ဆယ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္.....
မကၠဆီကိုနိုင္ငံရွိနာမည္ႀကီး ဟိုတယ္တစ္ခု၏ အေပၚဆုံးထပ္တြင္မနက္ရွစ္နာရီအခ်ိန္၌အသားျဖဴျဖဴအရပ္ရွည္ရွည္ ကိုယ္ထည္ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းလူတစ္ေယာက္က ကာရံထားသည့္မွန္တံခါးမ်ားမွတဆင့္ၿမိဳ႕၏အလွအပမ်ားကိုခံစားေနသည္။ ခံစားေနသည္ဟုသုံးႏွုန္းျခင္းဆိုတာထက္ဒီတိုင္းၾကည့္ေနသည္ဟုသုံးႏွုန္းလိုက္လၽွင္ပို၍မွန္ကန္မည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ထိုသူသည္ခံစားခ်က္မရွိသည့္လူတစ္ေယာက္ဟုလူေတြသတ္မွတ္ၾက၏။
ထိုသူသည္အခုမွေရခ်ိဳးၿပီးဟန္ရွိသည္။ဗလာက်င္းေနသည့္အေပၚပိုင္းခႏၶာတြင္ေရမ်ားေျပာင္စင္ေအာင္သုတ္ထားျခင္းမရွိတာေၾကာင့္ေက်ာျပင္တြင္ေရစက္မ်ားတြဲခိုလို႔ေနဆဲ။ထိုအၾကည္ေရာင္ေရစက္မ်ားကပ္ညိေနရာ ေက်ာျပင္ထက္တြင္အျပည့္ေနရာယူထားသည့္ဇာမဏီငွက္ပုံမွာထင္ထင္ရွားရွား။
ဇာမဏီငွက္႐ုပ္၏ဦးေခါင္းသည္ ထိုသူ၏ညာဘက္ပုခုံးထက္မွစ၍ဇာမဏီ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးသည္ ေက်ာျပင္အျပည့္တြင္ေနရာယူသည္။ထိုဇာမဏီငွက္သည္အနီေရာင္မီးေတာက္မီးလၽွံမ်ားၾကားတြင္ေခါင္းေမာ့ကာ ကႀကိဳးဆင္ေနသည့္ဟန္ျဖစ္သည္။ ဇာမဏီငွက္၏အၿမီးကေတာ့ ထိုသူ၏ဘယ္ဘက္ရင္အုံတြင္ဆုံး၏။ အထူးျခားဆုံးကေတာ့ ထိုဇာမဏီငွက္အၿမီးခ်ရာ ႏွလုံးသားရွိသည့္ေနရာတည့္တည့္တြင္ "X" ဆိုသည့္စာလုံးက ဘယ္ဘက္ရင္အုံအျပည့္ကိုေနရာယူလို႔ထားသည္။
မွန္ျပတင္းတံခါးတြင္ထင္ဟပ္ေနသည့္ ထိုသူ၏မ်က္ႏွာကငယ္ရြယ္ႏုနယ္ေခ်ာေမာလြန္းေသာ္လည္းတင္းတင္းေစ့ထားေသာႏွုတ္ခမ္းတစ္စုံႏွင့္ခက္ထန္ေသာမ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ရင့္က်က္ေနသေယာင္ရွိ၏။ အဖ်ားေတြကိုတိတိပပညႇပ္ထားသည့္ဆံပင္ပုံစံႏွင့္စူးရဲေသာမ်က္ဝန္းတစ္စုံေၾကာင့္အင္မတန္မွျပတ္သားသည့္အသြင္ကိုေဆာင္သည္။ ရင္ဘတ္ႏွင့္ဝမ္းဗိုက္ေနရာတြင္ေနရာယူထားသည့္ မွိန္ျပျပဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကမည္မၽွမာေၾကာသည့္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ကိုခန႔္မွန္း၍ရသည္။
"ေဒါက္...ေဒါက္..."
"ဝင္ခဲ့..."
အတြင္းမွခြင့္ျပဳသံၾကားသည္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္လာသည့္လူတစ္ေယာက္ဟာတက္တက္ႂကြႂကြျဖင့္....
YOU ARE READING
A pair of red shoes by the river
Fanfictionမြစ်ကြောင်းလေးအတိုင်းလိုက်လို့သွားရင် ပြန်တွေ့မှာလား....