DS #4: Our Bloody Life

Wakas

Cholo's POV

I keep on smiling while driving. It's our anniversary today. I got off from work just now. I am excited to see her. Huminto ako sa tapat ng isang flower shop. I pushed the horn button twice. Nagpa- reserve ako kaninang umaga ng flowers for my baby.

I looked at the shop. Dito ako palaging bumibili. I saw the owner running holding a dozen of roses. Napangiti ako. I waved my hand at him.

Dahan-dahan kong binaba ang windshield ng kotse ko. Sumilip siya sa 'kin at ngumiti, "Sir, kakagawa ko lang nito. Fresh na fresh pa," sabi niya sabat tawa.

My lips curved, "Thank you po. Puwedi po ba pakilagay na lang sa backseat?" tanong ko at pakikisuyo.

"Sige po, sir," tugon niya. Binuksan niya ang pintuan sa likuran at maingat na nilapag ang bulaklak sa upuan. Kumuha ako ng tatlong libo mula sa bulsa.

"Kuya, eto oh! Salamat ah? Laging maganda ang binibigay niyong bulaklak," sabi ko. Pinasok niya ang ulo sa bintana ko at kinuha ang perang inabot ko. Ngumisi siya.

"Anytime, sir! Maganda ka rin kasi magbayad, e!" sagot niya. Kinaway niya sa 'kin ang pera at umatras. Natatawa ako habang umiiling. I closed my window and drive away from his shop.

Sinuot ko ang earpiece ko saka tinawagan si Pri. I'm still going to fetch her dahil may duty siya sa hospital. I roamed my eyes in the road, hindi naman gaanong traffic ngayon.

"By, nasaan ka?" tanong niya mula sa kabilang linya. Bigla naman akong kinilig sa pagtawag niya sa 'kin. Napangiti ako, "Sabihan mo ako kung nasa labas ka na ah?" aniya.

"Baby, i'm on my way there," I answered softly.

"Mag-ingat ka," bilin niya.

"Opo, I will. I love you," malambing kong usal. Nakarinig ako ng hagikgik mula sa kabilang linya.

"Tumahimik nga kayo! Syempre boyfriend ko 'to 'no!" she exclaimed.

My face lighten up. Hearing her saying that to someone made my heart beat fast. Oh come on, baby!

Pagdating ko ng hospital ay kinuha ko kaagad ang bulaklak mula sa backseat. It smells good. The flowers wrapped in a fancy paper. 

"Baby, andito na ako," sabi ko. I looked at the hospital's exit. Wala siya sa mga taong lumalabas. Wala akong natanggap na sagot mula sa kaniya kaya kumunot ang noo ko. Did she leave his phone? Lumipas ang ilang segundo. Sinimulan kong ihakbang ang mga paa ko. Ginapangan na ako ng kaba, "Pri, are you there? I'm already here," I told her again. Kahit na wala akong natanggap na tugon.

Malakas na kumabog ang dibdib ko. Pasilip-silip ako mula sa labas. Nasaan na ba siya? She is texting or telling me kung may gagawin siya.

"Damn, where are you?" I whispered. Napatampal ako ng noo. I don't know what to do. Hindi ako puweding pumasok dito. Kinakabahan na ako ng husto. Huminga ako ng malalim.

Napalunok ako ng biglang may pumulupot na braso mula sa likuran ko.

"Happy Anniversary," she whispered, laughing. Napapikit ako kasabay ng pagkalma ng sarili ko.

"Baby, you made me worried," I said, groaning. Nanatili siyang nakayakap sa likuran ko.

"I love you, hindi ako nakapag- I love you too kanina sa 'yo kasi ang daming nakikinig," sagot niya. I chuckled. Hinubad ko ang mga kamay niya. Nakataas ang mga gilid ng labi ko habang nakaharap sa kaniya. She's shy about it. Nakapuot siya na parang bata.

"Baby, you look so cute," I commented, laughing. I touched her cheeks softly. Namula ang pisngi niya kaya pinisil ko ito ng marahan. Napatingin ako sa hawak kong bulaklak, "Happy Anniversary," I said, extending the flowers at her. Lumiwanag ang mukha niya habang tinatanggap ang bulaklak. Inamoy niya ito at ngumisi. Damn, she looked so beautiful. Her smile cam make every man fall.