Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Öncelikle merhaba. Nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir. Çünkü ben yeniden sizlerle buluştuğum için çok heyecanlı ve çok iyiyim! Neredeyse 2 aydır bölüm paylaşmıyordum çünkü inanın ki yazma isteğim hiç mi hiç olmuyordu. Yazdıklarım ise içime sinmiyordu. Beklettiğim için özür dilerim. Ama sizlere bunun telafisi olarak upuzun ve sürprizli bir bölüm hazırladım!
💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
19. Bölüm : Düğün
ꕥ
Yalnızca çatal kaşık seslerinin hakim olduğu kahvaltı masasında oturmak sebepsizce gerilmeme sebep oluyordu. Bakışlarım tek tek herkesin üzerinde gezinmeye başladı istemsizce. İyi bir gözlemci olmuştum şu bir iki haftadır.
Annem yavaş yavaş ağızındaki lokmayı çiğniyor, babam hiç bir şey yemeyip tabağındakilerle bakışıyor, ablam ekmeğine reçel sürüyor, Azad abim çayını yudumluyordu. Meryem sabah erkenden kahvaltıya bile kalmamış, apar topar baba evine dönmüştü. Bende bugün gidecektim eve. Mavi gözlerim Yusuf abimin her zaman oturduğu sandalyeye çevrildiğinde yutkundum. Zihnimi anılar zinciri kuşatmaya başlamıştı yine.
-
*14 Temmuz 2012*
Kahkaha seslerinin yükseldiği kahvaltı masasında Elfida kollarını birbirine bağlamış kıstığı gözleriyle Yusuf abisine bakıyordu.
"Bakma bana öyle cadı!" Diye takıldı kız kardeşine Yusuf. Güya gün doğumunu izlemek için tepeye çıkacaklardı sabaha karşı fakat Yusuf uyuya kaldığı için gidememişlerdi. Şimdi ise Elfida tarafından büyük trip yiyordu.
"Bakarım bakmam sanane!"
"Söz veriyorum yarın götüreceğim seni! Bak söz verdim güzelim!" Sandalyesinden hafifçe doğrulup Elfida'nın yanağından bir makas aldı.
"İnanayım mı?" Dedi Elfida alayla. Artık karnı toktu bu sözlere. Azad ufak bir kahkaha patlattığında Reyyan gülmemek için dudaklarını dişleyen Reyyan, Azad'ı dürttü dirseğiyle. Cihan bey ve Zeliha hanım ise evlatlarının bu hallerini sırıtarak izliyordu.
"İnan güzelim inan. Yarın o tepede gün doğumunu izleteceğim sana." Abisinin kararlılıkla kurduğu cümleyle ikna olur gibi oldu Elfida.
"Off iyi be tamam. Kıyamıyorum ki sana da." Yusuf ve Elfida arasındaki ilişki çok farklıydı. Ne Yusuf Elfida'ya kıyabiliyordu, ne Elfida Yusuf'a kıyabiliyordu.
Yusuf ayağa kalkıp Elfida'nın oturduğu sandalyenin arkasına geçti ve kollarını kardeşinin boynuna dolayıp saçlarının arasına bir öpücük kondurdu.
"E bir de kıy istersen cadı!" Elfida gülerek gözlerini devirdi.
"Sanki biz bunların kardeşi değiliz! Şunlara bak." Reyyan'ın sitemle kurduğu cümleye karşılık Azad,
