My Next Costumer (MB #2 - UNDER EDITING)

Kabanata 32

Kabanata 32

I sat on the bed habang hinahintay na maging maganda na ang pakiramdam ko. Tinignan ko naman ang gilid nang higaan perong walang Jaizer akong nakita. Tanging red rose of flower lang ang naiwan. Inilagay niya ata habang natutulog ko.

As usual this is our routine. Hindi ko naman alam kung saan siya pumupunta. I picked the flower at inamoy ito. Kahit alam wala namang amoy ay meron pa. Amoy barako. Pero mas barako iyong ano niya keysa sa bulakblak na ibinigay niya. Amoy na amoy mo talaga iyong pagkalalake niya iste iyong sarili niyang amoy. Ang laki pa naman nang ano niya.

Tumakbo ako sa kusina at nag suka sa sink. Tuwing umaga nalang akong ganito minsan nahihilo pero hindi ko na pinansin pa kung ano ba ang nangyayari saken. Napag desisyonan ko nalang puntahan si Mama.

"Ma! Kumusta na pakiramdam niyo?" I ask my mother habang naka upo lang sa higaan niya. Sabi nang doctor kunting araw nalang daw makakalabas na si mama kailangan palang daw nilang suriin ito para matukoy kung fully recovered naba siya mahirap kasi kung magpakampante na ako at ayaw ko naman maibalik pa ang sakit ni mama kaya kailangan naming mag doble ingat.

Kadalasan nag bobonding pa kaming dalawa pero hindi naman maiiwasan na maisama sa usapan si, Jaizer. Palagi niya kasi tinatanong kung nasaan na ba ito. Gustong gusto na niya talagang magpasalamat.

"Medyo masakit lang itong batok ko anak kakayuko siguro kanina!" Daing ni mama kaya lumapit ako sa kanya at minasahe ang batok nito.

"Bakit pa kasi gumalaw galaw pa kayo alam mo namang humihina na ang katawan niyo!" Saway ko naman.

"Di ko kasi maabot iyong lapis sa ilalim nang kama anak di ko tuloy natapos itong ginuhit ko!"

"Ano ba kasi iyang dinadrawing niyo Ma?" Nginitian naman ako nito at kinuha  ang illustration board na naka kulob sa tabi niya. Alam ko kasing mahilig talaga si Mama mag pinta o gumuhit sa papel o sa kahit saan pero di ko alam kung bakit di ko man lang nakuha ang talentong meron si Mama. Ganda lang talaga ang naaambag ko sa mundo.

"Maganda ba anak?" Pinakita niya saken ang sketch kung saan ginuhit niya ang mukha ko. Hindi pa ito tapos dahil iyong tenga hindi pa niya nagawan nang isa. "Mas pinagandahan ko yan!"

Tuwang tuwa naman akong tumango sa pinakita niya. Tama siya ang ganda ko nga dyan.

"Oo naman ma..Ang ganda ko dyan!" Naka ngiti akong sumagot sa kanya. I appreciate her artwork naka ilang ulit na rin akong dino-drawing ni mama simula pagka bata tuwing taon. Di ko alam saan na napunta iyong mga dating sketch ni mama basta ang alam ko lang na-abandunada iyon sa dati naming bahay.

Natulala naman ako sa mga naaalala.

"Ang tagal na pala nang panahon na hindi kita na-iguhit anak!" Nakikita ko naman kung paano siya nadismaya sa mga nangyayari. "Kung hindi lang sana dyan sa lintek mong Ama—"

"Ma tama na...Kalimutan natin si, Papa!" Nakita ko kasi na parang paiyak na si Mama dahil naaalala na naman niya ang papa ko. Kung saan minamaliit at sinasaktan ako nang pisikal dahil sa kasarian ko.

"Wala na siya..Kunting tiis nalang ma. Matatapos na 'to!" I hugged her just to comfort herself. Alam kong hindi pa nakaka move on si mama sa mga nangyari noon kung saan nasira ang dati naming pamumuhay.

___________________

"Ay Hakdog ni Jaizer" Gulat kong mura ko na nang naramdaman ko ang pag lundag nang sofa na kinahihigaan ko ngayon. Nakatulog pala ako kakapanood nang, 'Keeping up with the Kardashian' sa cellphone. Wow sosyal! "Jaizer?"

"Did i wake you up?" Lumandag siya saken at niyakap ang katawan ko habang naka higa. Sa ngayon nakapa-ibabaw na siya saken.

"Obviously Yes?.. Ba't kaba nandito?" Pilit ko sana siyang alisin sa taas ko pero masyado siyang mabigat. Nararamdaman ko tuloy ang espada niya. Jumbong espada.