Nathan's POV
Kasalukuyang nag iimpake ako ng mga gamit. Itutuloy ko nalang ang pagalis ko magbabakasakali ako na makita kita Andy. Napailing nalang ako, bakit nagkakaganito ako? Bakit naghahabol ako sayo at umaasa na makita ka ulit? Nakakatawa mang sabihin pero sa kanya lang ako nagkaganito.
"Kuya?" Napatingin ako sa pinto ng marinig ko ang Bose's ni Yassi.
"Aalis ka ba talaga?" tanong niya habang nag lalakad papalapit sa akin. Umupo siya sa Kama ko katabi ko.
"Kailangan kong gawin to, Hindi pwedi na umupo lang ako Yassi" Sana naiintindihan mo.
Napakakomplekado ng setwasyon namin ni Dad dahil sa mga nangyari, ng dahil sa ginawa ko Hindi ko na nagawa pang magkasundo ulit kami dahil lang sa pagkakamaling nagawa niya noon.
"Kuya, you're the CEO that's your job, you don't need to leave" maluha luha niyang saad.
"Yassi, you're here you will be the one to be CEO"
"But, you're better than me, just please stay here kuya you promise me na hindi ka aalis" agad ko na lang siyang niyakap ng makita kong tumulo ang luha niya.
"Please don't cry, just understand me" matanggap kona na hindi na kami magkakaayos pa ni Daddy.
"Yassi, kahit para sakin ay mahirap ito. Ngayon na alam ko na kung ano ang mahalaga sakin, kung sino ang bubuo sa buhay ko. Hindi ko na hahayaan na mawala nalang si Andy ng ganon ka Dali" malungkot kong turan.
" ganon mo ba talaga siya kamahal?" Tumango ako.
"Paano ako kuya? Paano kami ni mommy?"
"Babalik ako Yassi, at sa pagbabalik ko pinapangako ko na magiging maayos na ulit ang lahat" saad ko habang yakap yakap ko siya, bumitaw na ako sa pag kakayakap at kinuha ang mga gamit ko, tiningnan ko muna siya bago ako tuluyang lumabas sa kwarto ko.
"Pakidala ng gamit ko sa kotse" utos ko na agad naman sumunod ng mga katulong.
"Son? Are you really leaving?" My mom ask when I finally went down.
"Don't stop him, the door is open you can now leave and don't get back here ever" napangiti ako sa tinuran ni dad.
"William what are you talking? He's our son" sigaw ni mommy.
"Enough mom" awat ko na ikinatingin niya
"Hindi mo kailangan sabihin yan Mr. William aalis ako" saad ko ng may ngiti sa labi at hindi na pinansin pa si mommy bago ako tuluyang umalis kasabay ng pagtalikod ko ang pagtulo ng luha ko. Hindi ko akalaing magkakaganito ako dahil sayo Andy.
FASTFORWARD.
Andrew's POV
"Sir okey na po ang reservation maari na po kayong pumunta sa kwarto niyo" saad ng staff.
"Let's go" nakatingi lang ako kay Nathy habang naglalakad papalayo. Haysss akala ko pa naman totoong totoo na ang pagbabago pero parang lumala pa.
"Please bring some food I'll wait for it" utos ko ulit.
Family ko ang may Ari ng hotel na ito, and soon this will be mine kaya lahat ng gusto ko sinusunod nila, nakarating na ko sa kwarto ni Nathan at naabutan ko siyang nag aa-unpacked ng mga gamit niya. Umupo ako sa Kama niya at pinagmamasadan ko lang siya.
Nathan's POV
Napansin kong umupo si Andrew sa Kama ko pero hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin.
"Bro what if pumunta tayo ngayon sa bar? Masyadong mainit ng ulo mo baka gusto mong magpalamig" saglit na napahinto ako sa ginagawa ko.
"I think kailangan ko yon, I'll just finish this" saad ko bago ipagpatuloy ang pag aayos ng mga gamit ko.
Habang nag aayos ako ng mga gamit ko napansin ko ang isang envelop, agad kong kinuha iyon at umupo sa kama.
"Hindi ba yan yong envelop na binigay sayo ni Cobby last week? Hindi mo pa ba tinitingnan kung anong laman niyan."
"Para saan pa?".
" Nathan tama si Cobby pahalagahan mo Yong mga bagay na mahalaga sayo, mas maging resposable ka"
YOU ARE READING
A MOMENT WITH YOU
Mystère / Thrillerkilalanin si RIANNA CANDYLYN LEE, isa siyang mabait, maunawain mapagbigay sa lahat ng bagay, ngunit ayaw niya na inaabuso siya at kilala din siyang palaban na babae lalo na kung alam niyang tama siya. ngunit sa kabila ng kanyang kabutihan ay iba ang...
