DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 29

Inayos ko ang kuwelyo niya habang tinitingnan niya ang sarili sa mahabang salamin. Narinig ko ang ilang ulit niyang pagbuntong-hininga kaya napangiti ako.

"Hindi ba pangit tingnan ng damit ko? Do I have to change this?" he asked. Kanina pa siya hindi mapakali. He's going to the company that his dad owned. May kinausap siyang lawyer no'ng nakaraan. And he said that, the company is inherited to him. Hinintay lang ng lawyer kung kailan niya ito kukunin. At ngayon, Cholo will introduce himself as the new CEO and chairman of the company. I'm so proud of him.

I tightened his tie, "No, of course not. You look so handsome, Cholo," I said loudly. Binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti. He's wearing a black tux. Sobrang hot niya tingnan.

Umakyat ako sa upuan. I sprayed his hair. Pinaghandaan niya ito.

"Kinakabahan ako," bulong niya. He shaked his hands. I leveled my face at him. Nagkatingnan kaming dalawa, "Baby, stop with that grin! You are frightening me." Malakas akong tumawa at nilapatan ng halik ang ilong niya.

"I want you to know na, you deserve this chance to dwell again. I'll be here no matter what," I said. Hinawakan niya ang mga kamay ko. Dinala niya ito hanggang sa pisngi niya.

"Hindi ko alam ang gagawin kung wala ka."

Umismid ako, "Kaya pala nabuhay ka ng mahigit sa tatlong dekada."

"Baby, you're ruining the moment." Malakas akong tumawa ay niyakap siya.

"Cheer up, okay? Kaya mo 'yan," sabi ko sa kaniya. His lips curved.

Hinatid ko siya hanggang ground floor. Mamaya pa ang trabaho ko kaya mananatili muna ako sa bahay. Gusto pa nga niya sanang ihatid ako pero tumanggi ako. I can drive.

"Bye! I love you!" sigaw ko habang kumakaway sa kaniya. He beeped twice before going.

Bumalik na ako sa itaas. Nagbasa muna ako ng mga librong binigay sa 'kin ni Doc Zam. Sinabi niya kasing pag-aralan ko 'yon. I think he research some of this. I am thankful for this paper.

While reading under the shining sun, my phone suddenly beeped. Kinuha ko ito at tiningnan kung sino. It's our class gc.

Tumaas ang kilay ko.

Kline:

Guys, my restaurant will opened next week. You are all invited. Please come.

She said. I turned my eyes at my book. I don't have plan to go there. Sunod-sunod na tumunog ang phone ko. I rolled my eyes. I picked it up again and planning to mute it.

Ben:
Baka hindi ako makapunta. I'm busy.

Gie:
Ako rin. I'm not in the city.

Nag-volunteer ata siya for province doctor. Bumuntong-hininga ako.

Kline:
Hoy! Ang dadaya niyo! Isipin niyo na lang na reunion natin 'to 'no!

@PriPri dapat nandito ka. Ang lapit mo lang kaya dito.

Ako:
I'll try. Baka mag-OT ako.

I muted it.

Nagpatuloy ang mga araw na pareho kaming busy sa trabaho. Cholo got his confidence after the first meeting. I am happy for him.

We are walking while holding my hand. Nakasuot siya ng white long sleeve dahil iniwan niya sa kotse ang coat niya. He fetched my from the hospital.

"Sa susunod ipapasyal kita do'n," sabi niya. Matamis akong ngumiti saka tumango. He looked so happy right now.

"How's your work?" I asked curiously. Bawat araw ay tinatanong namin ang isa't-isa kung kamust. That's important in a relationship.

"I am still learning. I have this person na tumutulong sa 'kin. Naaalala ko siya no'ng bata ako," sagot niya. Napayuko siya sabay ngiti, "I remember when I played with his hair, pero ngayon kalbo na siya."