DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 34

Pri's POV

Nanginginig ang katawan ko. Wala akong makita dahil sa nakatakip na tela sa mga mata ko at hindi makapagsalita dahil sa busal na nakalagay sa gitna ng bibig. My eyes are tears are flowing. Wala akong magawa kung 'di ang umiyak. Lulan ako ng isang van at nakahiga sa likuran. My shoulders throbbed as I cried loudly.

It was clear in my eyes how my guards lay down because of the bullets. Blood are scattered anywhere. I tried to hide pero nakita rin nila ako.

I sobbed loudly.

"Patahimikin mo nga 'yan. Naririndi na ako, e," narinig ko ang tinig ng boses ng lalaking nakasuot kanina ng bonet sa ulo. He looked like a criminal. Sa mga mata niya pa lang na kasingtindi ng mga mata ng agila, ang mga ngisi at tattoo sa katawan niya. He dragged me out from the gym, hila-hila ang buhok ko habang nakatutok ang baril niya sa 'kin. Pero ang nakaagaw ng atensyon ko ay ang tattoo sa pulsuhan niya. Ang pinagkaiba lang ng iba ay ang kulay ng mga mata.

My eyes widened when I felt the tip of the gun in my head, "Tatahimik ka ba? O maaga kang mawawala sa mundong ito?" matigas niyang tanong. Napapikit ako at mahinang umiyak. Basang-basa ang telang nasa mga mata ko. I can't stop myself from crying, natatakot ako.

"Isipin mo na lang na ikaw ang kapalit sa mga buhay na kinuha ng boyfriend mo!"

Bigla akong nanlamig. Pumasok sa isipan ko ang mukha ni Cholo habang may hawak na baril. Sa mga oras na naaabotan ko siyang paalis ng trabaho.

Lubusang sumakit ang dibdib ko. Ang bigat at parang hinahalukay sa sobrang pagkirot. I closed my eyes and wishing that this is a nightmare.

Someone sprayed my face. Hindi ko alam kung ano ito pero biglang sumama ang pakiramdam ko. Parang may kung anong pumipigil sa dibdib ko. Huminga ako ng malalim. I kicked my feet, kailangan kong umupo. Hindi ako makahinga. Natataranta na ako. I can't hold my chest. Anong nangyayari?

Unti-unting pumikit ang mga mata ko hanggang sa tuluyan na akong hinigop ng kakaibang enerhiya.

Napamulat ako sa pagkalaglag ng katawan ko sa tubig. I looked at the ray of the sun. Nagtawanan ang mga taong kumuha sa 'kin. The bubbles from my mouth flies. Ginalagaw ko ang mga kamay ko pero nakatali ako. Malakas na kumabog ang dibdib ko sa pagakyat ng kaba sa puso ko.

"Help!" walang boses na lumalabas sa bibig ko. I am slowly losing my breath.  My cheat couldn't move. Napatingin ako sa kanang direksyon.

Nagkaroon ako ng pag-asa ng makitang lumalangoy si Cholo patungo sa direkyon ko. Sa bawat pagaspas ng mga kamay niya ay lalo siyang lumalapit sa 'kin. Pero nawawalan na ako ng hininga. I tried to breathe pero nakalunok ako ng madaming tubig.

I extended my hands at him. I smiled.

"I'm sorry," I said in mind. Kahit nasa ilalim ng tubig ay tumulo ang mga luha ko.

Bago pa man niya ako maabot ay hinigop ako ng malakas na hangin. I shouted.

"AHHHH!"

Hinihingal ako habang nakatingin sa paligid ko. Taas-baba ang dibdib ko at hindi makapaniwala. Nakarinig ako ng tawanan. I saw a man in front of me, he is holding a container. Agad akong umupo.

I shivered. I looked at myself, I am wet. Napahawak ako sa bibig ko. Sinabuyan niya ako ng tubig.

"Akala siguro niya, siya si sleeping beauty!" they all laughed in unison. Sinipa niya ang isang pinggan na may lamang pagkain, "Kumain ka na." Niyakap ko ang aking sarili habang nanginginig sa lamig. They locked the fence, yes it's like animal fence. Merong pakalat-kalat na dayami sa buong espasyo kung nasaan ako.