Mavimsi Hayaller

Yapboz

Size kıyamayıp şu sınav haftasında bölüm yazdım sjshd. Öpücüklendiniz. Sınır ; 12 vote 3 yorum
Öykünün ağzından....
Sonunda içeri geçtiğimizde Ayaz çocuklar  ile ilgilenirken ben de Burcu ile mutfakta görüşemediğimiz 5 günün acısını çıkartıyordum. Burcu sonunda derin bir nefes alıp dakikalardır ağzından çıkmayan baklayı çıkarttı. "Öykü sanırsam ben hamileyim" deyip boynuma atladı. Fakat ben şaşkınlıktan ve mutfağın kapısından az önce duyduklarından dolayı apışıp kalmış olan Emre'ye bakıyordum. Sonunda bakışlarımı Emre'den çekip hala Emre'yi fark etmemiş olan Burcu'ya sabitledim ve kollarımı ince beline yerleştirdim. "Çok sevindim canım benim" deyip yerimde birkaç kez zıpladım. Burcu bir an duraksadı ve gülüşü yüzünde dondu. "Ama ama kesin değil ki. Bazen yapılan testler yanlış sonuçlar verebiliyor. Yarın hastaneye gideceğim fakat şey ya hamile değilsem" dedi ve gözünden bir damlanın akmasına izin verdi. "Burcu saçmalama. Olmazsa da dünya'nın sonu mu? Daha kaç aylık evlisiniz de." dedim ve devam ettim. "Hem ben eminim. Hissediyorum Eylül ve Poyraz'a arkadaş geliyor" diyerek yeniden sarıldım. Bu sırada kapının önünde dikilmekte olan Emre bir anda mutfağa daldı ve Burcu'yu kolları arasına alarak. "Baba mı oluyorum şimdi ben??" Dedi. Ben bu hallerine kocaman bir gülümseme ile bakarken belime dolanan eller ile içim huzurla doldu. "Ayaz" dedim ve arkamı döndüm. "Efendim güzelim" dedi oda yarım ağız sırıtırken. Ben ise "Ayaz çocuklar nerede" dedim sert bir uyarı ile. Gözlerini oflayarak devirdi ve "Hep çocuklar zaten hiç' Ayaz canım kocacım seni çok seviyorum' yok. Hep 'Ayaz çocuklar nerede?'  'Ayaz çocuklar uyudu mu?' diyorsun" dedi. Ben bu haline kıkırdayıp "Resmen kız tripi attın şu an." dedim. Omuz silkip "Bana ne" dedi. Yüzünü ellerim arasına alıp Ayaz'ın biraz önceki taklidini yaparak "Ayaz seni çok seviyorum kocacım" dedim. Yüzü güler gibi oldu ama tripci haline geri dönüp "Ben söyledikten sonra ne fark eder" dedi. Gülümseyip mutfaktan çıktım.
Salonun yanındaki küçük odada yatan minik canavarları gördüğüm an içimi saran mutluluğa engel olamadım. Hayatta tek sahip olduğum canlılardı onlar. Ah tabi bir de Ayaz vardı. O olmasa ben şu an hala Mete'ye platonik aşık olan küçük kız olacaktım. Ama Ayaz vardı. Aklımda,  kalbimde ve en önemlisi de yaşamımda. O hep benimdi. Kalbimde bulunmuyordu çünkü o benim kalbimdi zaten. Yapboz parçaları misali o olmadan yapboz tamamlanamıyordu. Yaşamam için atan kalbim, her nefeste içime çektiğim oksijenimdi o benim. Ben onsuz hiçtim..