Benden içeri

35.BÖLÜM

Keyifli okumalar..

5 ay sonra;

"EMİR?"

"EMİR?" Diye, bağırdı tekrardan.

Koca evde bulamıyordu, kaybolmuştu sanki.

Tekrardan bağırdı; "Emir?" Diye..

Emir; "Buradayım, gel." Diye, bağırdı. Sesin yerine doğru gittiğinde sonunda bulmuştu.

"Sonunda buldum. 2 saattir seni arıyorum yaa." Dedi, sitemle.

Emir; "En çok burada oturuyorum ama sen buraya hiç bakmıyorsun. Aklın yerinde mi senin?" Diye, sordu.

Sadece; "Yerinde gibi. Bende bilmiyorum." Dedi.

Emir; "5 ay oldu. Neden hala üstesinden gelemiyorsun? Kimseyle konuşmuyorsun, kimseyi görmüyorsun ve bende o konuyla alakalı hiç konuşmuyorum ama sen hala iyi olmamakta ısrar ediyorsun." Dedi.

"Israr etmek demeyelim de toparlanmakta güçlük çekiyorum."

Emir; "Her şey eskide kaldı. Sana söz veriyorum bir daha onu görmeyeceksin ama bende senden bir söz almıştım 5 ay önce, o sözü tut. Rica ediyorum." Dedi.

"Off, emir. Yine başladın. Ben kahve yapacam, sana da yapıyım mı?"

Emir; "Kaç bakalım, kaç. Bakalım ne zamana denk kaçacaksın. Ayrıca, istiyorum." Dedi.

Emir; iyi olması için elinden geleni yapmaya hazırdı aslında yapıyordu da ama o iyi olmak için bir şey yapmıyordu. 5 ay önce nasıl kötüyse, şuanda o kadar kötüydü. Bunu emir de biliyordu ama artık tükeniyor du. Ne yaparsa yapsın, elinde kalıyordu. Yorulmuştu ama pes etmemişti. Onu iyi edecekti ve her zaman yanında olacaktı. Kendine söz vermişti o gece ve tutacaktı her zaman..

Kahveyi emire uzatıp, tam karşısına oturdu.

Ev; ormanın derinliklerin de ve kimsenin çok fazla adım atmadığı bir yerdi. Manzarası ise; koca ormanı gösteriyordu. Gündüzleri mükemmel olsa da geceleri kasvetliydi. Fakat, bu durum ikisinin de umurunda değildi.

Emir; "En yakın arkadaşının düğününü uzaktan izlemek canını yakmadı mı?" Diye, sordu.

"Yaktı. Fakat, elimden bir şey gelmedi."

Emir; "Hiç bir zaman karşılarına çıkmayı düşünmüyor musun?" Diye sordu bu sefer.

"Şu anlık öyle bir planın yok ama bir gün çıkmak zorunda olduğumun bilincindeyim."

Emir; "Ne zaman kendini hazır hissedersen o zaman çık ve onların tepkilerine hazırla kendini. Biliyorsun seni ölü biliyorlar, kayra." Dedi.

5 ay önce o gece;

Emir; "Bana özür dilememe kayra. Her şey iyi olacak merak etme. Bir planım var. Eğer kabul edersen utku bedel öder ama bunun gerektiği sorunlar tabiki de olacak" Dedi.

Kayra ise çatlak bir sesle; "Ne planı?" Diye, sordu.

Emir; "Sen suya atlayacaksın ama merak etme ben seni hemen kurtaracağım. Dedemin burada ormanın içinde bir evi var. Oraya götüreceğim seni. Sonrasında ise; görevlilere ve arkadaşlarına denize atladığını ve bulamadığımı söyleyip, destek isteyeceğim. Güvenlik görevlileri dedemi araya sokarak arkadaşlarına pes ettiklerini söyleyecekler. Tabiki de aynısı polis için de geçerli. Dedeme anlatırız, o bize kesin yardım eder. Sen yeter ki gerçekten de atlama." Dedi.