DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 28

"Baby, may sugat ka sa mukha," ani Pri. Lumutang ang pag-aalala sa mukha niya. I bandage it para hindi niya makita kung gaano ka laki pero binuksan niya ito, "Oh my gosh! What happened?" tanong niya. Hinila niya ako papasok sa backseat. Naunan akong pumasok.

I just smiled at her, "Baby, I'm fine. You don't have to worry," I said to calm her down. Nagsimula na siyang mangalkal sa bag niya.

"Saan pa ang sugat mo? Nilinisan mo ba 'yan ng maigi? Baka magka- infection 'yan!"

I wrapped my arms around her waist. Tumawa ako, "Pinoproblema na naman ako," mahina kong tugon. Hinawakan niya ang mukha ko, nangungusap ang mga mata niya. She smiled playfully. Nagtaka ako kung bakit naging gano'n ang reaksyon niya.

I was about to unwrapped my arms when she slapped my leg. Parang gumuho ang mundo ko sa sobrang sakit.

"Aw! Sh*t!" napaikot ako sa kabila hawak ang tuhod ko. Parang maiihi ako sa sobrang sakit, "F*ck! Baby, why did you do that?!" I shouted, asking.

Nakabaluktot ang katawan ko sa loob ng kotse. Pati buong katawan ko nadamay sa sakit. My eyes were shut close, I can't even look at her.

Hinampas niya ang braso ko, "How can you hide your wound to me, huh? Bakit nagdurugo 'yan?!" pasinghal niyang tanong, "Dapat tinawagan mo ako kagabi!"

"I'm sorry, I'm sorry! You have your work and have to rest, I just can't disturb you," mabilis kong sagot. Nagsilabasan ang pawis sa noo ko. F*ck! Baby!

"Kahit na, that's an emergency! Ako na ang magda-drive."

"Yeah, because you hurt me."

"You lied to me, your blood told me," sabi niya bago lumabas. I looked at my leg. Ngayon ko lang napansin na nagdurugo nga talaga siya. Bumuntong-hininga ako. Umirap ako sa kaniya.

"But, baby, that's hurt. Ang sakit ng sugat ko," ani ko. My forehead creased. Tinaponan niya ako ng matalim na tingin.

"Okay, I'm sorry. Gagamotin ko ulit 'yan mamaya."

Pagdating namin sa bahay niya ay agad niya akong pinaupo sa couch. Ganito talaga siya kapag hindi na girlfriend ang role niya.

"Baby," tawag ko sa kaniya. I opened my arms widely to hug her pero pinalo niya lang ang kamay ko.

"Tumahimik ka, Cholo," suway niya sa 'kin. Napanguso ako. I just want to hug her pero hindi niya ako pinagbibigyan, "Matatanggal mo ba ang pantalon mo? Dahil kung hindi pupunitin ko," tanong niya sa 'kin. Nakahanda na ang lahat ng kailangan niya. Hindi ako nagsalita. Kinuha niya ang gunting at akmang pupunitin ito pero pinigilan ko.

"Teka lang, huhubarin ko na," sabi ko sa kaniya. Puro na punit ang mga damit at pantalon ko. Pati ba naman ito? I sighed heavily. Ang totoo, sobrang sama kanina ng hitsura ng sugat ko. Nilagyan ko lang ng gauze bago umalis.

"Hays! Kita mo na, namumula na siya. Meron din sa kabila, dapat dumeretso ka na sa hospital,"

I am now wearing boxer shorts. Pagupo ko ay agad na umangat ang bumubukol sa harapan ko. Napamura ako sa isipan ko. Inabot ko ang throw pillow saka tinakip.

"Anong ginagawa mo? Paano ko 'to magagamot, e tinatakpan mo," sambit niya. Sinamaan niya ako ng tingin.

"Baby, itataas ko na lang," mahinahon kong tugon.

"Makakaistorbo 'yan sa 'kin," aniya.

"Baby, I'm hard," bulong ko sa kaniya. Biglang umangat ang tingin niya sa 'kin. Pigil ang tawa niya. Sumimangot ako.

"Normal lang naman 'yan, maaga ngayon. 'Wag ka ng mahiya," sambit niya. Hindi ko siya sinunod, "Papaluin ko sugat mo, gusto mo?" para namang sinindihan ang puwetan. Parang gusto ko na lang tumakbo.