CHAPTER 55

22 0 0
                                    

Hanna's POV

Kasalukuyang nasa bahay kami ngayon at hinihintay ang pag balik ni Mr. Lee ang Daddy ni Andy.
"Andy tahan na" pag aalo ni Cobby kanina pa siya umiiyak at parang natutula. Napatingin ako sa pinto ng makita ko si nathan na naglalakad kasama ang MVA pulis, napatayo naman si Andy sa pag nakaupo at sinalubong sila Nathan.

"Nathan anong balita" agad na salubong ko  kay Nathan.
"Ms. Lee gusto ko po na panoorin nyo ito" turan ng cheif. Nag lakad ito patungo sa living room at binuklat ang laptop niya bago ipalsak ang USB. Nakita namin doon ang isang lalaki na may hinihintay sa labas ng school ni Josh.

"Wait, pause the video" turan naman ni Nathan.
"Di ba si.... S-si Andrew yan?" Nauutal pang saad ni Cobby.
"F*ck that bastard I will kill him if something happened to my child" mura ni Nathan napatingin naman kami sa kanya dahil sa istelo ng pananalita niya.

Kaibigan niya si Andrew Hindi niya kailangang magalit ng ganon. I mean bakit ganon siya magsalita
"Nathan!!" Mahinahong tawag ni Cobby.
"Bakit ganyan ka magsalita?" Tanong pa nito. Hindi naman nakasagot agad si Nathan. Pansin kong tumingin ito sa isa sa mga pulis. Tumango ito dahilan para magsalita si Nathan.

"S-si Andrew at Samantha ay may relasyon" halos mapait na saad nito. Wag mong sabihin na may feelings pa siya para sa bruha na yon.
"Anong kinalaman niyan?" Naiiritang saad ni Andy.
"Malaki, kasabwat si Andrew sa pagdukot sa nanay mo Andy i- I'm really sorry"

"Why don't you tell me? All this time I'm looking for the person who's behind all of this but you choose to shut your mouth. you know how Much I wanted to know who's the kiddnaper" iyak na nanghihinang saad ni Andy. Nilapitan ko siya at niyakap.
"Hanna, can you please ihatid mo muna si Andy sa kwarto niya." Tumango ako sa pakiusap ni Cobby.

Cobby's POV

"I think Hindi ransome ang kailangan ng kidnapper Mr. Park"
"What do you mean?"
"Dahil hindi niya ilalantad ang mukha niya para kunin ang anak niyo"
"Hindi kita maintindihan" Nathan
"What I mean is, alam ni Mr. Yan na may CCTV sa paaralan na yon at lantad ang pagkuha niya sa anak niyo. Ibig sabihin may dahilan kung bakit hindi niya tinago ang sarili niya"

" anong gagawin natin?"
"We will conduct for new investigation, and I will surely you that we will know about this. for now tanging CCTV potage lang ang maipapakita namin sa inyo"
"We understand but please do everything to fine my nephew" tumango sila at nag paalam. Napansin ko ang pag tahimik ni Nathan.

"Can we talk" hindi siya sumagot. Alam kong nahihirapan siya dahil sa setwasyon ngayon, hindi ko lubos maisip na kaya siyang traydurin ng kaibigan niya.
"Are you okay" tumingin siya sakin bago umiling at umuko.
"Nathy, what do you think is the reason why he betrayed you" umiling naman siya.

"I don't want to talk about it"
"We need, kailangan mong sabihin sakin ang problema Nathan I am your brother I should help you if its needed"
"I don't know... I-i don't evem know why he betrayed me, kuya b-bakit kaibigan ko pa?" Naluluha niyang saad nilapitan ko siya at tinapik ang balikat.
"Don't get angry, I know and I can feel it that he have a reason why he did this and end up like this"

"Hindi ko na alam kung sino ang pagkakatiwalaan ko, Una si Samantha. Sinira niya ang buhay ko patay na siya kuya pero bakit nagmumukha siya demonyo ng nakaraan ko dahil sa pag hihirap na pinag daanan ko. Kuya I trusted her, and now si Andrew? He saw everything how I suffered but all this time niluluko niya lang din pala ako"

Hindi ako kumibo sa sinabi niya, kahit ako hindi ako makapaniwala.
"Don't worry maayos ang lahat ng ito, go to your room now and take a rest ipagpabukas nalang natin to"
"How? I don't know if my son is safe with that f*cking bullsh*t bastard, my son is in danger... Tell me how can i take a rest?!!!"

