Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser...
Bu bölüm 16K kelime. Çook uzun yani. Ben binlerce kelime yazmışken siz de Oy ve Yorum yaparak beni mutlu edersiniz diye düşünüyorum eheheheh Mümkünse her pasaj da yorum okumak istiyorum mutlu edin beni lütfen <3
Bana ulaşabileceğiniz bazı hesaplarım:
Instagram&Twitter&Spotify: filizpuluc
Instagram: bazıinsanlarboyleyasar
Keyifli Okumalar dilerim.
Cehennemde açan cennet çiçeklerine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel editleri için Instagramda elanafiliz sayfasıan teşekkür ederim <3 Bana güzel editlerinizi atabilirsiniz Instagramdan <3
BÖLÜM 6 | DOĞRUNUN KİŞİSEL PUSULASI
♪ Winter Heart - BigRicePiano
Bir hapishanede gardiyan mahkûmdan daha çok tutsaktır derler. Mahkûm işlediği suç için oradadır, gardiyan ise mahkûm için. Bir gün o mahkûm öyle ya da böyle çıkar gider o hapishaneden ama gardiyan her sabah tekrar tekrar içeri girer. Başkasının suçu için orada kalmak zorundadır. Ben kendi suçumdan yattığımı sanmıştım aylarca zihnimin içindeki kafeste. Fakat öğrenmiştim ki ben suçlu değildim, ben gardiyandım, suçun başında beklemeye mahkûm edilmiştim. Suç benimdi ama o suçu beklemiştim. Aral, neyi çıkaramıyorsan aklından ona mahkumsun demişti. Peki biz kimin aklından çıkamıyor, kimin zihnine hükmediyorduk? Kapatsam gözlerimi, görünmez sayabilir miydim kendimi?
