Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elfida Aksel & Derin Yılmaz.)
ꕥ
"Bu gece gel benim ol diyememm!" Ben Karan'ın üzerindeki ceketi çıkartıp kenara koyarken o hâlâ 'karabiberim' söylüyordu. Arabadan inerken uyanmıştı, uyanmaz olaydı. Sabahtan beri ne kafa ne kulak bırakmıştı. Derin'le Azad abimi misafir odalarına yatırmıştım annemlere de Azad abimin bugün burda kalacağını söylemiştim. Neden kaldığını sorduklarında ise tabii binbir türlü yalan uydurmuştum Allah affetsin.
"Sana ben aşkımı söyleyememm! Utanırım beni öp diyememm!" Omuzlarından itip yatağa uzanmasını sağladım. Hızla üzerine yorganı daörttükten sonra geri çekildim ve elimin tersiyle alnımı sildim.
"Ele güne sorma benii!" Gözlerini kapattı. "Yaralama vurma beni.."
"Karan kurban oluyum sus artık n'olursun sus.. Bak yalvarıyorum!" Ağızını birkaç defa açıp kapattı. Artık tamamen uyku moduna geçmişti çok şükür. Artık bende rahatça uyuyabilirdim.
ꕥ
Yeni bir güne gözlerimi açtığımda uykumu tamamen almış hissediyordum. Acaba kaç saattir uyuyordum? Yan tarafıma baktığımda Karan yoktu. Birkaç dakika yatakta gerneştikten sonra yataktan kalkıp banyoya girdim. Midem bulanıyordu yine. Hamileliğin en sevmediğim kısmı da buydu.
Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı tepemden at kuyruğu yaptım ve direkt aşağı indim. Karan, Derin ve Azad abim mutfak masasına oturmuş başlarını ovarak kahve içiyorlardı. Karan'ın üzerinde gündelik bir pantolon ve kazak vardı. Saçları ise ıslaktı, duş almış olmalıydı. Derin'le abim dün yatırdığım gibiydiler. Derin'in makyajı yüzünün her bir yanına dağılmıştı.
"Günaydın!" Dedim neşeyle yanlarına gidip boş sandalyeye otururken. "Tabii ağrır başınız, dün zil zurna sarhoştunuz."
"Sen niye durdurmadın bizi o kadar içerken ya.." Derin ağlamaklı sesiyle konuşurken masada duran sürahiden kendime su dolduruyordum.
"Dinlediniz mi sanki bizi? Aybike de, bende durdurmaya çalıştıkta; 'ayda yılda bi eğleniyoruz şurda karışmayın.' Dediniz. Ne yapalım yani?"
"Olan olmuş artık neyse. Annemlerin haberi var di mi burda olduğumdan?" Diye sordu Azad abim yorgun sesiyle.
"Var var, merak etme sen. Ben uydurdum bir şeyler." Suyumu içip dudaklarımı ıslattığım sırada Karan ayaklandı.
"Sizin sohbetinize doyum olmaz, ben şirkete gidiyorum." Kolundaki saati kontrol etti. "1 saat sonra toplantım var."
