İyi akşamlar <3
Bugün Aral'ın doğum günü. İki sene önce bugün bilgisayarımı dizlerime aldığımda annem ciddi bir korona süreci atlattığı için büyük bir üzüntüye kapılarak depresyona girmiş bir haldeydim. Lina'yı bu yüzden annesi hasta ve depresyonda bir kız olarak yazdım. Aral'ı yazarken aklımda olan tek düşünce beni kurtarmasıydı. Lina'yı kurtarırken beni de kurtarsın, yaşamak için bir sebep versin istedim. Lina'yı kurtarırken beni de kurtardı. Tekrar o yaşam şevkini ve yazma hevesini aşıladı bana. Bu yüzden her zaman ayrı bir yeri olacak benim için.
Bugüne kadar 662.679 kez okunmuşuz. Her bir okunma için teşekkür ederim. Desteğiniz ve sevginiz için de teşekkür ederim.
Bu bölüm Aral'ın doğum gününe geldiği için memnunum *-*
Keyifli okumalar dilerim...
Cennette açan cennet çiçeklerine...
BÖLÜM 26 | BİR ARAL NOKTASI
♪ Senden Ayrı - Canozan
♪ Ne Zamandır Sendeyim - Madrigal
♪ Wannabe - why mona
♪ After Dark - Mr. Kitty
♪ Neon Blade - MoonDeity
İnsan doğmak değil ama kalabilmek büyük bir meziyet esasen. İnsan gibi yetişmek ve kalabilmek o çizgide. Kendi özgürlüğünün sınırlarını değdirmemek kimseye. Özgürlük dediğin kısıtlamadan başkasını uçabilmek dolu dizgin göklerde. Yaşamak ve alçalmak yalnızca kendinle. Özgür bırakmak herkesi, kendin olmak istediğin kadar ve yetse bile gücün ezme arzusu gütmemek içinde. Hepsi bir meziyet. Damarlarımızda gezinen kibir, bize miras kalan atalarımızdan. İnsan seçer yolunu ama şeytandır zalim olan. Bir gülümseme kimine hayat verir kimininse gücüne gider. Hayat yüzünü dönmedi diye ona, tüm gülümseyişlere düşman kesilir. Bir insanı öldüren silahlar değil o silahı tutan eldir. O eli tutan bir bakış açısı, onu ölçeklendiren duygular ve davranışa yansıyışları. Baksa benimle aynı pencereden, görse onun gözlerini, cennet kalbine yerleşir. Bazı insanlar böyle yaşar diye ömür idame mi edilir? Edilir. Senin için. Her şey sana dair...
Asansörün kabinindeki yansımamıza bakarken aklımdan tüm bir ay teker teker geçiyor, karanlıklarım aydınlığa dönüyordu yüzünü. Sebebi güneş bana yüzünü döndüğünden değil, Aral bana güldüğündendi. Güler yüz göstermekle kalmayıp beni kollarında teselli ettiğinden, göz yaşlarımı sildiğinden, dizinde derdimi dinlediğindendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAZI İNSANLAR BÖYLE YAŞAR
Teen FictionLina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser...