9.Bölüm

1.9K 105 37
                                    

"Orospu çocuğu Sean, beni tehdit ediyor!" Gram'i eve kadar takip ederken homurdandım.

Gram'in beyaz Sibirya kurdu, biz kapı kilidini açar açmaz havladı ve büyük köpeğin dilini çıkarıp, bize baktığını gördüm. Gram kapıdan girer girmez büyük köpek kucağına atladı.

Gram köpeğin başını okşadı, ona ilgi gösterdi ve köpek sanki bir şeyden şikayet ediyormuş gibi boğazında hırlamaya başladı.

"Köpeğinin insanlara saldırıp saldırmadığını hatırlamıyorum. Beni ısırır mı?" Diye sordum.

"Hayır, ısırmaz."

"Isırmayacağına emin misin?" Tekrar sordum.

"Beni ısırmaz ama seni ısırabilir." Gram cevap verdi ve güldü.

"Sen delisin!"

"Şaka yapıyorum. Köpeğim benim kadar kibardır. Önce onu ısırmazsan kesinlikle seni ısırmaz."

"Köpeğini neden ısırayım? Adı ne? Unutmuşum." Gram'in yanına çömeldim ve sordum.

"Biraz unutmak iyidir ama her şeyi unutmak Alzheimer hastalığına işarettir. Adı Lucky."

"Lucky." Büyük köpeğin adını söyledim.

Lucky bana kuyruğunu salladı ve havladı. Kafasına dokunmak için uzandım. Köpek beni ısırmadı.

"Haydi Lucky, içeri gel." Gram, büyük şişman köpeğini içeri itti.

İçeri girdikten sonra Lucky evin etrafında koştu ve sonunda kanepede Gram'e havlayarak oturdu.

"Onun bir sorunu mu var?"

"Geç kaldığımdan şikayet ediyor."

"Eşsiz bir yeteneğe sahipsin, köpek dilini anlayabiliyorsun ama Ingilizceyi anlayamıyorsun." Gram'le alay ettim, o da bana bakmak için döndü.

"Bunu benim evimde söylemeye nasıl cüret edersin? Banyo kapısının önünde mi uyumak istiyorsun?" Gram bana tek kaşını kaldırdı.

"Şaka yapıyorum." Gülümsedim.

"Tamam, kiminkinin daha büyük olduğunu bilmek güzel." Gram gururla kaşlarını kaldırdı.

"Gerçekten o kadar büyük mü?" Dalga geçiyorum tabii ki.

"Görmek ister misin?" Gram pantolonunun düğmelerini çözüyormuş gibi yaptı.

"Siktir git!" Omzunu ittim. "Kalpten bahsediyorum."

"Gerçekten mi? Ama haberin olsun benimkilerin hepsi büyük."

"Piçsin!"

Gram'layken arkadaşlarımla birlikteymişim gibi hissediyorum. Sean'leyken hissettiklerinden farklıydı. Sean'leyken hep tuhaf hissediyorum ve bu hissettiklerimi tarif edemem.

"Annen ve baban evde değil mi?" Ev çok sessiz olduğu için sordum.

"Hayır, 2-3 gün daha evde olmayacaklar."

Gram buzdolabının kapağını açmaya gitti, iki çikolata aldı ve birini bana verdi.

"Al!"

"Teşekkürler." Sertçe cevap verdim, çikolatayı aldım ve yemeye başladım.

Gram, köpekle oynamaya devam etti. Köpek, Gram'ın yüzünün yarısını yaladı, neyse ki köpek çok temizdi.

"Cinsi ne?"

"Lanet olsun, çok yaramazsın." Gram köpeğin kafasını tekrar okşadı. "Ama yine de seni seviyorum, değil mi Ky?" (*Ky, Lucky'nin kısaltması.)

Not Me (Türkçe Çeviri)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin