Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☝🏻Tanıtım Videosu☝🏻
❆
"Anne bir görsen, hepsi çok sevimliler... Çok meraklılar..." Dedim iç çekerek. Ardından çatalımı tabağıma bıraktım ve arkama yaslandım.
"Öyledir kuzum öyledir. Sende öyleydin mesela, her şeyi merak ederdin." Annemin dudaklarına yerleşen buruk tebessüme karşılık bende aynı şekilde tebessüm ettim.
"Ayy duygusallıktan nefret ediyorum ben ama!" Derin'in sitemle kurduğu cümleyle masadaki herkes kahkaha atmıştı.
"Afiyet olsun hatun, çok güzeldi yemekler." Dedi babam.
"Afiyet olsun beyim." Acaba bizde Karan'la ilerde böyle olabilir miydik?
Ne saçmalıyorsun Elfida? Tövbe tövbe.
-
Masayı toplamış ve ben, Karan, annem, babam, Derin, Ablam ve Azad abim sedirde oturmuş kahvelerimizi yudumluyorduk. Yusuf abim neredeydi bilmiyordum. Düğünden sonra hiç görmemiştim. Ara sıra Azad abimin Derin'e kaçamak bakışlar attığı da gözümden kaçmamıştı. Derin'de ondan geri kalmıyordu. Kokusu çıkar yakında nasıl olsa deyip kurcalamamaya karar verdim ve başımı yanımda oturan babamın omuzuna koyup gözlerimi kapattım.
"Enişt- Yani Karan sen ne iş yapıyorsun?" Dedi Derin. Gözlerim kapalı bir şekilde dinliyordum konuşulanları.
"Dedemden bize kalan bir şirketimiz var, babam yaşlandığı için başına ben geçtim. 3 yıldır orayla ilgileniyorum."
"Vayy! İyiymiş!"
"Sen nelerle uğraşıyorsun Derin?"
"Bende Elfida gibi sınıf öğretmeniyim ama henüz atanamadım maalesef.."
"Anladım..Umarım en kısa sürede atanırsın."
"İnşallah."
Babamın elini saçlarımda hissettim, hafif hafif okşuyordu. Çok özlemiştim bu hissi. Ve sanırım birazdan uyuyacaktım.
"Saat geç oldu. Müsaadenizle biz artık kalkalım." Gözlerimi hafifçe araladım. Kalkmasaydık... Niye kalkıyorduk...? Şu an da ağlayarak babama sarılabilir ve beni bırakmaması için yalvarabilirdim. Ama eğer öyle bir şey yaparsam işler içinden çıkılamaz bir hâl alırdı. İstemeyerek de olsa ayaklandım bende Karan gibi.
