Zawgyi
'က်ြန္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္ေလ ေဒၚေလး'
'ေနပါဦး! ေရွာင္းက်န္႕ ဘာစားမလဲ'
အျပင္မွာ ေမွာင္ရီေနျပီ။
ေဒၚေလးက ေတာင္ကုန္းထိပ္က ဘုရားေက်ာင္းကို အလည္လိုက္ခဲ႔ပါ ဆိုလို႕ ညေနကတည္းက လိုက္လာခဲ႔တာ။ ဘုရားေက်ာင္း ေရာက္မွ သိလိုက္ရတာက ေဒၚေလးက ဘာသာမဲ႕ ျဖစ္ေနတာ။
ဟုတ္တိပါတ္တိ ကိစၥ မယ္မယ္ရ ရ မရွိ ဟိုနားထိုင္ ဒီနားထိုင္ လိုက္နဲ႕ အခ်ိန္အေတာ္ျကာ ျဖဳန္းတီးျပီးမွ ေတာင္ကုန္းထိပ္က ျပန္ဆင္းလာရတယ္။ အခုလည္း အိမ္ကို ေပးမျပန္ေသးပဲ သူ႕အိမ္မွာ အခ်ိန္ဆြဲထားျပန္တယ္။
ေရွာင္းက်န္႕က ညေနဘက္ဆို ေတာင္ေျခက bus stop မွာထိုင္ျပီး ဝမ္ရိေပၚကို ေစာင့္ျကိဳေနျက။ ဝမ္ရိေပၚက လာမျကိဳဖို႕ အျမဲဆူေျပာတတ္ေပမယ့္ စကားနားေထာင္ရွာတဲ႔ ေရွာင္းက်န္႕ေလးက အျမဲသြားေစာင့္တယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ ေဒၚေလး ေကာင္းမွုနဲဲ႕ ဝမ္ရိေပၚကို ေတာင္ သြားမျကိဳလိုက္နိုင္။
အခုခ်ိန္ဆို ဝမ္ရိေပၚက အိမ္ျပန္ေရာက္ေနေလာက္ျပီ။ အေဖတို႕နဲ႕ အဆက္အသြယ္ ျဖစ္မွာစိုးတဲ႔ အိမ္ေထာင္ျကီးရွင္က ေရွာင္းက်န္႕ကို ခိုးလာကတည္းက ဖုန္းေပးမကိုင္ေတာ့ အခုလို အခ်ိန္မွ အက်ိဳးအေျကာင္းေတာင္ ေျပာထားလို႕မရ။ ေရွာင္းက်န္႕ကလည္း မပူဆာ ခဲ႔တာပါပါတယ္။ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ေရွာင္းက်န္႕ နားလည္တယ္။
ဝမ္ရိေပၚအတြက္ဆို ရွိသမ်ွ လက္သည္းေတြအကုန္ဖြက္ျပီး တံုးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတဲ႔ ေျကာင္ကေလး အျဖစ္နဲ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနေပးျပီး စိတ္ဒဏ္ရာ ရထားသူကို သက္သာရာ ရေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္။
'မစားေတာ့ပါဘူး ေဒၚေလး… အိမ္ကလူ ျပန္ေရာက္ေနေလာက္ျပီ။ ဗိုက္ဆာေရာေပါ့။ က်ြန္ေတာ္က ေရေတာင္မခ်ိဳးရေသးဘူးေလ။
အိမ္ကေျကာင္ေရာ… အခုခ်ိန္ဆို အိမ္လည္ကေန ျပန္ေရာက္ေနေလာက္ျပီ။ ခဏဆိုျပီး ထြက္လာတာ အစာခြက္ေတာင္ မျဖည့္ခဲ႔ရဘူး။'
ေဒၚေလးက နံရံက တိုင္ကပ္ နာရီကို တစ္ခ်က္ေမာ့ျကည့္ျပီး အခ်ိန္ထပ္ဆြဲမလို လုပ္ေနတာနဲ႕ အျမန္မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး…
YOU ARE READING
Four_Leaf Clover
أدب الهواةYizhan Every single photo in this fiction does not belong to the author. I deeply respect and fully credit to the owners of these photos. This is just imagination. Hence, if there is something inappropriate, please forgive me. Final Update - 13.Oct...
