Deniz kızı Ve Kara Prens'in Hikayesi..
§
12.04.2013
Karan'a ;
Genç bir kızın, küçük yüreğinden dökülen bu satırlar genç bir adamın, koca yüreğine armağandır.
Yani sana...
Sana olan sevgimi, aşkımı artık içime sığdıramıyorum Karan. Her geçen gün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Şaşkınlıkla İstanbul biletlerine bakıyordum. Mutluluk hormonu bütün vücuduma salgılanmıştı. Aniden Karan'ın boynuna atladım ve,
"Çok teşekkür ederim!" Diye sevincimi haykırdım. O da kollarını belime dolayıp boynuma kokulu bir öpücük bıraktı.
"Yarın sabaha karşı çıkacağız evden, 3 gün kalıp geri geleceğiz. Malum, şirket.."
"Tamam! Ben o zaman çantamı hazırlayayım."
ꕥ
Uçaktan indiğimizde Karan elimi tutup hemen karşıda büyük ihtimalle bizi bekleyen büyük siyah arabaya yönlendirdi. Arabanın önünde bekleyen adam çantalarımızı alıp bagaja yerleştirdi. Ardındandan anahtarı Karan'a verdi.
"Sağol koçum. Sen gidebilirsin." Adam başıyla onaylayıp ayrıldı yanımızdan. Karan sürücü koltuğuna, bende ön koltuğa yerleştiğimde araba çalıştı.
"Otel biraz uzak, 2.30 saat falan. Yorgunsan uyuyabilirsin güzelim." İçimden her ne kadar 'güzelin miyim gerçekten?' Demek gelse de,
"Uykum yok." Diye geçiştirdim ve yolu seyretmeye koyuldum.
Yaklaşık 1 saat falan geçmişti aradan ve ben kafamı kurcalayan soruyu Karan'a sorup sormamakta tereddüt ediyordum.
"Karan..." Dedim çekinerek. Başını yoldan çevirip bana döndü ve gözünü, 'he gülüm?' Dercesine kırptı.
He gülüm mü?
Neyse.
"Eee... O gün... Seni öldürmek isteyen kimdi? Yani polise falan da gitmedik?" Bozguna uğramışçasına yüzü asıldı. Ardından bakışlarını tekrar yola çevirip diliyle dudaklarını ıslattı.
"Yani ben sen uyanmadan önce şikayet etmiştim polise de, kameraları hâlâ inceliyorlar. Bulamadılar henüz." İçim rahatladığında başımı hafifçe olumlu anlamda salladım.
"Yani bir insanın bir insanı öldürmek için nasıl bir bahanesi olabilir ki? Anlamıyorum!" Meraklı bakışlarımın hedefi tekrar Karan olmuştu. O ise sadece susmayı tercih etti.
ꕥ
Sonunda otele gelmiştik. Otelde denilmezdi aslında. Çok da büyük olmayan bir sitenin için de 6-7 tane apart vardı. Sahile çok yakın, şehir merkezine uzaktı. Otantik bir havası vardı. Karan'ın anlattığına göre de yaşlı bir kadın işletiyordu burayı.
"Hoş geldiniz!" Diyen genç adama gülümseyip elini sıktım.
"Buyurun size kalacağınız yeri göstereyim. Annem size en güzel yeri vermiş, aramızda kalsın." Demek o kadın, bu adamın annesiydi. Küçük bir kahkaha atıp Karan'la beraber adamın arkasından ilerlemeye başladık. Sonbahar mevsimine girmemize az kaldığı için pek kimseler yoktu. Bizden başka sadece 3-4 aile falan vardı sanırım.
