Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Ben geldim güzellerim, burayı çok boşladım kusura bakmayın n'olur, keşke belirli bir bölüm günümüz olsa ama ben maalesef içimden gelmediği sürece tek bir kelime bile yazamayan bir insanım.. 🤧 Yani size söylediğim bölüm gününe kadar bölüm yetiştiremezsem, yazamazsam size mahçup olurum:)) O yüzden böyle devam☹️
Bu arada 50 Bin için, size 50 bin kez teşekkürler.🥺💗
(Derin'in ayakkabı olayının bahsinin geçtiği satıra isteyenler isimlerini yazsınlar, çünkü Derin'in düğününde ayakkabısının altına o isimlerin hepsini yazacağımm. 🤠)
@AleynaUslu467 'ye ithaf ediyorum bu bölümü💗 Yorumların için teşekkürler bebeğim<3
-
31. Bölüm : İzmir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Karan & Elfida Aksel.)
ꕥ
2 Ay Sonra.
Üzerimdeki siyah, vücudumu saran, uzun kollu, diz kapaklarımın biraz üzerinde biten elbisemin beline taktığım beyaz kemeri düzeltip son bir kez dalgalı yaptığım ve omuzlarımın hizasında biten kısa saçlarıma baktım.
Çok güzelim be anasını satıyım.
Şaka.
"Anne hadi! Babam bekliyor aşağıda!" Kapının önünde bağıran kızıma hiç cevap vermeden dudaklarımdaki ruju biraz daha yedirip çantamı aldım ve odadan çıktım. Ellerini beline koymuş beni bekliyordu.
"Çok şükür canım!" İşaret ve orta parmağım ile fındık kadar minik burnunu sıkıştırıp,
"Canını yesinler yürü bakalım!" Dedim. O önde, ben arkada merdivenleri inip dış kapının önünde, üzerinde siyah gömleği ve siyah bol kot pantolonuyla duran Karan'ı ona çaktırmadan beğeniyle süzüp beyaz spor ayakkabılarımı ayağıma geçirdim vestiyerden elimle destek alarak.
"Azad'lar geçmiş mekana, bizi bekliyorlarmış." Dedi Karan telefonunu cebine atarken.
"Aybike halamla Erdem abimler geçmiş mi baba?"
Evet, küçük damat Erdem'i zor da olsa Karan'a kabul ettirmiştik.
"Onları bilmiyorum, yazmamışlar gruba bir şey. Ama geçmemişlerdir büyük ihtimalle."
"Hadi o zamaan, biz onlardan önce gidelim!" Bize numarasını yutturduğunu zannedip arabaya doğru koşan kızımı aniden belinden tutarak kucağıma aldım.
