වසරක් පමණ ගත විය. වැනඩෝර්-ගැම්බල් යුද්ධය මේ වන විට තරමක් සමථයකට පත්ව තිබිණි.නවක තරුණ සෙන්පතිවරුන් සිව් දෙනා ඉතාමත් උපයෝගශීලීව එය සාර්ථකව පාලනය කරමින් සිටියෝය..
ඔවුන්ගේ බුද්ධිමත්භාවයත්, දක්ශතාවත් හමුවේ ගැම්බල්වරුන් පසු බැස්සද, තවමත් අවදානම පහව ගොස් තිබුණේ නැත.
ඒ නිසා සොක්ජින්, නම්ජූන්,යුන්ගි සහ හෝසෝක් සිව් දෙනාම තවමත් වැනඩෝරයේ රැඳීසිටියෝය.
නමුත් එල්නඩෝරයේ තත්වය, ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් විය...එල්නඩෝරයේ තත්වය භයානක ලෙස ඉතාමත් සාමාන්ය තත්වයක පැවතුනේ රජතුමන්ගේ කුතුහලය දෙගුණ තෙගුණ කරමින්.ලුසිෆර් මේ ලෙස නිශ්ශබ්දව සිටින්නේ ඇයි යන ගැටලුව ඔහුගේ සිත වෙලා ගෙන තිබුනේය. එය එතරම් හොඳ තත්වයක් නොවන බව සොන් වූ අත්දැකීමෙන්ම වටහාගෙන සිටියේය.
ටේහ්යුන්ග් කුමරු, මේ වන විට විසිහතර හැවිරිදි තරුණයෙක් විය. සිය ඥාති සහෝදරයන් දෙදෙනා සමඟ හෝසොක් සහ යුන්ගී වැනඩෝරයට ගිය පසු, ඔහු කාලය ගත කලේ ජිමින් සහ ජන්ග්කූක් සමඟය. ඔවුන් දෙදෙනා තමන් සමඟ සිටීම ටේහ්යුන්ග් ට ලොකු පහසුවක් විය. කුඩාම කල සිට සොක්ජින් සහ නම්ජූන් සමඟ හැදී වැඩුන ටේහ්යුන්ග්ට ඔවුන් දෙදෙනා ගිය පසු එයට හැඩගැසීමට තරමක් අපහසු විය. ඔවුන් වැනඩෝරයට පිටත් වු පසු ටේහ්යුන්ග් අසලම රැඳී සිටියේ ජිමින් සහ ජන්ග්කූක් පමණකි.
කෙසේ වූවත් ඔවුන් තිදෙනාටම සිය අනෙක් මිතුරන් නැති අඩුව එක ලෙසම දැනෙන්නට විය..
නමුත් කුමක් කරන්නද.???...ඒ ඒ අවස්තාවන් වලට අනුව හැඩගැසීමට ඔවුන්ට සිදු විය. ඔවුන් කුඩා කල මෙන් නොව දැන් ඔවුන් තරුණයන් ය. ඒ නිසා ජීවිතයේ ඇති වන වෙනස්කම් වලට හැඩගැසෙනවා හැර වෙන කුමක් කරන්නද.?.."ඔහ්හ් ජිමින් අයියණ්ඩි, මාව පරදවන්න ඔබට ඊලඟ වාරයේ තව වේගෙන් එන්න වේවි.." අසු පිට සිටින ගමන් ජන්ග්කූක් පැවසුවේ සිනා වෙමිනි.
"අහ්හ්...ඔබ ඉතාමත් වේගයෙන් අසු පදවනව ජන්ග්කුක්.." ජිමින් බිඳී ගිය හඬකින් වේගයෙන් පැවසුවේ හුස්ම අල්ලගන්නට මෙනි.
"ඔබව පරදන්න ඉතාමත් අපහසුයි ජන්ග්කූක්, ඔබ ඉතාම වේගවත්.." ටේහ්යුන්ග් පැවසුවේ ජන්ග්කූක් ගෙ පිටට තට්ටුවක් දමමිනි.
ජන්ග්කූක් ගේ මුව පුරා සිනාවක් ඇඳී ගියේ නිරායාසයෙනි. ජන්ග්කූක් ස්වභාවයෙන්ම තරඟකාරි තරුණයෙකි. සිය මිතුරන් හෝ වේවා, කවුරුන් හෝ වේවා ඕනේම අවස්තාවකදී,ඔහු ඉතාමත් තරඟකාරි ස්වභාවයක් පෙන්නුම් කලේය.
ස්වභාවය පමණක් නොව ඔහු ඉතාමත් දක්ශ ලෙස සෑම විටම දිනුම ද ලඟා කරගත්තේය.