Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser...
Normalde ara verdik biliyorsunuz ama çok fazla özlem mesajı alınca bölümü bitirmişken paylaşayım istedim. Arayı bitirmedik, bu yüzden haftaya bölüm gelir diyemiyorum. Belki iki haftada bir atabilirim en iyi ihtimalle çünkü Ateş 3'le ilgileniyorum.
Bu bölüm yine çok uzun. Epey uzun. O yüzden yorum yapıp oy vererek destek olursanız harika olur. Oy vermek çok basit lütfen esirgemeyin. En azından bir yorum da bırakırsanız şahane olur. yorumlarınızı okumayı seviyorum <3
Bana ulaşabileceğiniz bazı hesaplar:
Instagram & Spotfy & Twitter: filizpuluc
Instagram: baziinsanlarboyleyasar
Twitter'da #Biby ve #BazıİnsanlarBöyleYaşar taglerine sevdiğiniz alıntıları ve yorumlarınızı yazabilirsiniz okuyor olacağım.
Keyifli okumalar <3
Cehennemde açan cennet çiçeklerine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 11 | BURUK KABURGA, KEMİKTEN KALP
♪ The Butterfly Effect - Before You Exit
♪ Tutuklu - Sezen Aksu
♪ Yalancı Bahar - Selin Geçit
Bizler insanız. Kolayca değişemeyiz. Kolayca değişemeyeceğimiz gibi bu değişim öyle korkutur ki bizi olduğumuz yerden memnun olmasak da bir adım dahi kıpırdamak gelmez içimizden. Evet memnun değilizdir ama alışmışızdır en azından. Ya o sınırın dışı daha kötü sonuçlanırsa diye diye yer içinizi aklınızdaki anksiyete denilen o koca aç gözlü kurt.
Eğer ruh halimi resmedecek olsaydım, ruhuna kurt düşmüş çürüyen birini resmederdim ve yalnızca siyah renkli boya kalemini kullanırdım. Yerimden memnun değildim ama ağzıma bir parmak bal çalındığı için boş umutların peşinde de koşamazdım. Bundan daha fazla batamam dediğim noktalarda bile daha fazla batıyordum. Yerimden kıpırdarsam daha çok gömülmez miydim? Güneşten umudum yok, ay da yeter bana. Tutulmamam lazım. Tutulursam ay ışığı da sırtını dönecek bana. Kimseye tutulmamam lazım. Beni karanlık kırmıyor, ışığın huzmesini gördüğümde daha çok acıyor canım çünkü ona ulaşamayacağımı biliyorum artık. Ben umutsuzlukta ölmüyorum ama umut edip hayal kırıklığına uğradığım her an beni ölümün eşiğine getiriyor. Ben olduğum yerde kalmalıyım. Buna yaşanmak denmez belki ama bazı insanlar böyle yaşar.
