His Dark Side (COMPLETED)

Chapter 16

AGAD na dumiretso papuntang Headquarter si Keith matapos nangyari ang ingkwentro kanina.

"How's your feeling now?" Kuha ko sa atensyon ni Cairo.

"I'm fine, bro." Napahinga kami nang maluwag sa sagot ni Cairo.

"Ang swerte nila dahil hindi natin sila pinatulan." Si Zion.

"Oo nga, bat nga ba Kuya Keith. Sayang naman 'yon." napailing na lang kami sa komento ni Grey.

"Delikado 'yon, Grey baka may madamay na mga Inosente pag pinatulan natin sila." sabat ni Alrick. Napatango lang si Grey na parang nakuha ang naging point ni Alrick.

''Nga pala kuya Alrick, ano sinabi sabi sayo ni Mr. Torres?'' Tanong ni Zaire kay Alrick na kumuha sa atensyon namin. Nagtatakang napatingin kami dito sa kanya.

''Ah, 'yon?'' bumuntong hininga mo na ito bago kami hinarap ''Hmm, Kukunin niya daw ako para mag bantay sa anak niya.'' Walang ganang sagot nito sa amin.

Napatango naman ako at nagiisip ng tanong dito sa kanya. ''So? tinanggap mo?'' Tanong ko dito.

''Of course Not'' nagka tinginan kaming lahat.

''Oh, okay. By the way mawawala pala kami ni Alrick ng dalawang linggo, pupunta kami ng Ilo-ilo.'' Ani ko na ikinatingin nila sa akin.

''Iiwan mo kami dito kuya?'' Gulat na tanong ni Grey

''Yeah, Trabaho ang pupuntahan namin doon hindi gala.'' Paliwanag ko na ikinatawa nila. ''Tsaka, ma iwan kayo dito para umaligid sa paligid.''

''Yes, Boss!'' Sagot nila sa akin. Mga baliw talaga.

''Sige na, Makakaalis na kayo'' Maawtoridad na sabi ko. ''And, paki hatid na lang din tong si Cairo, para makapag pahinga.'' tumango lang sila sa akin. Masama kasi ang pakiramdam ni Cairo pero ang loko sumama parin sa amin. Nang maka alis na sila nag ligpit nadin ako ng mga gamit ko para umalis.

Habang nagmamaneho ako pauwi. Biglang pumasok sa isipan ko sina Mommy At Daddy. Kaya naisipan kong dumalaw sa sementeryo. Nang matapos ko e park ang sasakyan ko, bumili muna ako nang bulaklak sa nag iisang tindahan na bukas.

I missed Them, I miss you so much, Mom And Dad.

Umupo ako sa damohan ng makarating ako kung saan nakalibing sina Daddy At Mommy. Pumikit ako at lumabas sa isipan ko ang alalang kailan man ay gusto ko ng makalimutan.

*Flashback*

Masaya kaming lumabas ng mall pagkatapos namin manuod ng Cine. It was my 19th birthday, kaya humiling ako sa kanila na manuood ng Cine sa Mall. Akmang papasok na sana kami ng sasakyan namin nang may bigla tumigil na Isang Van at bigla tinakpan ang mga mukha namin. May narinig akong palitan ng putok ng baril at ingay ng mga tao bago kami pinapasok sa loob ng Van.

Naramdaman kong tumigil ang Van at bumukas ang pinto. Nagulat ako ng biglang may humila sa akin kaya na tumba ako.

"Baba!" Rinig kong sigaw ng kung sino man. Narinig ko pa ang iyak ng mama ko. Hinala kami habang naglalakad hindi ko alam kung saan kami nila dinala dahil may takip ang mga mata namin.

Napakurap ako nang tinanggal ang piring sa mata ko at tumingin sa paligid. May mga lalaking armado. Napansin ko din na nasa abandonadong gusali kami. Pero hindi ako pamilyar sa lugar na ito.

"Dad!" Sigaw ko kay papa ng makita ko itong itinulak papunta sa pwesto ko. Hinanap ko si Mama ng hindi ko ito nakitang sumunod kay Papa.

"Dad? Where is Mom?" Natatakang tanong ko. Sasagot na sana si Papa ng marinig namin ang tawa ng mga lalaking armado habang hila-hila ang Mama ko. Tatayo na sana kami ni Papa ng Bigla kaming hinawakan ng lalaki at Sinikmuraan kami nito. Napangiwi ako sa sakit.

"Please, wag niyo idamay ang anak ko." Nagmamakaawang ani ni Papa habang namimilipit sa sakit ng suntok ng mga armadong lalaki.

"Pakawalan niyo ang anak ko, kahit ang anak ko na lang." my mother cried as she begged to the armed men. I couldn't bear to see my parents crying and begging, just to save my life. Hindi ko mapigilang umiyak sa mga nasaksihan ko.

*End of Flashback *

Dinilat ko ang mga mata ko habang naka tingala sa kalangitan.

And sorry Mom and Dad, if I do what you don't want me to do. I want them to suffer to death. Beg for their Lives. I will show them how painful to lose a loved one in life. They will experience all the suffering they have done. I will not show them mercy.

''I am no longer the former Keith, who did nothing to save my Parents'' ngumiti ako ng mapait at tumingala sa kalangitan. ''Kung matapang at malakas lang sana ako dati, Sana naligtas ko pa kayo Mom,'' I felt my tears dripping down to my cheeks. Tumawa ako ng mapakla. ''You know Mom and Dad? I want to forget the past where I always have nightmares. The past that seems to happened only yesterday. I don't want to remember it anymore.'' I cried in front of my parents' tombstone. ''B-Because, When I remember that day. I feel useless.'' Saad ko habang pinipigilan ang pag iyak.

Huminga ako ng malalim at nag salita ulit na parang bang nandiyan lang sila sa tabi nakikinig sa kwento ko. ''I didn't even help you to be saved that time.'' Habang nakapikit ang mga Mata para damdamin ang lamig ng simoy nang hangin. ''I just wish that I'm the one who die. Hindi kayo But, It's was too late.'' I cover my mouth when I couldn't stop crying.

''How did they do this to us?'' I gritted my teeth.

Kumuyom ang kamao ko ng maalala ang mukha ng lalaki. "Enjoy the rest of your life and Prepare yourself Mr. Jimenez." My jaw tighten.

Hindi ko namalayan ang oras. napansin ko nalang na pababa na ang araw. Pinunasan ko ang luha na tumutulo sa pisnge ko at tumayo.

''I have to go, Mom and Dad. I love you and I missed you so much.'' sabay talikod ko. Don't worry mom and dad, pagbabayaran nila ang ginawa nila sa inyo. Ipapangako ko po magbabayad sila.

It's already Eight pm in the evening. Nakahiga na ako sa kama ko habang naka bantay sa Cellphone ko.

"Baka tulog na yon." mahinang sabi ko sa sarili habang nakatingin sa Cellphone ko. Tulog? 8 pm pa lang uyy! Ang sabihin mo baka nag date!

"Oo nga no? baka nag date?" Hays nababaliw na talaga ako. Pati sarili ko kinakausap ko na. Argh! Buset. Bahala na ako na mag aadjust!

Kinuha ko ang cellphone ko na nakalagay sa table at hinanap ang Pangalan ni Keith sa contact. Pero naka ilang ulit ako ng tawag dito hindi ito sinasagot. Baka busy pa Sophie. Pakiusap ko sa sarili ko.