A MOMENT WITH YOU

CHAPTER 39

KINABUKASAN.

Hanna's POV

Nandito ako ngayon sa sala nakaupo, pinagmamasdan ko si Andy na naghahanda ng breakfast ni Josh. Tumayo ako at lumapit sa kanya. Tama, marunong na siyang magluto for more than 2 years na mag asawa sila ni cobby natuto siyang mag luto.
"Andy? Bakit Hindi mo nalang sabihin ang totoo ang Nathan" napatigil siya at tumingin sakin.
"Pati ba naman ikaw Hanna? Hindi ba pwedi na respituhin nyo nalang ang desisyon ko?"

"Hindi naman sa ganon Andy, tumatanda na si Josh. You need to tell him about his father habang maaga pa, Andy hindi madali ang pinag daanan mo pero hindi mo matatanggi ang katutuhan na si Nathan ang ama ng anak mo, Hindi mo pweding tanggalin ang karapatan niya bilang ama ng anak mo. And if he will know about this? Hindi mo siya mapipigilan"

Tumingin siya sakin at niyakap ako.
"Hindi ko kaya Hanna, ayukong malaman ni Nathan dahil malaking gulo to"
"What do you mean?"
"Someone's sending me a deaththreat Hanna, at alam kong kilala niya ako alam kong alam niya kung anong ginagawa ko. I feel na nakasunod siya sa bawat galaw ko"

Umiiyak niyang saad.
"Calm down, kung ganon ang nangyayari Andy mas kailangan malaman ni Nathan na anak niya si Josh, kapag nalaman niya yon matutulungan ka niyang protektahan ang anak nyo" umiling siya bago magpunas ng luha.
"No... Hindi niya malalaman Hanna." Saad niya. Napailing nalang ako.
"Kailangan ko ng puntahan si Josh" saad niya bago mag lakad palayo.
_____________________________

Pagdating ko sa taas kumtok ako sa pinto ng kwarto ni Josh
"Anak, please get up now you need to eat" alam kong masama ang loob niya dahil sa nakita niya, Hindi ko naman sinasadya yon.
"Josh anak? Please get up now I'm waiting" katok ko ulit sa pinto ng kwarto niya pero walang sumagot at walang nag bukas ng pinto.

Binuksan ko to at agad na pumasok sa loob, pero wala akong nakita. Nataranta na ako kaya agad akong lumapit sa intercom.
"Hanapin nyo Ang anak ko, wag may ng babalik hanggat Hindi nyo siya nakikita" sigaw ko at lumabas ng kwarto ni Josh
"Hanna? Tawagan mo si Cobby ngayon na" utos ko habang hindi mapakali.

"Ano ba ang nangyayari? Kumalma ka nga"
"How can you tell me to calm down when my Son is in danger" umiiyak kong tugon I don't know what to if something happen to my son, siya nalang ang Peron ako.
"Just calm down tinawagan ko na si Cobby, he's going home" paliwanag niya.

"Hanna si Josh" umiiyak kong saad
"Shhhhh tahan na mahahanap natin siya Andy" please ilayo nyo sa kapahamakan ang anak ko hindi ligtas sa panahon ngayon
______________________________

Nathan's POV

Kasalukuyang nasa byahe kami ngayon papunta kami sa bahay ni Cobby, I prefer to spent my whole day there since I don't want to go to work now.
"Muulan na naman" tugon ni Andrew hindi ko lang siya pinansin sa halip na natili ang tingin ko sa labas. Napansin ko ang isang bata na naglalakad habang may dala dalang bag. Basang basa na siya sa ulan.

"Andrew stop the car" saad ko
"Hindi pweding huminto dito"
"I said stop" saad ko agad namang huminto ang kotse kaya agad ko ding kinuha ang payong sa dashboard at agad ding lumabas. Pinuntahan ko Yong bata.
"Hoy ano ba!!? Umuulan Nathan" dinig kong sigaw ni Andrew pero hindi ko siya pinansin.

"Hey baby boy? Why are you he......." Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng mapagtanto ko na si Josh Ang batang iyon
"Tito?" Iyak niyang pag tawag sa pangalan ko, niyakap niya ako habang umiiyak. Pakiramdam ko tinusok ang puso ko ng karayom dahil sa nakita ko.
"Josh tell me what happen? Basang basa kana"
"Tito please take me to your home"