DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 25

I roamed my eyes and staring at people intently. Madami na ang nagsiuwian pero wala akong makitang Theodor at Enerciso, they were colleague. My phone beeped, I glanced at it. I saw my baby's face on the screen. It's her. I opened he message.

From her:

By, bakit 'yong kaibigan mong pangit ang nandito?! I can go home by myself.

Mahina akong tumawa. Magre-reply na sana ako ng bigla akong nakatanggap ng mensage kay Rio.

Rio:

'Yong maarte mong girlfriend ayaw sumakay sa kotse ko.

I was about to reply when I saw Enerciso coming. May kausap siyang matandang lalaki, baka stockholders. Nakasuot sila ng pormal na damit. Kumunot ang noo ko. Lumabas ako sa kotse at naglakad ng tahimik. I was wearing leather jacket and black cap. Binaba ko ang sumbrero ko. Natigilan ako ng may huminto na isang pulang kotse sa harapan nila. Sumakay ang matandang lalaki habang ngumingiti.

"Hay, ang matandang 'yon," angil niya. He untied his necktie. Napaismid ako, "Ang dali niya talagang utuin."

I am hiding while walking. Nasa magkabilang kotse na kaming dalawa. He roamed his eyes.

"May tao ba diyan?" malakas niyang tanong. Napairap ako. He looked so scared, kanina lang sobrang hambog niya. Napailing na lamang ako.

I heard him opening his car door. I was fast as lighting, before he could open the door freely ay hawak ko na ang leeg niya. Itinutok ko ang maliit na patalim sa leeg niya.

"Move and my knife will rip your throat," I said hardly. Naramdaman ko ang panginginig niya dahil sa pagkataranta. Takot ka naman pala, e.

Hawak niya ang braso ko na iniipit ang leeg niya. Humihigpit na humihigpit ito.

"T-Teka, s-sino ka ba? Ano-Anong kailangan mo?" nauutal niyang tanong. His voice are shaky. Konti na lang at maiihi na siga sa pantalon niya.

Siya si Ciso, siya ang executive treasurer ng daddy. Lahat ng pera ay alam niya. Kaya siguro napag- interesan niya. Lagi siyang may suot na bilog na salamin at nalalagas na ang nga buhok.

I leaned my mouth closer to his ear, "Hindi mo ako kilala? Ako si kamatayan. Lahat ng kasalanan na ginawa mo dito sa pinagtatrabahuan mo ay babalik sa 'yo," may diin kong bulong sa kaniya. His legs are trembling. Hindi na siya makatayo ng maayos.

"H-Ha? A-Anong ginawa? Wala akong ginawa!" natatakot niyang tugon. He's trying to look at my face kaya lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak sa kaniya. He almost choke. He cough.

"Don't try to deny it, the more you deny it the more you'll go to hell." Tumawa ako sa tenga niya, "Sabihin mo sa mga kasamahan mo na andito si kamatayan para bawiin ang mga buhay niyo,"

He groaned when the blade of my knife sliced his coat until it reach his skin.

"F*ck you! Ahh..." Napasigaw siya sa sobrang sakit. Tinanim ko ang punyal sa braso niya at hinila pababa, "Ah! I'll call the police!"

"Call the police then...iisahin-isahin ko kay lahat. Sabihin mo kay Theodor na papunta na ako sa kaniya..."

Iniwan ko siyang nakaluhod sa gilid ng kotse niya, he is covering his arm dahil sa pagtagas ng dugo mula sa sugat niya. I leave him with letter X wound. Tingnan nga natin kung ano ang magiging galaw nila.

Sa mga sumunod na araw ay sa bahay ako ng mga Cortez nagmamatyag. Hindi ko alam kung naging alerto ba sila o hindi pa nila alam.

Ilang milyon ba ang binayad nila sa mga sindikatong ito para tulungan silang ligpitin ang mga magulang ko?