My Next Costumer (MB #2 - UNDER EDITING)

Kabanata 39

Kabanata 39

Ayaw na ayaw niya pa ding bitawan ang kamay nang anak ko. Nilalabanan niya ang bawat tingin sa pagitan naming dalawa. Pero bakas padin doon ang pangungulila at lungkot.

"Hindi!" Tipid na sabi ko at tyaka hinablot ang kamay nang anak ko. "Hindi mo siya anak!" Pagmamatigas ko.

"Then who's the father?" Hindi ko alam pero nakikita ko sa mga mata niya na hindi siya naniniwala sa mga sinasabi ko. Pilit siyang gumagawa nang butas para lang mapa amin ako pero hinding hindi ako aamin sa harap niya. Oo may karapatan siyang makilala ang anak niya pero hindi sa ganitong paraan. Hindi sa ganitong oras kaya kung hanggang maari gusto ko munang makapag isip isip baka sakaling kunin niya sa akin ang anak ko at iyon ang hindi ko makakayanan.

"Daddy!" Sigaw nang anak ko at tyaka tumakbo sa gawing likod ko. Napatingin rin si Jaizer sa bandang likuran ko kaya napag isipan ko nalang din tignan kung sino man ang taong sinasalubong nang aking anak.

"Here's my little kiddo.. Where's your Dadxy?" Agad naman akong naka hinga nang maluwag nang nahagilap ko si Clyde na buhat buhat ang anak ko.

"Right there po!" Tyaka ako tinuro nang anak ko. Pero bago iyong tinignan ko muna pabalik si Jaizer at doon ko nahagilap sa mga mata niya ang lungkot at parang naguhuan nang mundo. Napailing pa siyang naka titig saken.

"I-Is he....The father?" Tanong niya at wala naman akong maisagot. Bumuntong hininga nalang ako at tyaka tumalikod. Hindi ko pinakita na kinakabahan ako i just throw him my emotionless reaction. Tama yan Aiko iparamdam mo sa kanya na wala ka nang paki alam pa sa presinsya niya. "Aiko I'm asking you!"

Hinablot niya ang braso ko at pinaharap sa kanya. Binigyan niya ako nang mapanghamong tingin at parang gusto niyang ipa amin sa akin ang totoo.

"What if is I'll say...Yes?" Lumuwag naman ang pagkaka hawak niya sa mga braso ko at kinalas doon. Napa atras siya habang hindi makapaniwalang pabalik balik ang tingin niya sa anak ko na karga ni Clyed at sa akin.

"Aiko?" Hindi ko alam na naka lapit na pala saken si Clyed at hinimas ang balikat ko. "Let's go home!" Tinignan naman niya ang lalakeng nasa harap ko at agad naman nagkaroon nang pagka gulat sa ekspresyon niya sa napagtanto kung sino itong kausap ko. Pareho silang naghahamunan nang tingin at walang ayaw na magpa talo.

"T-Tara na Clyed..Baka hinhintay na tayo nila Mama doon!" Tyaka ko hinila si Clyed at gusto nang pauwiin baka ano pa ang mangyari sa mall na 'to. Hinatid lang kasi kami ni Clyed kanina dito sa mall at umalis din para asikasuhin ang kompanya niya sandali at bumalik din para sunduin kami nagyaya kasi itong anak ko na mag gala kasi alam niyang nandito ang mga kaibigan niya at kaklase.

"Nagkita na nga kayo!" Nasa kandungan ko na ngayon si Jazriel habang naka upo sa shot gun sit tapos Pina andar naman ni Clyde ang engine nang kotse niya. "Are you happy?" Puno nang selos ang tunog nang bawat pananalita niya.

"Anong klaseng tanong yan?" Hindi naman ako masaya sa pagkikita namin ni Jaizer i was just nervous and none prepared hindi ko naman kasi akalain na sa mall pa talaga kami mag kikita. "Ofcourse not!"

"You missed him?" Ulit niyang salita matapos maka alis na kami sa mall.

"Ba't kaba nag kaka ganyan nagseselos kaba?" Tunog selos kasi siya kada mag sasalita at parang hindi padin maka get over sa nangyari kanina.

"I'm not!" Pagtanggi naman niya and he look so cute habang umiiwas nang tingin.

"Dadxy?" My son asked.

"Yes?"

"Why i am look like him?" Nagtaka naman ako sa tanong nang anak kong nag hihintay nang sagot na naka titig lang sa akin.

"Look what?"

"That stranger man..He hold my hand so tight and he called me I'm his son!" Natameme naman ako sa tanong niya at napatingin kay Clyde na may bahid na inis sa mukha niya. Tahimik lang akong hindi umimik at hindi padin maka sagot.

__________________

Nandito ako ngayon sa table nang coffee shop ko kung saan matrabahong naka tutok padin sa lap top. Kailangan ko kasing asikasuhin lahat nang mga na miss ko sa mga dadating na package nang kape. Napapabayaan ko na kasi tatlong araw na ang nakalipas kaya andami ko nang na nasayang. Sumipsip muna ako nang isang cup nang cappuccino coffee with carrot cake.

Narinig ko pa ang pag sasalita nong nasa counter nitong coffee shop at parang may kinakausap hindi ko lang ito nilingon dahil busy ako sa ginagawa. Ilang minuto muna ang naka lipas pero randam na ramdam ko na may naka titig sa gawi ko.

"Yes?" Liningon ko muna si Mario na isa sa manager nitong coffee shop ko papalapit ito saken at hagilap ko ang maitim nitong suit. Pero laking gulat ko na ko nang napagtanto kong hindi ito si Mario. "J-Jaizer? W-What are you doing here?" Gulat kong bungad sa kanya.

"Hangging out with coffee!" Sabay kibit balikat niya at umupo sa harap ko. "Busy?"

"This is my table...Can you find your own madaming bakante!" Pagsusungit ko naman.

"Ang ganda pala nitong coffee shop mo!"  Hindi man lang niya pinansin ang sinabi ko bagkos nilibot pa nito ang boong paningin sa paligid at sinusuri hanggang sa bumalik ang paningin niya sa mukha kong emotionaless na nakatingin sa kanya. "Much prettier!" Tukoy pa niya habang naka titig sa mukha ko.

"I'm busy don't try to disturb me!" Tyaka ko binalik ang tingin ko sa laptop at hindi na siya nilingon pa.

"Enjoy your coffee sir!" Sabi nong waiter at ibinigay ang order nitong nasa harap ko.

"Can i ask something for you?" Biglang sambit niya.

Hindi man lang ako umimik at hindi na siya pinansin pa. Ayuko siyang sagutin I'll treat him like an stranger at ayuko din siyang kausapin pa. Kung hanggang maari lang sana umalis na siya sa harap ko. He was too annoying. Tumikhim nalang siya at nag salita ulit.

"Are you engaged?" Napatingin naman ako sa gawi niya. At tinaasan nang kilay.
Napangiti naman siya nang napagtanto niyang wala akong engagement ring. "Good to know i have still a chance!"

What a scary smile?

-Heydenzz