My Next Costumer (MB #2 - UNDER EDITING)

Kabanata 17

Kabanata 17

Nakatakip lang ang dalawang kamay ko sa mukha ko habang naka yukong umiiyak. Ayaw ko nang tumingala o dumilat man lang para makita ang boong paligid pero hindi ko magawa. Takot na takot ako. Ayuko ko munang mag mulat na nandito padin ako sa mundong matagal na akong pinag mamalupitan.

"Please! L-Leave me alone!" Humihikbi kong banggit.

"Aiko!" Isang pamilyar na boses ang bumulong habang tahimik ang boong lugar. Doon ako bumalik sa reyalidad at parang nagising ang diwa ko. "It's me!"

Mas lalo akong umiyak at umatras mula sa kanya. I hate him! Hinding hindi ko na siya mapapatawad sa ginawa niya. Pinaramdam niya ulit saken ang sakit na mga nararanasan ko. Akala ko ba prorpotekthan niya ako. Akala ko ba hindi niya ako sasaktan.

Tahimik lang siya habang rinig na rinig naman sa boong kwarto ang pag hikbi ko.

"Y-You promised that you'll never gonna h-hurt me!" I said while crying. Naka takip sa mukha ko ang boong braso ko habang nakaupong umiiyak. Ayaw ko muna siyang harapin. Natatakot ako.

Napa buntong hininga muna siya bago nagsalita.

"Baby!" Medyo paos ang boses niya. "I-I'm sorry!" He apologize.

Hindi ko alam kung mapapatawad ko pa siya. Masyado na siyang malupit. Kinokontrol na niya ang buhay ko. At ang tanga ko rin dahil sumunod ako sa kanya. Kung hindi lang ako naging isang malandi. Naging uhaw rin sa laman at pagiging bulakbol sa pag-aaral hindi ko sana 'to mararanasan.

Pero naisip ko rin. Kung hindi man 'to mangyayari sa buhay ko siguro hanggang ngayon mananatili parin akong pokpok sa lugar kung saan ako pinag papasa-pasahan.

Tumingala ako at tinignan siya habang naka yuko rin at hindi maka tingin nang deretso sa mga mata ko. Tila ba isang malaking pagkaka mali ang nagawa niya at nahihiya siyang harapin ito.

"A-Aalis na ako dito!" Sabi ko sa kanya kaya agad naman siyang napa lingon sa gawi ko at binigyan ako nang nagmama ka-awang tingin. "Ayos lang saken na ibagsak mo ang grades ko...Basta pakawalan mo'ko! Ayuko na dito!" Humihikbi ko pading sambit.

"Aiko, look!...I'm so sorry!...Nadala lang ako nang galit at selos ko!" Agad siyang lumapit sa posisyon ko at balak sana akong hawakan pero umiwas ako at umatras.

"Huwag kang lalapit....Halimaw ka!" I said. Sa pagkakataong ito kailangan ko na siyang harapin. Kung hindi niya ako kayang pagpaliwanagin pwes hindi ko rin pakikinggan ang paliwanag niya.

"Aiko, please forgive me.... I'm so sorry kung hindi ko pinakinggan ang paliwanag mo!" Nagmamaka-awa niyang sambit. "I'm begging you.. please let's talk about this! I'll promise hindi na 'to mauulit pa!" Pagmamaka-awa niya.

"You're so unfair and freaking cruel, Jaizer...Nong ako ba nang nagmaka-awa sa'yo pinakinggan mo ba ako!" Lumuhod ako habang galit na nakatingin sa kanya.

He was just looking at me begging to forgive him.

"You don't deserve my forgiveness, Jaizer...You are a life controller freak!" Dugtong ko pa. "Wala sa usapan na saktan mo'ko physically!" Na upo naman ako ulit dahil nakaramdam ako nang kirot sa bandang hita at likod ko. Pati narin ang pag upo ko. Randam ko rin ang bawat kirot nang mga pasa ko.

"I HATE YOU....AYUKO NA SA'YO!" Sigaw ko sa kanya. Habang nangangaliti sa galit pero namilipit naman ako sa sakit nang kumirot ulit ang pang upo ko. Agad naman niya akong dinaluhan para tulungan maging maayos pero tinabig ko ang kamay niya. "Don't touch me leave me alone!"

"Aiko! Please let's talk!" Pag susumamo niya. "Let's give this an explanation about what the real happened!"

Agad ko naman siyang sinampal.

"Ano sa tingin mo ang mangyayari?...Pagka tapos mo'kong baboyin?...Saktan?..Gusto mo'kong magpaliwanag? Nagawa mo na, Jaizer? Sinaktan moko na parang isang aso! Sa tingin mo may kwenta pa ang paliwanag ko!" Masyado na akong galit sa kanya habang binibigkas ang mga katagang hinanakit ko. "Dahil sa iyo bumalik ang mga bangungot ko!"

"Aiko! Please—"

"You want me to explain everything...Jaizer, I'm a slvt...that was your line... I'm such a fvcking h*rny slvt!"

Hindi siya maka tingin nang deretso sa mga mata ko. Pero bakas sa mga mata niya na pinag sisisihan na niya ang mga pananakit na nagawa niya. Pero huli na ang lahat. Nangyari na ang nangyari at hindi na iyong maibabalik pa.

"I'll do everything for you until you forgive me..Lahat gagawin ko! Just please.. Don't leave me alone! Huwag mo'ko iwan!" I saw a little bit sorrow on his eyes. Parang bumalik siya sa pagiging maamong tuta. Hinawakan niya ang mga kamay ko at hinalik halikan ito.

Inalis ko naman ang kamay ko at umiwas sa mga tingin niya.

"Vince, Blackmailed me...Alam niya ang trabaho ko noon. He said ikakalat niya sa boong school ang dati kong trabaho...I was just too scared to lost all of my hardworks." Hindi man lang ako umiyak. Tumahan na ako at sa puntong ito kailangan kong magpaka tatag. "I sacrificed a lot for my dreams, from my own mother!..To get rid away on my past! To start again with wealthy life...At ayaw kong bumalik sa dati kong buhay kung sakaling kumalat o malaman man nang mga tao ang dati kong trabaho!"

Tinignan ko siya. Naka yuko lang siya at naka kuyom ang mga kamay niya.

"That's why sumunod ako sa kanya!...Are you happy now?"

Nagulat nalang ako sa mga sunod na nangyari agad siyang lumapit saken at niyakap ako.

"Please, Patawarin mo'ko!...Baby! Nabigla lang ako!..Nadala lang ako nang galit at selos ko. Hindi ko lang matanggap na may iba pang lalakeng humahawak sa'yo...Mababaliw ako kapag iisping ko na may ibang lalakeng humahalik sa'yo...I can't resist, Aiko.. I'm gonna going crazy!" Kinuha niya ang mga kamay ko at hinalikan niya ito habang nagmama kaawang naka tingin saken. "Please patawarin mo'ko!"

Kinalas ko ang mga kamay ko sa kanya at humiga patalikod.

"Just leave me alone right now, Jaizer."

"Aiko—"

"JUST LEAVE ME ALOOOONE!" I shouted with out of my lungs.

"No matter what happened hindi ka padin pwedeng umalis sa tabi ko. Dito kalang sa puder ko at kahit ano man ang mangyari... YOU'RE STILL MINE" huling sinabi niya at tyaka umalis.

-Heydenzz