Bencil (BTS- Jimin)

Kardeşin Mi?

ARKADAŞLAR BİRAZ AE Mİ AĞIRLIKLI BÖLÜM OLSUN İSTEMİŞSİNİZ. HAKLISINIZ. BU YÜZDEN BU BÖLÜMÜ BİRAZ DAHA AE Mİ YOONGİ VE V ARASINDA YAZACAĞIM. UMARIM SIKILMAZSINIZ İYİ OKUMALAR ^.^

Jimin bitkin bir halde tekrar hastaneye döndü ve odaya girdi. Ae Mi Soo Min'in başında oturuyor ve onu izliyordu. Jimin'i gördüğünde ayağa kalktı ve fısıldadı.

"Bu gece dönmeyeceksin sanıyordum. Bir anda zarf dedin ve çıktın. Her şey yolunda mı?"

"Ben... Evet. Mi Cha temizlik yapıyordu ve o zarfı atmasından korktum. Zarfta birkaç evrak numarası yazıyordu da."

Ae Mi kaşlarını kaldırdı.

"Anlıyorum. Keşke gitmek yerine arasaydın."

Jimin konuyu değiştirdi.

"O nasıl?"

Ae Mi dudaklarını büzdü.

"Bilmem, yani.. Aldığı ilaçlar onu süreki uyutuyor. Bilirsin, komada gibi."

Soo Min çatallı sesiyle mırıldandı.

"Komadayım ama sizi duyabiliyorum."

Jimin Ae Mi'ye baktı.Ae Mi başını salladı.

"Ben sizi yalnız bırakayım."

Jimin kızın çıkmasını bekledikten sonra konuştu.

"Sorun ne bebeğim? Sen iyi misin?"

Soo Min değişen yüz ifadesiyle elini geri çekti.

"Çek elini Jimin."

"Hey- Ne oldu?"

"Ben de sana soracaktım. O kızla ne oldu? Yoksa öpüşecektiniz ve ben buna engel mi oldum?"

Jimin sinirlendi.

"Bu da ne demek? İçeride bebeğimin annesi uyurken onu aldatacağımı mı düşündün? Beni ne sandın sen?"

"O zaman neden birbirinizi yemek üzereydiniz?"

"Sözlerine dikkat et Soo Min-ah! Gözüne bir şey kaçmıştı ve ona yardımcı oluyordum. Evin hizmetlisi olması insan olmadığını göstermez. Siz zenginler böyle davranıyor olabilirsiniz ama biz s-"

"Biz zenginler mi? Biz zenginler adamı nasıl kovarız biliyor musun?"

Jimin kollarını göğsünde birleştirip devam etmesini bekledi. Soo Min var gücüyle bağırdı ve çatallı sesinin yankılanmasına izin verdi.

"Siktir git! Hemşire! Bu adam beni öldürecek! Yah! (Anti-Soo Minler... *__*) Çıkarın şunu odamdan!"

Koşarak içeri giren hemşire Jimin'e baktı.

"Lütfen çıkın."

"Ben bir şey yapmadım!"

"Lütfen dışarı çıkın!"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ae Mi kafeterya camından gözüne giren ışıkla uyandı.

"Tanrım..."

Ae Mi'nin telefonunda iki mesaj ve bir cevapsız arama gözüküyordu. Mesajlardan biri Yoongi'den biri V'dendi. Bir kez de Yoongi aramıştı. Ae Mi Yoongi'nin numarasını çevirdi. Yoongi neşeyle bağırdı.

"Günaydın uykucu! Saat 11 ve sen hala uyuyorsun. Ya! Kore'de yaşıyorsun. Güne erken başla!"

Ae Mi onun bu özelliğini seviyordu. Onun mutlu olmasını sağlayan özelliğini. Yoongi ciddileşerek devam etti.