i can't pretend | taegyu ✔️

2.2

sabah kalktığımda taehyun'u evde görememiştim. benden önce kalkıp okula gittiğini düşünmüştüm. hemen mesaj attım.

-

beomgyu
taehyun okula mi gittin

taehyun
evet

beomgyu
neden beni beklemedin ki

taehyun
bilmem

beomgyu
bir sorun mu var

taehyun
hayır

beomgyu
peki gorusuruz
görüldü

-

b

ana neden bir anda yine soğuk yapmaya başladığına anlam verememiştim. ona bir şey yaptığımı düşünmüyordum. hatta aramız çok iyiydi. matematik sınavına beraber çalışmıştık. her şey başa dönüyordu sanırım.

okula kendim gitmiştim. artık yolları ezberleyebildiğim için bir sevinç vardı üzerimde. okulun kapısından içeri girerken taehyun ile göz göze gelmiştim. o beni umursamadan devam etmişti. sanki yabancıymışız gibi. neler oluyordu?
daha dün böyle değildik.

fazla düşünmeden sınıfa doğru ilerlemiştim. alışıktım sonuçta. kai'ye kaymasını işaret edip yanına oturmuştum.

"taehyun'un neyi var?" demiştim.

"ben bilmem sen bilirsin."

"bilmiyorum ki. sabah erkenden çıkmış. şimdi de eskisi gibi davranıyor."

"sen niye bu kadar takıldın bakalım?" demişti imalı imalı.

"saçmalama istersen. o benim için çocukluk arkadaşımdan fazlası değil."

"eminim öyledir."

kafasına vurduğumda bağırarak "ne vuruyorsun ya? umarım öyle kalır diyim o zaman. sonuçta ne olacağı belli olmaz. anlarsın ya kanka deme lazım olur falan." çıldırtacaktı beni. taehyun'a aşık olma, ondan hoşlanma ihtimalini düşünemiyordum bile. biraz sonra zil çalmıştı ve ilk derse girmiştik.

-

eve gitmemize iki teneffüs kalmıştı. ama ben bu teneffüse kadar taehyun ile nerdeyse hiç karşılaşmamıştım bile. sadece iki kere görmüştüm onu. biri sabah okula girerken ki karşılaşmamızdı. diğeri de bir önce ki teneffüs görüşümdü. bir önce ki teneffüste ona gülümsemiştim fakat o bana göz devirir gibi yapmıştı. bakın göz devirmemişti. yalnızca devirir gibi yapmıştı. bu tuhaf anlatımımla umarım gözünüzde canlanabilmiştir. onu görsem ya da bulsam yanına gidip neden böyle davrandığını soracaktım ama yok. yanımda oturan ve bana bir kaç haftadır konuştuğu kızı anlatan kai'a cevap verdikten sonra, aklımda ki soruyu dile getirmiştim.

"taehyun bu gün bana neden böyle davranıyor sence? artık yenmiş gibiydi. hatta yeonjunlarla çok iyi. sadece beni sevmiyor sanırım. ben bundan nefret ediyorum. birinin benden nefret etmesinden. herkese iyi davranmak için elimden geleni yapıyorum çünkü. kimseyle aram kötü olsun istemem ki."

ardından karşımızda yeonjun ve soobin belirmişti. garip el hareketleriyle bir şeyler yapıyorlardı. oldukça komik gözüküyorlardı.
ardından kai acelesi varmışcasına yanımdan "tuvalete gidiyorum." diyerek ayrılmıştı. sonra da soobin ve yeonjun göz önünden kaybolmuştu. ben de sınıftakilerle eğlenmek, konuşmak için sınıfa gitmeye başlamıştım.