Wat is dit gevoel?

4.9K 139 47
                                    

"wakker worden Roos je komt zo nog te laat." roept mijn moeder naar boven. "Huh ik ben wakker." Zeg ik met een slaperige stem. Ik keek op de klok en het was al kwart voor acht, ik kleed me zelf snel aan, pakte snel een boterham en sprong op mijn fiets. Ik kwam aan en ik rende naar het lokaal en gelukkig ik was nog op tijd. Ik ging zitten en onze meester begon met de les er liep een vreemde jongen binnen. Hij is anders. Het eerste wat ik merk aan hem is dat hij gewoon niet is zoals iedereen. "Klas voor dat ik het vergeet dit is jullie nieuwe klasgenoot hij heet Dex hij is net verhuist hier naar toe. Ga maar zitten daar naast Roos is er nog een plekje." Zegt de meester. De les ging snel voorbij en tussen mij en de nieuwe is geen woord gezegd. Na De Les Liepen alle meiden achter hem aan. Ik zou helemaal gek worden van al die f*ng popjes die me overal heen volgen. 

In de pauze ging ik zitten aan een tafel en ik zag Dex naar me toe lopen "mag ik er bij zitten.". "Ja hoor." zei ik met een beetje verbazing. Het was blijkbaar niet een klein beetje verbaast want hij had me gelijk door. "Waarom zo verbaast?" vroeg hij aan mij "Nou alle populaire meiden lopen achter je aan en toch kom je bij mij zitten het kind waar niemand naar omkijkt." zei ik. "Misschien omdat het mij niet uit maakt of je nou populaire bent of niet. En je leek me wel  interessant" zei hij toen hij dat zei voelde ik mee voor het eerst geien "Bedankt." Zei ik en keek naar de grond. "Graag gedaan." zei hij en toen ging de bel "We moeten maar is gaan." zei hij."We?" Vroeg ik "Ja wil je niet met me mee lopen?" "Sure." zei ik. En we liepen samen naar de klas. 

Dex ging zitten en seinde dat ik naast hem moet gaan zitten. Ik trok de stoel naar achter en wou gaan zitten maar ik werd weg geduwd en belande op de grond en iedereen lachten me uit maar Dex hielp me over eind. "Je hoeft haar echt niet te helpen hoor ze is toch maar een raar kind." zei Amber het populairste meisje van de klas. Iedereen 'houd' van haar maar stiekeem is iedereen bang voor haar. "Hou je kop Amber." Siste ik door mijn tanden. "Ik hou mijn mond pas als jij nou eens het zelfde doet als je liefe papie. Hang jezelf op ofzo." Ik stond op, pakte mijn spullen en liep de klas uit. Ik ben er zo klaar mee. Wat doe ik hier nog?

---------------------------------------
Ps. Sorry voor de spel fouten.

De verkeerde jongens.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu