Kiddnapped by One Direction

chapter 11

Fieke's p.o.v.
''Ik ben verliefd... Denk ik... Ik weet het niet...'' Zeg Eline. Ik begin van opwinding te gillen, maar Eline houd snel mijn hand voor mijn mond. 'Gek!' Zegt ze. 'Straks horen ze ons nog en komen of die drie creeps of Louis en Zayn vragen wat er is en dan blijkt er dat er niks is.' Owhhh jah, we waren niet thuis. Ughh hoelang moesten we hier nog blijven man. Maar goed terug naar het gesprek, dacht ik. 'Zayn?' vroeg ik voorzichtig. Eline keek me verbaasd aan, maar knikte wel. Ik bleef even stil en bedacht toen dat ik haar dan ook nog iets moet vertellen. 'El?' zei ik vragend. 'Jah, wat is er?' Vroeg Eline. 'Ik vind Lou denk ik leuk,' zei ik. 'Jij vind wat?!' hoorden we vanachter de deur naar Harry's kamer. Shit hij had dit gehoord. Eline en ik keken elkaar angstig aan. Niet veel later ging onze kamer deur open en stonden Harry, Niall en Liam in onze kamer. 'H-h-hey jongens,' stotterde ik bang. 'Dus jullie wijzen ons glashard af en gaan voor onze "lieve" vrienden?' vroeg Harry dreigend. 'Liefde kun je niet dwingen,' zei Eline stoer. 'We kunnen het proberen,' zei Liam en hij sloeg Eline en mij in ons gezicht. 'Jah dat werkt,' zei ik sarcastisch. 'Nee Li, dat werkt niet. Probeer dit,' zei Harry en hij begon mij te kussen. Ik probeerde hen weg te duwen, maar hij was te sterk. Dus ging ik hem op zijn rug krabben, waardoor hij uiteindelijk los liet. ' Die slet krabde me,' zei Harry wijzend naar mij. Niall trok aan de achterkant zijn shirt omhoog. Er stonden krassen in zijn rug, maar gelukkig was er geen bloed. Want dan had ik me toch wel wat schuldig gevoelt, maar dat hoefde nu gelukkig niet. Uiteindelijk kwam hij binnen, mijn reddende engel: Louis. Hij kwam binnen en keek Harry's rug aan. 'GODVERDOMME, wat is er gebeurd Harry?!' Riep hij. Harry had zijn shirt weer omlaag, dus hoe kon hij t zien? Harry draaide zich om naar Louis waardoor ik zijn shirt zag. Gvd t bloedde nu. Hij zoende mij erna nog een keer en uit reflex krabde ik hem weer. 'Ik zoende Fieke, maar ze krabde me... twee keer,' zei hij. 'Harry ik wou ni dat het ging bloeden, gaat het?' Vroeg ik bezorgd en ik wou opstaan, maar Eline hield me tegen. 'Waar ben je mee bezig? Hij heeft ons facking gekidnapped,' fluisterde ze. Ik rukte me uit haar greep en liep naar Harry toe. Hij keek me aan met zijn groene ogen, in die ogen zag ik verwarring, pijn en woede. 'Gaat het?' Vroeg ik nog een keer voorzichtig. De woede leek te verdwijnen en hij knikte voorzichtig. Ik probeerde een lach op te zetten, maar t lukte niet, mijn gezicht deed nog veel te zeer van de klap die Liam erop gaf. Ik voelde dat ik aan mijn arm werd getrokken door Eline, waardoor ik op de grond viel. Louis en Harry staken hun handen uit, ik pakte ze vast en ze hielpen me omhoog. Had ik Harry dan verkeerd ingeschat? Nee, hij heeft ons gekidnapped, Eline had gelijk. Waarom deed hij nu dan toch ook zo lief? En waarom was ik zo gevoelig als het gaat om iemand pijn doen? 'Okey nu heb ik weer honger,' zei Eline. Ik schoot in de lach, maar stemde wel mee in. Niall zei zelfs dat hij ook honger had en hij had vandaag nog niks gegeten. 'Lou, mag ik zelf me eten maken,' vroeg ik met mijn liefste lach. 'Okey, maar wel onder toezicht,' antwoordde Louis. 'Kom maar mee,' zei Harry die me bij de hand pakte en mee sleurde...

---
Made by fieke aka fiekevanesch