"Enough!!!!" Sigaw ng boses na nagmumula sa likuran ko. Humarap kami at sabay na napayuko sa isang tao na kararating lang.
"Mr. Lee, ikaw pala" Nathan
"What's the news?" Cold na saad nito
"Under investigation pa po Mr. Lee" sagot ko naman.
"What??? Anong ginagawa nyo? My grandchild is in danger why don't you do anything?"

"Mr. Lee, we are looking for it, at ginagawa naman namin ang lahat" sagot ko
"I all trusted you...." Sabay tingin niya sakin
"Especially you!!" Madiing turo niya Kay Nathan.
"Ikaw ang ama ng apo ko pero wala kang ginagawa?" Naiyukom ni Nathan ang mga kamay niya, hinawakan ko yon para pigilin siya.

"I will take the responsibility for my grandchild and if i find him I will take him to states." aalis na sana ito ng magsalita si Nathan.
"Mawalang galang po Mr. Lee, pero kaya ko pong alagaan ang pamilya ko"
"Alagaan? What kind of care? To always put my grandchild in danger? I'm sorry Mr. Park but I already decided, mas makakabuting nasa akin siya dahil kapag kayo ang kasama niya, lagi na lamang napapahamak ang apo ko"

Tuluyan ng umalis ito habang hindi naman nakakibo si Nathan.
"Just let him, laging napapahamak si Josh Nathy. He's right may be Mr. Lee needs to take Josh to states to his safety"
"What? So you're saying that I am just a threat for my own child?"
"No... Its not like that"

"Enough Cobby, may be I am not with him to saw him grow up, I am not became a father to him when he knows this world But I'm expecting that you're at my side especially now I am expecting you to support me to be prove that I a m enough to be a good father to my son. But, I think I was wrong" kalmado niyang saad bago ako talikuran.

Napahilot nalang ako sa sintido ko, god why is this happening? What I have done, napasalpak ako sa pag upo dahil sa mga sinabi ni Nathan, I'm sorry bro...
_________________________

KINABUKASAN

Nathan's POV

Nakaupo lang ako dito sa kwarto namin ni Andy habang natutulog naman siya
"Alagaan? What kind of care? To always put my grandchild in danger? I'm sorry Mr. Park but I already decided, mas makakabuting nasa akin siya dahil kapag kayo ang kasama niya, lagi na lamang napapahamak ang apo ko"

Halos Hindi ako nakatulog dahil sa sinabi ni Mr. Lee. Masyadong nadadamay ang anak ko, I keep on asking myself what is happening?, why is this happening? Sana ako nalang, Sana ako nalang at hindi ang anak ko.
"Nathy what's wrong?" Napatingin ako Kay Andy.
"You're awake, mag ayos kana pinag luto kita for breakfast"

Saad ko at akmang tatayo.
"I'm sorry" napatingin ako sa kanya.
"For what?"
"Dahil sa sinabi ko kagabe"
"No.. Its okay I understand, I should be the one to say that, I'm sorry for not taking good care of our child" tumayo siya at hinawakan ang pisngi ko.

"You did your best, and its not your fault. We just need to do now is to find him dahil hindi ako makatulog ng maayos Nathy kahit sa panaginip ko nakikita ko at naririnig ko ang iyak ng anak natin" saad niya bago tumulo ang mga luha.
"Shhh... Don't worry I promise to find him. I promise that I will find him and get him home safely" saad ko bago ko siya yakapin.

 A MOMENT WITH YOUWhere stories live. Discover now