His Dark Side (COMPLETED)

EPILOGUE

A/N

Omg! Hindi talaga ako makapaniwala na nakarating ako dito sa Epilogue. Thank you so much, lalo sa mga nag vovotes sa story ko. Okay lang po talaga saakin kung walang nag cocoment, kahit yung votes lang okay na sa akin iyon.

Gosh! Hindi ko alam ang sasabihin ko. Basta thank you talaga dahil may nagbabasa parin sa story ko ang pangit ng gawa ko HAHAHAHAHA. Dibale, mag papractice at gagawin ang lahat ng makakaya ko.

Again, Thank you so much for spag support ng story ni Keith at ni Sophie. 🥺

Love you all ❤😭

|______________|____________|_____________|______________|

"I'II GIVE you, whatever you want. Just name it, whatever it is." Don Giovanni smiled at me.

"I want a gun. I want to kill someone." I said without emotion on my face. He just nodded at me.

"You know that you will go to the jail, if you kill people." Umangat ang tingin ko dahil sa sinabi nito.

"Yes. I know that." Alam ko kung ano ang mangyayari sa akin. Wala akong pakialam doon.

"Okay, then. I give you what you want. But, before that. You need to work with me and then you will be a powerful man. Trust me, Keith, you will like it." Napangiti ako at Napatango sa sinabi nito, for the justice of my parents. I'II does everything to make him pay. "Don't worry, your job is not dirty if you think that." Tanging tango lang ang nasasagot ko dito sa kanya.

 
AT doon nagsimula ang lahat, doon nagbago ang lahat. When I saved him. Kung hindi ko ba siya naligtas hindi ako magiging K2? Kung hindi ko ba nakita ang lalaking dapat papatay kay Don Giovanni, tutulungan kaya niya ako? Just like Don Giovanni said. Everything he give me, power and connection. My best friend support me, they join my small organization. We only used the connection for the good ways. Don Giovanni, he just like my second father to me, he always there to support me, whatever it is. Pero syempre sa magagandang paraan yun. He doesn't work dirty, and that's why I like him.

I adopted Zaire and Grey, I treat them like my brothers, but they choose to not use my surname. It's okay to me, choice naman nila 'yon, wala namang problema sa akin yun. As long as they are okay.

"Keith, my son. Take care of yourself." Napatingin ako kay Papa nang sabihin niya ang mga katagang iyon. "Please. Don't look at them." My father begging to me. Pero hindi ko sinununod iyon. Biglang sumikip ang dibdib ko sa mga nasaksihan ko. They raped my mother. My heart suddenly ached when my mother looked at me and smile and she motioned the words "Close your eyes." I can see her tears falling down to her cheeks. Pinipilit kong hubarin ang nakagapos kong mga kamay pero mas lalo lang akong nasasaktan sa ginagawa ko. Wala ding nagawa si Papa dahil nakagapos din ito katulad ko.

All I can hear was my father's voice crying while begging to stop them.

"I'm sorry. I'm so sorry." Humihikbi na paumanhin ko. Kung hindi pa ako nagpumilit na lumabas ng bahay nandito kaya kami ngayon? Mangyayari kaya to? Napatingin ako sa lalaking tumatawa papuntang pwesto namin. Naalarma ako ng pumunta sila sa pwesto ng Papa ko.

"Anong gagawin niyo?" Takang tanong ni Papa sa kanila. Tanging tawa lang ang sagot nito. Nakahinga ako ng maluwag nang dinala nila si Papa sa pwesto ni Mama na kung saan nakahiga ito na parang wala ng lakas. Kumuyom ang kamao ko ng makita ang lalaking gumahasa kay Mama.

Ang hindi ko inaasahang susunod na mangyayari ay ang pag baril nila sa magulang sa harap ko mismo. Parang nabingi ako sa tunog ng putok ng baril sa paligid. The police has arrived but they're too late. It's too late, My parents are dead. Seeing your parents lying the floor with full of blood. Hindi ko alam ang gagawin ko, parang nag blanko ang utak ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin my body was trembling and I can't move.