A MOMENT WITH YOU

CHAPTER 53

Cobby's POV

"Love, sure na ba Ali's natin bukas?" Tanong ni Hanna tumango naman ako.
"Are you okay? Ang lalim yata ng iniisip mo" Hindi ako sumagot at naglakad palabas ng kwarto patungo sa veranda.
"Si Nathan" saad ko nag aalala ako sa kapatid ko.
"Bakit? Anong problema.?"
"Hanna, I know he had a problem, i-im just worried about my brother"

"Cobby ikaw lang naman ang nag iisip ng ganyan, look at him I think he's fine" saad niya habang nakatingin sa ibaba ng veranda kung saan ng lalaro ng basketball si Nathan at Josh.
"Hanna, I know him. He's my brother I know when he's have a problem or not, alam ko kung paano magalit si Nathy"
"Ganito nalang, why don't you ask him, we are not going to leave tomorrow if you are like that" tugon niya bago umalis.

Haysss mukhang mapopornada pa ang lakad namin bukas dahil dito. Ang tahimik kasi ni Nathan I'm worried na baka may ginawa siya o baka may problema siya.
___________________________________

Andy's POV

"Andy Lee speaking"
"Ma'am papunta po kami ngayon sa bahay nyo" saad ng kausap ko sa phone at agad na din niya itong ibinaba. Maya maya lamang ay nakarinig ako ng sunod sunod na busina.
"Ma'am nandito po si detective Han" I nodded and tell the nanny to let detective Han in.
"Good day Ms. Lee, gusto lamang namin na imbitihan sa presinto ang iyong nobyo"

"Wait, what? Bakit? May problema ba?"
"What's happening here?" Saad ni Cobby
"Gusto lang po namin makausap si Mr. Park at maimbitahan sa prisento may mga katanungan lang kami para sa kanya"
"Why don't you tell us why? I know my right now tell me why I need to go with you?" Walang emosyong saad ni Nathan, kagabe pa siya ganyan hindi ko alam kung bakit, hindi naman kami nag away, we're okay naman.

"Patay na si Ms. Samantha at ayon sa report na nakuha namin he is the last person na nakausap ni Ms. Samantha"
"So your accusing my brother?" Cobby
"No.. Mr. Kyu we are just inviting him to go with us for some question that he need to answer"
"P-patay na si Samantha? Paano nangyari yon?" Maluha luha kong saad.

"Nakita namin siya na nakaratay sa sahig ng bahay nila, ayon sa imbestigasyon pumasok ang bahay nila ng mag nanakaw at nanlaban ang kapatid nyo"
"No... Hindi totoo yon" umiiyak kong saad, kahit maraming kasalanan si Samantha sa akin hinding hindi magbabago ang pag tingin ko sa kanya, dahil para sakin siya
Parin Ang batang inaalagaan ko noon

"Stop crying"Nathan, gusto kong pagbayaran niya ang kasalanan niya pero hindi sa ganitong setwasyon
" I'll go with you" biglang tugon ni Nathan
"What are you talking" umiiyak kung tanong
"Sasama ako babe, wala akong ginagawang Mali kaya walang dahilan para tumangi sa imbitasyon nila"
"We'll go with you" saad ni Cobby, umalis na sila Nathan kaya sumunod na kami.

I want to my sister for the last time, I want see her. Umalis na sila kaya sumunod na ako pero nagpaalam ako namauna na sila sa prisento at pupuntahan ko lang si Samantha.
_______________________

Someone's POV

"Alam na niya ang lahat" tugon ng kausap ko.
"Paano mo naman nasabi yan?"I ask
" I know him, at alam kong alam na niya yon" tugon niya, kung alam na nila dapat na kaming kumilos.
"Ito na ang sign para mag Simula tayo" tumango naman siya.
"Pupuntahan ko bukas ang bihag natin at gawin mo na ang trabaho mo" saad niya

"Alam ko na yon" sagot ko naman
"Wag na wag mong sasaktan ang kaibigan ko" tugon muli niya.
"Marunong akong tumupad sa usapan kaya sundin mo lang ang pinag uutos ko" sagot ko tumango siya at umalis. Ano Kaya Ang mararadaman mo kapag nalaman mong isa siya sa mga sumira sayo.

"Ahhhhhhhhhhhhhh" napatayo ako at pumunta sa may pinto, nakakarinig ako ng ingay na tila ng pipigil sa hapdi.
"Ma'am nakatakas po Ang bihag"
"B*b* hanipin niyo hindi pa nakakalayo yon bilisan nyo!!!!!" Sigaw ko agad naman silang nagsialisan. Bwesit masisira pa ang Plano ko dahil sa kabubuhan ng mga hayop na to.
________________________________

Cobby's POV

Ano pang ginagawa ng mga ugok na to, bat hanggang ngayon hindi pa din nila tinatanong si Nathan.
"Mr. Park pinapatawag kayo ni detective Han" anak ng......
"Ano ba to?? Kanina pa kami dito a" sigaw ko na.
"Kuya let me handle this" saad ni Nathan bago sumunod doon sa lalaki.

