Andy's POV
Kanina pa ako umiiyak, kanina pa ako naglalakad at hinahanap ang anak ko Hindi ko pa din siya makita.
"Josh!!! Anak please son mag pakita ka na Kay mommy please honey let's go home!!!" Sigaw ko habang umiiyak at sinisigaw ang pangalan ng anak ko. Napakapa naman ako sa bulsa ko ng mag ring ang phone ko. Agad kong sinagot iyon without looking who's the caller.
" how's your day?" Natigilan akong umiyak ng marinig ko ang boses na yon.
"What do you want?" Lakas loob kong tanong habang pinipigilan ang mga hikbi KO
"Kalma ka lang, wala pa nga akong ginagawa mukhang nababahala ka na" tumulo ang luha ko, bat pinanghihinaan ako ng loob.
"Tumingin ka sa likod mo" agad agad akong tumingin doon at nakita ko ang isang babae na nakahoodie habang kumakaway.
"What the hell you want? Bakit mo ba ginawa sakin to!!!" Sigaw ko
"See you soon, I will make you payback" banta niya bago umalis ang itim na kotse. Agad kong tinawagan ang mga guards ko at pinasundan ang kotse na kulay itim.
"Sundan nyo sila Dali" utos ko umalis naman agad sila na siya namang pagdating nila Cobby at Hanna kasama ang butler ko.
"Ma'am Hindi po namin mahanap si Josh, sa tingin ko po nakalayo na siya"
"What shit is that? Hanapin mo ang anak ko!!!" Sigaw ko, lumapit naman si Hanna sakin at niyakap ako pero tinulak ko siya.
"Don't touch me, nandidire ako sayo, if something happen to my son kayo ang sisisihin ko" banta ko din bago umalis.
Cobby's POV
Tinulungan kong tumayo si Hanna sa pagkakaupo sa kalsada. Iyak lang siya ng iyak kaya niyakap ko siya
"Tahan na, please" pagmamakaawa ko. Bakit na sasaktan ako? Bakit ganito ang nararamdaman ko, bakit ngayon ko nararamdaman to kung kelan nagiging kumplekado ang lahat.
"I'm sorry Hanna, I'm really sorry kung hindi dahil sa gustuhan kong mapalapit si Josh Kay Nathan Hindi Sana kayo nag aaway ni Andy ngayon" bulong ko habang yakap siya. Hindi siya sumagot at umiiyak lang.
"Please tama na, wag ka ng umiyak aaysusin ko to" saad kong muli, pero hindi siya sumagot, humiwalay ako sa pagkakayakap at hinawakan ang mukha niya, Hindi ko alam pero hinalikan ko siya?
Nakapikit ako habang nilalasap ang bawat paggalaw ng labi ko sa labi niya, pero na pansin kong hindi niya sinusuklian ang bawat halik ko, kaya dumilat ako at nakita ko siyang nanlalaki ang mata at gulat na gulat habang tumutulo ang luha sa mga Mata.
"I- I'm sorry, Hindi ko sinasadya" saad ko ng tumigil ako sa paghalik sa kanya
Tumalikod ako sa kanya habang napapapikit, napahawak ako sa dibdib ko at sobrang bilis ng tubok nito. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Mahal ko ba siya? Pero bakit ngayon ko lang to naramdaman? All this time si Andy ang alam kong tinitibok ng puso ko, pero bakit ganito ang nararamdaman ko Kay Hanna ang tibok na to na minsan ay hindi ko na nararamdamang tumitibok Kay Andy.
Napailing ako bago naglakad palayo, naguguluhan ako hindi ko alam, satuwing nakikita ko siyang nahihirapan at nasasaktan sobrang bigat ng dibdib ko, pero Kay Andy nasasaktan ako pero hindi katulad ng sakit na nararamdaman ko kapag nasasaktan si Hanna.
_________________________________
Nathan's POV
Nasa office lang ako ngayon, nakaupo at nagpeperma ng mga papel na kailangan para sa meeting mamaya.
"Sir, may nag hahanap po sa inyo" tumango nalang ako.
"Pero sir, Hindi po siya allowed na pumasok"napakunot naman ang noo ko kaya napatingin ako sa kanya.
" is there something problem?" I ask
"Sir kas------"
"Tito Nathan*Crying*" Napatayo ako ng makita ko si Josh, umiiyak at mugto na ang Mata hinawakan siya ng secretary ko kaya napasigaw ako.
"Leave us alone!!" I shout nagulat naman siya at halos magkanda bunggo bunggo sa paglabas ng office ko. Agad akong lumapit kay Josh at niyakap siya ng mahigpit.
"What happen?" Tanong ko, ayukong umiiyak siya nahihirapan ang kalooban ko.
"Tito, I don't want to go home anymore. Please let me be live with you"
"Josh, ano bang nangyari? Please tell me dear"
"My mom slap my dad, they are fighting again Tito, and its so hard to accept the fact that when we came back mom will always busy and they are always arguing, Tito Nathan" iyak niya.
Niyakap ko siya bago buhatin, masyado pang bata si Josh para maranasan niya to. Bakit napapadalas ang pag aaway nila sa harapan ng bata dahil ba sakin kaya pati Josh naapektihan?
