LAKAD DITO, Lakad doon. Para akong tanga sa ginagawa ko. Tinawag na ako ni Manang para kumain, Sinabi ko lang sa kanya na hindi pa ako gutom. Pero sa totoo lang kanina pa talaga ako nagugutom. Ayuko lang talaga makita si Keith o kasama kumain, kapag kasi nakikita ko siya maalala ko yung halik niya. Shet! bat ko ba kasi naalala yun?
Hindi ko alam ang gagawin ko, nagugutom na talaga ako. Pero lagi kong sinasabi sa sarili ko na mamaya na ako lalabas ng kwarto pag tulog na sila.
Habang hinihintay ko silang lumabas ng kusina, may kumatok sa pinto ng kwarto ko.
"Sophie" Napatalon ako as gulat nang marinig ko ang boses ni Keith. "Are you still awake, Sophie?" Ani ni Keith na ikinataranta ko. "I know you're still awake, I brought your food, Please open the door, Sophie.'' He said in a low voice.
Wala akong nagawa nagugutom na talaga ako. Binuksan ko ang pinto at pumasok si Keith dala ang pagkain ko, Mas lalo akong nagutom nang maamoy ko ang pagkain na dala niya at nilagay niya ito sa table ko.
"Alam kong kanina ka pa nagugutom." Salubong nito sakin sabay ngiti.
"Ah-eh pasensya na, naabala kita.'' Nahihiyang sambit ko.
"Kumain ka na, Mag-uusap tayo pagkatapos mong kumain. Tawagin mo nalang si Manang pagkatapos mong kumain dyan" ani niya tumango lang ako sa kanya. "Nga pala wag mong I-lock ang pinto, pupuntahan kita dito mamaya para mag usap." pahabol na sabi niya at iniwan akong nalilito. Bahala ka dyan gutom na talaga ako!.
When I finished eating, I called manang as Keith said earlier. Sinabi ko na rin kay Manang na pwede ng pumunta si Keith sa kwarto ko. Hindi ko alam kung ba't ako kinakabahan!
A few minutes before Keith arrived. Pumasok siya na may dalang paper bag, umupo ako sa gilid ng Kama kung saan kaharap ko si Keith na nakaupo inupuan ko kanina. Kaya magkaharap kami ngayon.
Uh-oh Awkward. "Salamat nga pala kanina sa pagkain." Basag ko sa katahimikan, tango lang naging tugon nito. Tsk problema nito?! Bahala ka dyan hindi ako magsasalita!
"Wala ka bang sasabihin sa akin, Sophie?" Malamig na tanong ni Keith na ikinagulat ko.
"H-Ha? Ah wala naman bakit?" Kinakabahang sagot ko sa kanya
"Oh, Really, Sophie?" He said sarcastically. Napalunok ako sa sobrang kaba na nararamdaman ko.
"O-Oo nga, ano ka ba?" Sinabayan ko pa iyon ng mahinang tawa pero Shet! hindi umepekto.
"Sinabi sa akin ni Manang Josie ang nangyari dito kagabi" Bigla na lang nanlamig ang kamay ko, shet! Sabi ko nga eh! Hindi ako umimik, Napaangat ako ng tingin nang lumapit si Keith sa pwesto ko. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?" He asked calmly, but his face darkened. Hindi ko alam kung bakit ako naiyak. I felt Keith sit next to me and he wiped my tears with his hand. I suddenly hugged him and cried on his shoulder.
"I'm sorry, I'm sorry for not being here to saved you" Nagsisisi na sabi niya at niyakap ako ng mahigpit. Hindi ko alam kung ilang oras kami ganun, basta ang alam ko lang, okay na ako, I feel relief.
"Thank you, Keith" Nakangiting sabi ko sabay tapik sa kaliwang balikat niya.
"Shit!" Biglang ngiwi ni Keith na ikinagulat ko.
"Hala! Ayos kalang ba? Saan ang masakit sayo?" Natatarantang tanong ko sa kanya.
"Dito oh, kiss mo nga, masakit eh." He said while pointing to his lips, tinaasan ko siya ng kilay na ikinatawa nito.
"Joke lang." Napailing ako sa kalokohan ng lalaking to
"HA-HA, Funny?" I said Sarcastically. Pero yung puso ko, jusko naman! Ayaw makisama. "Let me see your shoulder." Sabay lapit ko sa kanya, akmang hawakan ko ang balikat niya bigla itong nagsalita.