"nakakastress tong mga taong to" saad ko bago mapasapo ng noo. Wala pa si Andy nasan nakaya yon?
"Hanna Hindi pa ba dadating si Andy?"
"Nandito na siya nasa labas lang" saad niya, tumango naman ako at akmang uupo ng makita ko si Andy sa labas, pansin kong tatawid siya pero hindi makatyempo dahil sa mga sasakyan.

"Let's go out side" yaya ko Kay Hanna at hinila siya palabas. Hindi ko inalis ang tingin ko Kay Andy habang naglalakad kami palabas, tumingin ito samin at ngumiti bago siya magsimulang naglakad para makatawid. Napatingin ako sa isang sasakyan na mabilis ang takbo.
"Damn" mura ko at binitawan si Hanna. tinawag ko si Andy at nag sasign na tumabi siya.

"Andy, tumabi ka!!!!" Sigaw ni Hanna, pakiramdam ko dahan dahang huminto ang paligid habang tumakbo papunta Kay Andy habang nakikipag unahan sa kotsing bubundol sa kanya. Huminto pa siya sa gitna ng kalsada at kita ko ang paglaki ng maliliit niyang Mata. Nang maabot ko siya ay tinulak ko siya kasabay nun ang pagtilapon ko at pag gulong sa taas ng kotse.

Nakaramdam ako ng hapdi sa bawat parte ng mukha ko at pamamahid ng mga tuhod at paa ko.
"Cobby..c-cobby " alog sakin ng isang tao naaninag ko siya pero may nakaharang na tila ba patak ng tubig na nakasabit sa mga pilik Mata ko.
"Love.. N-no please..." Iyak ng isang babae. Ito na naman ang pakiramdam na kumikirot ang puso ko dahil sa mga hikbi niya.

"Kuya!!!" Saad ng isa pang tao naramdaman ko ang pagbuhat nito sakin pero nakatingin pa din ako sa isang babae habang umiiyak, hinawakan ko ang mukha niya bago ko punasan ang luha niya.
"Don't c-cry" halos pabulong kong saad kasabay ng pagpikit ng mga Mata ko.
_________________________

Hanna's POV

Umiiyak lang ako habang nakatayo sa labas ng pinto ng OR. Hindi ko alam na ganito kasakit, Hindi ko pa narasanan ang ganitong sakit, parang dinudurog ang puso ko dahil sa kalagayan niya, parang pakiramdam ko tumigil ang pag ikot ng mundo ko dahil naaksidente siya.
"Hanna tahan na" Andrew
"Tell me he's fine right?" Tumango si Andrew at niyakap ako.

Inalalayan niya akong umupo. Napatingin naman ako sa isang tao na tumatakbo at sinisigaw ang mommy niya.
"Mommy!!!!" Iyak ni Josh habang tumatakbo kasunod naman nito ang yaya niya.
"Tita how's mom?" Iyak niya
"Baby don't cry okay? She's fine, yeah yes fine" saad ko habang tumatango at umiiyak.

"Nasan si Tito daddy? Tita I want to see my daddy" umiiyak niyang saad.
"Shhhhh,, he's okay baby okay don't cry Tito daddy will get angry ayaw mo yon di ba?" Hindi siya sumagot at umiiyak lang.
"NO!!! I WANT TO SEE MY DADDY I WANT TO SEE HIM I KNOW HES NOT FINE TITA HE IS NOT!!!" sigaw niya.
"Josh" malumanay na tawag ni Nathan. Lumapit siya Kay Josh pero pinag papapalo siya nito gamit Ang kamay.

"You promise me to protect my mom and my daddy, why don't you protect my daddyyy!!!" Umiiyak niyang saad at pinagpapalo ang daddy niya.
"Josh stop" pigil ko pero hindi siya tumigil kaya sumigaw ako.
"Hindi kasalanan ng daddy mo so stop blaming him.. I told that your Tito daddy is fine!!" Sigaw ko.

"No... He is not I see the news my dad is not fine please I want to see my daddy" umiiyak niyang saad niyakap ko siya habang umiiyak at binibigas ang pangalan ng daddy Cobby niya.
"Josh I'm sorry" maluha luhang saad ni Nathan.
"No... I hate you!!! I hate you" sigaw niya baho tumakbo

"Josh!!!" sabay sabay naming tawag sa kanya.
"Ako na ang susunod sa kanya Nathan" saad ni Andrew.
"Hindi. Ako na" matigas niyang saad habang matalim ang tingin nito Kay Andrew. Naguguluhan man ako ay hindi ko na pinansin pa yon. Ma's pagtutuunan ko ng pansin ang ang boyfriend at best friend ko.