"Let me take you home okay?" Tumango naman siya at niyakap nalang ako.
"Saan ka pupunta? May meeting pa tayo" salubong sakin ni Andrew
"I will leave it to you, I know you can handle this without me, Josh needs me"
"Per------" hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita at tuluyang umalis. Agad akong sumakay sa kotse at pinaandar ang engine bago tuluyang umalis, pasulyap sulyap ako Kay Josh habang umiiyak at walang emosyon. Napaiwas ako ng tingin ng maalala ko ang kabataan ko. Parehong pareho kami ni Josh, umiiyak ng patago.
"Josh are you okey?"I ask kahit alam kong Hindi siya okay. Umiling naman siya ng Hindi tumitingin sakin.
"Lagi nalang silang nag aaway, next week is my 6th birthday and all I want is to be happy all I wish is to be with them but-" napatingin ako sa kanya ng huminto siya sa pagsasalita at Hindi inaasahan na makitaan siya ng smirk na sumilay sa bibig niya.
"But I think that's not going to happen, and I'm not expecting to it"
Hindi nalang ako sumagot sa mga sinabi niya, he's going to be 6 years old pero kung mag isip siya parang ang tanda na niya.
"Josh, are you always on a Highs Honor" tumango naman siya.
"Can I set here?" Turo niya sa front set tumango naman ako kaya lumipat siya.
"I'm always on top Tito, because I want my dad and mom proud of me, since I'm 2 years old"
"Really?wow, you're so smart" puri ko. Ang galing naman pala ng pamangkin ko. Tsk syempre sakin magmamana yan tsk.
" yeah, that because I want to make them proud even lolodad, and also to my lolodaddy" napkunot naman ang noo ko.
"Who is lolodad?" I ask?
"He's daddy's dad and lolodaddy is my mother's dad" tumango tango naman ako sa sinabi niya.
"Any way where do you want us to go?"
"I want to go to Arched. Let's play basketball" ngumiti naman ako, ngumiti siya sakin kaya binilinisan ko na ang pagmamaneho.
_______________________________
(N.P. Mall)
"Let's dance Tito" yaya sakin ni Josh aba hindi ako tatanggi, puwesto na ako ganon din siya
"What song do you want to play?" Lumapit naman siya sakin at tumingin ng kanta. Pinindot niya ang Idol song by BTS.
"Why this song?" I ask.
"BTS is my favorite kpop group and I feel that I am Park JIMIN" tumawa naman ako sa sinabi niya habang naiiling. He's so cute.
"Come on Tito let's do this dance" tumango ako at nagsimulang na kaming sumayaw, sayaw lang kami ng sayaw hanggang sa pinagtitinginan na kami ng mga tao, napahinto ako ng mapansin ko si Josh, na sayaw lang ng sayaw ang galing niya, I remember Cobby he's good at dancing siya ang kabonding ko sumayaw nung mga panahon na kaibigan pa ang turing ko sa kanya at Hindi ko pa nalalaman na kapatid ko pala siya sa ama.
"Tito doon tayo" hila sakin ni Josh doon sa punching bag game, kaya naglakad na kami papunta doon.
"Wear this" saad ko at sinuutan siya ng glabs. Sinuot niya yon bago pumuwesto, nagsusuot palang ako ng glabs ng maramdaman ko ang kakaiba niyang suntok, alam kong hindi pa siya malakas sumuntok pero syempre kung bata ka nakakaattract ang ganong klasing suntok.
Napapapikit nalang ako dahil feel ko ako yong nasasaktan sa bawat suntok niya. Batang to ang bata bata pa pero may pinoproblema na. Lumapit ako sa kanya para awatin siya.
Pero natigilan ako ng makita ko ang mga luha sa Mata niya.
"Josh bakit?" Nag aalalang tanong ko
"I miss them" maikling saad niya at nagsimulang umiyak.
"Tahan na Josh, kung namimiss mo sila ihahatid nalang kita para hindi ka na nalulungkot"
"No.. Please I want to be with you Tito" humihikbi niyang tugon, tumango nalang ako at muli siyang niyakap. Josh kung ako ang daddy mo I will do everything to protect you. And I will not let anyone to hurt you. I will be here for you Josh anytime you need me I will be there for you. Dahil masaya akong nakakasama kita Josh, masayang masaya ako, since I saw you and I meet you unti unting nabuo ang kulang sa pagkatao ko.
Kung dumating man ang panahon na hindi na talaga ako ang mahal ng mommy mo o kung totoo man mahal niya ang kapatid ko tatanggapin ko yon, magpaparaya ako makasama lang kita Josh. Kahit mabigat sa loob ko I will ask the forgiveness to your father kung magkakaayos kami dahil sayo I will accept it because I love you Josh I love you so much.
YOU ARE READING
A MOMENT WITH YOU
Misteri / Thrillerkilalanin si RIANNA CANDYLYN LEE, isa siyang mabait, maunawain mapagbigay sa lahat ng bagay, ngunit ayaw niya na inaabuso siya at kilala din siyang palaban na babae lalo na kung alam niyang tama siya. ngunit sa kabila ng kanyang kabutihan ay iba ang...
