Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Bölüme gecmeden önce hem cok sevdiğim bir arkadasım olan hem de aynı sınıfı paylaştığım Haticnzzz 'in ÖLÜMÜN SESSİZ ÇIĞLIĞI isimli kitabına göz atabilir misiniz benim güzellerim :)
Bu arada oy sayısı çok az. Yorumlarda aynı şekilde. Yorum yapmadığınız zamanlar inanın hiç yazasım gelmiyor..
He bir de Snapchat'ten okuyucularımla bir grup kurmak istiyorum katılmak isteyenler bana özelden ulaşabilir mi lütfenn?
Şimdi bölüm !
12. Bölüm : Ait olduğun yer
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
"Ya anne tamam iyiyim diyorum.." Diye bıkkınlıkla söylendim yastığımı düzelten anneme.
"Annem... Nasıl korkuttun bizi yavrum.." derin bir iç çekip annemin elini sıktım.
"Yine kurtulamadık senden ha." Azad abim kollarını göğüsünde birleştirmiş tam karşımdaki duvara yaslanmıştı.
"Benden kurtulmak öyle kolay mı Azad Mercan?" Herkes gülerken Derin ve babam girdi içeriye ellerindeki poşetlerle.
"Biz geldik!" Diye şakıdı Derin. Ardından devam etti.
"Sana neler neler aldık var ya!"
"Ne aldınız?" Benim merak dolu sorumla babam yatağımın hemen yanındaki tekli koltuğa oturup poşetlerin birinden küçük, kare kutunun içindeki çilekli pastayı çıkarttı.
"Sen seversin diye aldık kızım. Çilekli pasta."
"Baba... Teşekkür ederim.."
"Beni de böyle kayıracaksınız bende vuruluyum be!"
"Azad! Saçma saçma konuşma oğlum!" Diye omuzuna vurdu annem Azad abimin. Kapı bir kez daha çalındığında Derin 'gel' diye seslendi. Ardından saniyeler sonra Karan belirdi kapıda. Odaya ilk alındığımda 1-2 saat kadar başımda beklemiş ve bir kaç işi olduğunu, onları halledip hemen geleceğini söylemişti.
"Ee nasıl oldun Elfida?" Başımı hafifçe aşağı yukarı sallayıp,
"İyiyim, sağol." Dedim ve gülümsedim. Hâlâ kapının önünde dikiliyordu, çekiniyor gibiydi sanki.
"Gelsene içeri-"
"Biz çıkalım da siz konuşun." Diyerek Karan'a kaş göz işareti yaptı Azad abim. Ben ise tuhaf tuhaf onlara bakıyordum. Oda tamamen boşalıp da, Karan'la baş başa kaldığımızda az önce babamın kalktığı yere oturdu.
"Azad abim neden öyle baktı sana?" Diyerek sessizliği bozdum. O ise sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine.
"Neden yaptın bunu Elfida? Neden önüme geçtin?" Diyerek sorumu yanıtsız bıraktı.
