HİÇLİK

41 bölüm:Düğüne 5 kala

Selamlar

nasılsınız ?

uzun zaman sonra döndük :)

o zaman başlatıyorum düğüne 5 kala :)

iyi okumalar :)

Sirandan

''Ne şaka yapıyorsun değil mi ? '' Kira'nın sorusuna tuhaf tuhaf baktım. Ve gülmeye başladım

''Ne şakası oğlum . Görmüyor musun mutluluktan yerimde duramıyorum.''

Kiran, benim aksime bana düşünceli bir şekilde bakarak , çenesini sıvazladı. 

''İyi de çok saçma.''

Neydi saçma olan sevdiğim kadınla evlenmek mi ? Ah bu Kiran ne saçmalıyordu.

''Ne saçma olan ?''

''Abi şey ne.. neyse boşver. Benim Esmayla buluşmam lazım da gidiyorum ben. Sana mutluluklar dilerim.''

Kiran başka bir şey söylemeden hızla uzaklaştı.

Telefonumdan şarkı açarak Kiran beyin dağıttığı evimi temizlemeye başladım.

''Seviyorum seni ekmeği tuza banıp banıp yer gibi.'' 

Başka şarkıya geçiş yaptım.

''Sevdim seni bir kere başkasını sevemem. Deli diyorlar bana.''

Kapı sesi gelmesiyle, Kiranın gittiğini anladım.

''Seni çok seviyorum dırım dırım ''

''Vov Siran Demirkan böyle hünerlerin olduğunu bilmiyordum.''

Hira'nın sesini duymamla elimdeki yastığı yere düşürmem bir oldu. Hadi ama karizmami çizmiştim sanırım.

''Ya neden sustun ki sen çok tatlıydın hadi devam et.'' 

''Bak ben de eşlik edeyim hatta.''

Koltuğa oturup elleriyle alkış tutmaya başladı.

Hemen oturduğu koltuğa ben de oturdum. Ellerini tutup teker teker öptüm.

''Senin o alkış tutan ellerini severim güzelim.'' dedim parmak uçlarını öperek.

Hira ise utanarak gözlerini kaçırdı. Kaçırdığı yüzünü kendime çevirdim. 

''Oo Hira hanım sen böyle utanmaya devam mı edeceksin böyle.''

''Evet hem ne o yaklaşmalar ya.'' Hemen koltukta ayağa kalktı.

''Unutma evlensek de sana kök söktüreceğim . Daha seni affetmedim.''

Ayağa kalkıp önünde eğildim.

''Emrinize amadeyim kraliçe Hira .'' 

''Tabiki olacaksın bay Demirkan.''

''Neyse aklımı başımdan aldın ya. Neden geldiğimi unutuyordum.''

Pis pis gülerek dibine kadar yaklaştım ve fısıldadım.

''Demek aklını başından alacak kadar etki ediyorum sana.'' Hira, yakınlığımdan dolayı sessizce yutkundu.

'' Peki ya senin benim toptan bedenimi ruhumdan ayırmanı ne yapacağız.''

''Ah Hira Karatepe sen panzehiri olmayan bir zehir gibisin. Ve ben bu zehri gözümü bile kırpmadan içerim.'' 

 Gözlerimiz kesiştiğinde, zaman bizim için durmuş gibiydi. 

''Hira'm.'' dedim ellerimi yavaşça yanağına yaslayarak.