မီးအိမ်ငယ်ရဲ့ အလင်းရှင်

မီးအိမ်ငယ်ရဲ့ အလင်းရှင်.5

Unicode

          ~~  ၅  ~~
     
      မိုးပြာရောင်အခံမှာ အပန်းရောင် အပွင့်သေးသေးလေးတွေပါတဲ့ ဂါဝန်အရှည်နဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က မှန်ထဲကနေ ကာကာ့ကို ခပ်တည်တည်ကြည့်နေသည် ။ အပြာနုရောင် စလင်းဘက်ကို ဘေးတစောင်း လွယ်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖိုင်အိတ်အကြည်လေးကို ရင်ဘတ်နားမှာ ပိုက်ကာ ခပ်မတ်မတ်ရပ်နေတဲ့ ကောင်မလေး။  မျက်နှာမှာ မိတ်ကပ်ပြေပြေလေးနဲ့။ ပန်းသွေးရင့်ရင့် နုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့။ ခါးနားမရောက်တရောက် ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ဆံနွယ်နက်နက် ပျော့ပျော့အိအိလေးတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ် စည်းနှောင်ထားသည်။ အရှေ့ဘက်မှာ ပါးပြင်ပေါ်နဲ့ နဖူးဆီမှာ လှလှပပလေး ဝဲကျနေတဲ့ ဆံနွယ်မျှင်လေးတွေက အမြဲအပြောင်သိမ်းထားတဲ့ မျက်နှာကို ပိုပြီးနုပျိုလှပစေသည် ။

    မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတဲ့ မျက်နှာထားကတည်ငြိမ်နေပေမဲ့ မျက်ဝန်းက ​အရိပ်ကိုတော့ မဖုံးကွယ်နိုင်။ မျက်ဝန်းဆိုတာ အတွင်းစိတ်ကို ဖော်ကောင်လုပ်တတ်တဲ့ အမှန်တရားရဲ့ ဘက်တော်သား ။ မှန်ထဲက ပုံရိပ်လှလှလေးရဲ့ မျက်ဝန်းမှာ ကြောက်ရွံအားငယ်နေမှုတွေ ။

      ဒီနေ့ ဒေါ်ခင်ဇော်ပျိုရဲ့ အရိပ်ကနေ သူစိမ်းတွေကြားထဲကို တစ်ယောက်တည်း သွားရတော့မဲ့သွန်းအလင်္ကာ။ ဖေဖေတို့အိမ်မှာ နေတုန်းက ဘေးအိမ်က သူတွေကိုတောင် နေ့တိုင်း မြင်တွေ့နေရပေမဲ့ အရောမဝင်တတ်တဲ့ကာကာ ။ ခုက မြို့ကြီး ပြကြီးမှာ ။ တစ်ခါမှမရောက်ဖူးတဲ့နေရာ ။ မမြင်ဖူးတဲ့လူတွေကြား သွားရတော့မှာ ။ အားတင်းတဲ့အနေနဲ့ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်လိုက်ပေမဲ့ လက်သီးဆုပ်လေးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။

     မှန်ထဲက ပုံရိပ်ကို စိုက်ကြည့်မိပြန်တော့ ကာကာ အားတက်လာသလိုလို။ ခု သွန်းအလင်္ကာက ဖွားဖွားအိမ်ကမေမေ့သမီး မိကာမဟုတ်တော့ ။တီဇော့်အရိပ်အောက်က ခင်ဇော်ပျိုရဲ့တူမမီးလေး ဖြစ်နေပြီ ။ မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတဲ့  မျက်ဝန်းတွေကို ငေးကြည့်နေရင်း တီဇော်ကို သတိရနေမိသည် ။ စျေးဝယ်ထွက်တုန်းက အဝတ်လဲခန်းထဲကနေ ထွက်လာတဲ့ ကာကာ့ကိုမြင်တိုင်း ကာကာ့ကို ပြုံး ကြည့်ပြီး လက်မထောင်ထောင်ပြတဲ့တီဇော် ။ မိုက်တယ် ။ ကြိုက်တယ် ။ လှလိုက်တာ ဆိုတဲ့စကားကို တတွတ်တွတ်ရွတ်တတ်တဲ့တီဇော် ။ ကာကာအခုပုံစံကိုမြင်ရင်ရော ။ တီဇော် ဘာပြောမှာပါလိမ့် ။