Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Önümüzdeki bölümlerde pek gülemeyeceğiz maalesef, hazırlıklı olun :(
Sizi seviyorum, iyi okumalar. 💙🖤
ꕥ
17. Bölüm : Bebek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Karşımdaki duvarı kaç dakikadır veya kaç saattir izlediğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Dakikalardır art arda gelen telefon çağrılarını bile yanıtlayacak dermanım yoktu. Titrek bir nefes çektim içime.
Her şey böyle olmak zorunda mıydı?
Aşağıdan gelen anahtar sesinin ardından evin kapısı açıldı ve Karan'ın endişeli sesi doldurdu tüm evi. Derin aramış olmalıydı onu bana ulaşamayınca.
"Elfida!" Hızlı adımlarla yukarı çıktığını belirten adım sesleri, banyonun kapısının önünde oturan beni görünce durdu.
"Elfida..." Dedi bir kez daha kısık çıkan sesiyle. Ardından bakışlarını yerdeki kırık dökük aksesuarlarda gezdirdi.
Kırdığım aksesuarlarda.
Yanıma çöktü ve elini yanağıma koyarak başımı kendisine çevirdi. Kıpkırmızı olmuş gözlerimde oyalandı bir süre.
"Ne oldu? Ne bu hâl?" Hafif çatık kaşlarıyla kurduğu cümleyi cevaplandırma zahmetine girmeden yanağımdaki elini indirdim ve avucumdaki testi, avucuna bıraktım sakince.
Yutkundu.
Kirpiklerini bir kaç kez kırpıştırdı. Ânın gerçek olup olmadığını sorguluyor olmalıydı.
"Hamileyim." Diye doğruladım elindeki testi.
10 dakikaya yakın elindeki testi inceledi.
"Kalk. Hastaneye gidiyoruz." Sonunda verdiği tepkiyle benden önce ayaklandı.
"Kalksana Elfida?" Yüzüne bile bakmadan bende ayaklandım ve odadan hırkamı alıp çıktım.
ꕥ
Pür dikkat doktora odaklanmıştım. Karşısındaki ultrason ekranını gözleri kısık bir şekilde inceliyordu.
"Elfida hanım? İyi misiniz..." Diyen doktora aldırış etmeden karnımdaki jeli temizleyip kazağımı düzelttim ve hızla çıktım odadan. Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum. Duvara yaslanmış düşünceli bir şekilde bekleyen Karan beni görür görmez bir kaç adımda yanıma geldi.
