Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser...
Bazı İnsanlar Böyle Yaşar'da yeni bir dönem başlıyor desem yanlış olmaz. Bazı İnsanların Nasıl Yaşadığını öğretecek herkese Lina. Aral ve Alin için...
Yüksek tansiyonlu, her bölümde her duyguyu yaşatan bölümlere hoş geldiniz. Oy ve yorum bırakmayı, sosyal medyalarda hikayemize destek olmayı ve fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayınız. sizi çok seviyorum.
Burası Circus, bir Şirket ürünü. Burada aradığınız her şey var. Palyaçoları izleyin ve müziğin sesine bir kulak verin. Nerede durmak istediğinizi bilin ve kıymet kopmadan önce kendinize bir yer seçin. Fakat dikkat edin, bir vazgeçiştir her seçim...
Circus iyi eğlenceler diler.
♣︎♦︎♥︎♠︎
Cehennemde açan cennet çiçeklerine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 41 | BİR YAŞAM DİLEĞİ VE CEHENNEM ÇİÇEĞİ
♪ Elim Tut - Toygar Işıklı
♪ Caribbean Blue - Enya
♪ Memory Reboot - WOJ
♪ SLAY! - Eternxlkz
♪ ENOGH! - Eternxlkz
♪ Melting Waltz - Abel Korzeniowksi
Bazen hayatımız gölgede kalır. Işımız bize değil başkasına hizmet eder. Halbuki yaşamak için biz de bir parça ışığa muhtacız. Işığım istedikleri benden ama gerekiyor benim de serpilmem. Eğer alıp gidemiyorsam başımı, iyi oynarım ben de rolümü. Yaparım üzerime düşeni, ışığımı verir, beklerim doğru günü. Gün gelir, döner benim de devranım. Alırım arkama ışığımı, çıkarım beni gömdükleri topraktan, yükselirim göğe ve gölgemde boğarım şeytanımı.
21 ŞUBAT 2021 | TÜRKİYE - İSTANBUL
ARAL ÇAKIRCA
Kendimi bildim bileli erken uyur kalkarım bir asker gibi. On iki senedir aram yok uykuyla. Hangi psikiyatr arkadaşıma sorsam kaybetme korkusu dedi sebebine. Annemden sonra başladı, uyuyamıyorum geceleri. Erken uyur kalkardım dörtte, şaşmazdı biyolojik saatim. Çıkar ya zamanı ya da düşünceleri öldürmek için koşardım. On iki senedir rutinimdi, şaşırtan olmamıştı. Yatağımda onunla uyanana kadar. İlk uyumalarımızda heyecandan uyuyamamıştım, kalkmış koşarak yormuştum kendimi, ona dönmüştüm. Anlamıştı. Kalkıp koşma demişti bana. Tek bir istekti ondan gelen ve zihnimde kanun etkisiydi yarattığı. Kalkmamıştım bir daha. Lina'yla uyumak fişimi çekiyordu artık. O kollarımın arasındayken iyi hissediyordum kendimi, zihnim cam gibi berrak, her şey olması gerektiği gibi geliyordu. Halbuki siktiğimin hayatının hiçbir şeyi yolunda değildi. Onun dışında. Bir tek o vardı yolunda giden, en azından olması gerektiği yerde olan. Bu sabaha kadar.
