Kiddnapped by One Direction

Chapter 24.

*Eline's POV*

"Mam, echt waar! Geloof me nou eens!" Hoor ik Fieke roepen en ik loop naar de gang en ik zie dat Fieke tranen in haar ogen heeft. "ER IS HELEMAAL NIKS TUSSEN ONS! WE ZIJN GEWOON BEVRIEND EN STOP MET ZEUREN!" Gilt Fieke ineens woedend en ik deins ver achteruit van Fieke haar woede uitval en voel dat er niks meer onder mijn voet zit. Ik val naar achter en merk al snel dat ik van de trap naar beneden val. Voor een deel. Iemand vangt me op. "Schatje wat doe je in godsnaam? Alles oké? Geen pijn?" Ik herken Liam zijn stem en knik langzaam. "Wat was er gebeurd?" Vraagt Liam en ik bijt op mijn lip. "Fieke viel boos uit tegen haar moeder aan de telefoon. Ik schrok heel erg en viel." Zeg ik zacht en Liam zet me boven aan de trap weer op mijn eigen benen. "Fieke! Mop wat is er?" Vraag ik als ik Fieke huilend tegen de muur gezakt zie zitten. "Ik heb ruzie met mijn moeder en heb mijn beste vriendin bijna vermoord." Zegt Fieke snikkend en ik zak langs de muur naast Fieke naar beneden. "Helemaal niet schatje. Ik schrok gewoon. Het is oké ik ga echt niet dood van een stootje. Wat is er met jou en je moeder?" Vraag ik zacht en Fieke slaat haar armen strak om me heen. "Ze is weer eens boos omdat ik geheimen heb voor haar. Dat is niet eens zo. Ze begon over Louis en ik. Ik zei da we vrienden waren omdat ik er nog niet klaar voor ben om haar over onze relatie te vertellen. Je weet hoe mijn moeder is, die kent iedereen en die kletst alles binnen een half uur door. Ze kan niks voor haarzelf bewaren." Zegt Fieke en ik zucht. "Het komt wel goed moppie. Geef het wat tijd." Zeg ik zacht en Fieke knikt. "Is goed, dankjewel El." Zegt Fieke en ik knik. "Geen probleem schatje." Zeg ik en we schieten beide in de lach. Ik loop weer naar beneden en Liam kijkt me bezorgd aan. "Weet je zeker dat alles oké is? Je ziet een beetje bleek." Zegt Liam en ik knik. "Ja ik voel me prima, komt door het licht." Zeg ik en Liam fronst. "Ik de-" "Ik voel me echt prima Lima." Zeg ik en Liam grinnikt. "Lima?" Vraagt hij en ik knik. "Ja, Lima Bean." Zeg ik giechelend en Liam schiet in de lach. "Wat ben jij dan?" Vraagt Liam en ik haal mijn schouders op. "Bedenk jij maar wat, Leeyummy." Zeg ik en Liam grijnst. "Hoe weet jij hoe yummy ik ben?" Vraag Liam en ik grinnik. "Ongeveer zo." Mompel ik en ik druk mijn lippen stevig op die van Liam.

Liam zit al de hele avond met een diepe denk frons op zijn gezicht. "Li, waar denk je de hele tijd aan?" Vraagt Louis met een frons en Liam schrikt op. "Een bijnaam voor El." Zegt hij en Louis schiet in de lach. "Sukkel." Zegt hij lachend en hij kijkt verder naar de film. Ik zucht en leg een hand op mijn buik. Ik ben echt misselijk en heb hoofdpijn, maar ik wou gewoon niet dat Liam zich zorgen ging maken. "El, ik zei het toch. Je was niet bleek door het licht." Zegt Liam die bezorgd een arm om me heen slaat en zijn overige hand op mijn hand op mijn buik legt. "Het is oke, Lima. Echt ik voe-" Ik onderbreek mezelf en leg een hand op mijn mond en ren naar de wc om al mijn avond eten eruit te gooien. Vervolgens gooi ik mijn ontbijt en middag eten er ook uit. "Schatje toch. Gooi het er lekker uit dan ben je er van af." Zegt Liam die cirkeltjes over mijn rug begint te maken met zijn handen. "Heerlijk." Zeg ik sarcastisch als ik mijn mond af veeg en de wc doorspoel om vervolgens naar boven te stampen. Ik word gewoon ongelofelijk chagrijnig als ik ziek ben en als ik nou eenmaal ziek ben ben ik goed ziek ook en ben ik er niet snel vanaf. Tuurlijk heb ik weer.

---

Made by: Eline aka SleepyTommo