Kiddnapped by One Direction

chapter 33

Fieke's p.o.v.

Ik werd wakker doordat Louis uit bed stapte. "Wat is er Lou?", vroeg ik. Zonder iets te zeggen liep hij in niks anders dan zijn slaapbroek de kamer uit. Ik volgde hem en kwam uit bij de 'logeerkamer' "Zayn What the fuck doe jij hier?!", riep ik. Pas toen zag ik Eline op het bed, op Liams schoot met een dooie blik naar de muur staren. "Jij!", zei ik en liep dreigend op hem af. "Hoe durf je,", riep ik. "Waar haal je het lef vandaan!" Louis pakte mijn arm vast en trok zich dicht tegen mij aan. "Louis, laat me los!", siste ik. Louis schudde zijn hoofd en trok me nog steviger tegen hem aan. "Je laat me geen andere keuze, sorry baby.", zei ik en trapte hem in zijn ballen. Weer liep ik dreigend op Zayn af die geschrokken keek door mijn actie. Zelfs Eline was gestopt met naar de muur staren en keek naar Louis die op de grond lag. "Ik geef je een keuze, Zayn! Of I kill you, of ga de bak in!", siste ik. Zayn bleef stil staan. "Dat zou je geen van beide doen,", zei hij. "Ik ben je stiefbroer, je wilt je moeder geen pijn doen." Ik zuchtte en pakte mijn telefoon. "Harry bedenk zijn... cocktailworstje en houd hem vast.", zei ik. Harry deed wat ik hem vroeg. Ik bracht mijn gezicht dichter naar Zayn, zodat deze een paar centimeter van het zijne af zat. "Vermoorden niet nee,", zei ik en draaide het nummer van de politie. "Dan lijdt je niet genoeg."

De politie had Zayn inmiddels opgehaald. Ik liep naar Louis die op de bank zat. Hij had een icepack op de plek waar ik had getrapt. "Het spijt me zo.", zei ik zacht en gaf hem een kus op zijn wang. Hij duwde me weg. Okey, dat verdien ik. "Sorry.", fluisterde ik nogmaals en stond op om naar boven te lopen. Ik liep naar de nu lege 'logeerkamer' en ging in een van de bedden liggen. Eline lag nu bij Liam, dus was ik alleen in de kamer. Ik deed het licht uit en staarde naar het plafond. Langzaam maar zeker viel ik in slaap.

Ik werd wakker en liep naar beneden. "Morgen.", zei ik zacht. Iedereen zat al beneden, behalve Eline en Liam. Logisch, ze was hartstikke in shock. Eikel! Ik zuchtte en liep naar de keuken, maakte eten en ging aan de keukentafel zitten, alleen. Niet veel later kwam Niall de keuken in en pakte ook wat eten. "Is er iets?", vroeg Niall. Ik zuchtte en knikte. "Louis is boos op me,", zei ik. "En terecht. Ik heb gisteren ook nog gezeik gehad met Eline." Niall kwam bij me zitten. "Hey, het komt allemaal wel goed. Doet het toch altijd? En waarom zou Louis terecht boos zijn.", zei hij. "Niall, het leven is geen sprookje! Niet alles heeft een happy ending. Ik heb Louis in zijn ballen getrapt gisteren, omdat hij niet los wou laten, weet je nog.", zei ik en keek op van de tafel naar Niall. "Natuurlijk is hij boos, maar dat zal heus niet lang duren.", zei Niall en precies toen kwam Louis binnen. "Speaking of devil.", grinnikte Niall en stond op. "Het spijt me Lou.", fluisterde ik en staarde naar mijn eten. Louis komt naast me zitten en slaat zijn armen om me heen. "Het was mijn eigen schuld, ik had je gewoon los moeten laten, maar ik dacht echt dat je hem sowieso iets aan zou doen, ik had je moeten vertrouwen.", zei hij. Mijn hoofd lach op zijn borst en ik gniffelde zacht. "Ik miste je naast me vannacht.", fluisterde Louis in mijn oor. Ik knikte. "Ik dacht dat je echt boos op me was, dus ging ik naar de andere kamer.", zei ik. Louis trok me op schoot. "Hoe is het er trouwens mee.", giechelde ik. Louis glimlachte klein en gaf me een kus op mijn hoofd. "Doe dat nooit meer!", zei hij streng en trok me dichter tegen zich aan. Eline kwam de keuken in gelopen. "Hey, hoe voel je je?", vroeg ik zacht. "Ik ben vannacht verkracht... Ik voel me ge-wel-dig.", zei Eline sarcastisch en liep met haar eten terug naar de woonkamer. Ugh zo bedoelde ik het toch helemaal niet. Arme Eline.

---
Made by Fieke aka: Im_Nobody_Too