"W-Wala, joke ko lang talaga yun" Sabay iwas ng tingin nito sa akin. "By the way, para sayo" sabay abot niya sakin ng paper bag. Nagtataka man tinanggap ko iyon.
"Ano naman to?" Takang tanong ko sa kanya.
"Open it." He said while smiling.
"Seriously Keith?" Gulat kong tanong ng makita ko ang laman nito.
"Uh, Manang said your cellphone is broken, kaya binilhan kita ng bago" ani niya sabay iwas ng tingin
"Tsk, magkano naman to?" Tanong ko sa a kanya. "Babayaran na lang kita ah" ani ko sabay hanap ang resibo, Nanlaki ang mata ko ng makita iyon.
"17,658?" Gulat na tiningnan ko so Keith na nakayuko. Huwatt? Jusko ang laki naman! Hindi ko kaya to! "Ang Mahal naman, sayo nalang yan" ani ko sa kanya sabay balik ng cellphone sa loob ng paper bag.
"Nah, kahit gaano pa yan ka mahal, bibilhin ko parin yun para sayo" naka ngiting sabi niya. My heart melted at what he said. Niyakap ko siya at hinalikan sa pisnge na ikinagulat nito.
"Ba't ka namumula?" Natatawang pang aasar ko sa kanya
"H-Hindi ah" sabay iwas ng tingin na mas ikinatawa ko.
"Tss, patingin ng sugat mo sa leeg," Pag iiba ng topic nito sabay lapit sa akin. Tumabi sa'kin si Keith at masuyong hinaplos ang sugat ko na naka band aid.
Heto na naman si puso! Ang lakas ng tama eh no!?
"It still hurts?" Nagulat ako ng magsalita si Keith at hinawakan ang sugat ko sa leeg. Parang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko ng dumampi ang kamay ni Keith sa leeg ko. I was Shocked When he suddenly kissed it. ''I can't take it anymore." Nahihirapan na bulong niya sakin. I was about to speak when Keith's arms suddenly wrapped around my waist and he kissed me! He kissed me softly. I don't know what to do
"Push me away, if you don't like what I'm doing," he said and he kissed me again, this time his kiss was hard and rough. I wrapped my arms around his neck and kissed him back. Tongue To Tongue, Lips To Lips. I don't know where I learned that.
He lifted me and I wrapped my legs around his waist. He made me sit at the table and he kept kissing me. His kiss goes to my ear, down to my neck.
"Keith," I said while moaning his name. I no longer knew myself. Seems like I want more, I want more than just a kiss.
"I'm sorry, I lost the limit." Nahihirapang wika nito. "I shouldn't have done that," he said and kissed me on the forehead, At iniwan akong nakatulala.
Kingina naman Sophie, bakit hindi ka nag iisip! Anong ginawa mo!? Ba't mo siya hinayaan gawin yun!? Naka higa ako ngayon habang pinapagalitan ang sarili ko. Muntikan na yun! Shet! Hindi na naman ako makatulog dahil ang dami ng iniisip ko! Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.
"He kissed me? Again?" tanong ko sa isipan ko habang nakahawak sa labi ko. Hindi ko alam pero Napa ngiti nalang ako sa iniisip ko. Baliw kana talaga Sophie! AAAAAAAAAA!! Sigaw ko sa isipan ko kanina ko pa talaga gustong sumigaw! Pinipigilan ko lang!
Ang landi mo Sophie! Nakakahiya ka!
Napamura ng ilang beses sa isipan si Keith ng makarating siya ng silid niya agad siyang pumunta ng banyo para magpalamig ng katawan. Pero hindi parin mawala sa isipan niya ang matatamis na labi ng dalaga.
''Oh, Fuck!'' sunod-sunod na mura ang binitawan niya ng maalala ang sinabi ni Mamang Josie tungkol sa nangyari kay Sophie. Hindi niya mapatawad ang sarili niya kung may nangyaring masama kay Sophie.
Nang makalabas siya ng Cr agad siyang tumawag sa Headquarter.
''Yes, K2?'' bungad sa kanya ni Hunter.
''I need you to find that fucking guy who scared and threaten my Sophie.'' kumuyom ang kamao ko sa galit.
''Got it. I'll send it tomorrow.'' Agad kung binaba ang tawag at kumawala ng malalim na buntong hininga.
You missed the wrong person and you will pay for what you did.
BINABASA MO ANG
His Dark Side (COMPLETED)
RomanceHe was busy looking for the person who killed his parents. He meets Don Giovanni, and helps him build a small organization and his friends join him. He is in love with her best friend But he couldn't say that. He will do anything to keep her safe. B...
