ABİS

Bölüm 31

  Yüzümde hissettiğim sızı ile gözlerimi yavaşça araladım. Karşımda  Kenan'ı görmeyi kesinlikle beklemiyordum. Korkuyla geriye doğru çekilmeye çalışsamda bunu başaramamıştım. Başımı dizlerine koymuş ve koluyla beni sarmalamıştı. Bu adamdan hem korkuyor hem de ölesiye nefret ediyordum.

  

   Getirmişti işte beni bu adamın yanına, istemediğimi söylediğim halde üstelik beni bayıltarak yapmıştı bunu. Hazmedemiyordum tüm bu olanları Serkan'ın beni sevdiğini söyledikten sonra bunları yapmasını hiç beklemiyordum.

  Gözlerimden benden izinsiz akıp giden gözyaşlarım durmuyordu bir türlü. Sakinleşmek için derin nefesler almaya başladım.

Kenan:
-Böyle bir şey olacağını bekliyordum ama bu kadarını düşünmezdim. Anlaşılan işini sağlam yapmaya başlamış ya da sende mi bir sıkıntı var acaba?

  Bakışlarımın hedefi Kenan olurken, içimde biriken sinirle titremeye başlamıştım. Tüm gücümle onu iterek kendimden uzaklaştırmış ve hızla ayağa kalkmıştım. Şaşkın bakışları çok uzun sürmeyerek yerini sinire bırakmıştı bile.

Bir iki adım gerileyerek sırtımı arkamda duran arabaya yaslamıştım. Etrafımızda koşuşturan adamlara dalıp gitmişken bu tarafa doğru gelmeleri ve benim az ötemde yerde baygın halde yatan adamı kaldırmaya çalışmaları dikkatimi çekmişti.

  Adamın yüzüne baktığımda şaşırmadan edememiştim. Alışveriş merkezinde karşımıza çıkan adamdı bu. Kenan peşinden koşmuştu. Belli ki yakalamış ve bana karşılık bu adamı buraya getirmişti.

  Birkaç kişi gelerek yerde yatan adamı ellerinden ve ayaklarından kaldırıp bir tarafa doğru götürmeye başladılar. Durdukları yere baktığımda Serkan'ı görmem ile kalbimdeki sızı kendini belli etmişti.

  Ben ona hayal kırıklığı ile bakıyordum, o ise bana üzgün ve pişman gözlerle bakıyordu. Başımı olumsuz anlamda iki yana sallarken gözyaşlarım istemsiz süzülüyordu yanaklarıma.

Kenan:
-Yeter kes şu saçmalığa artık.

  Kolumdan tutarak kendine doğru çekmesiyle yüzüme haykırması bir olmuştu.

Burunlarımız birbirine değecek kadar yakınıma gelerek sinir ve öfke barındıran sözlerine devam etti.

Kenan:
-Beni çileden çıkarmadan bu saçmalığa bir son ver.

Bu adamın yanında üzülmeye bile izin yoktu. Her şeyin kendi istediği gibi olmasını istiyordu. Hızlı davranarak kolumu onun elinden kurtarmıştım.

  Beynimdeki, kalbimdeki ve ruhumdaki nefret bakışlarıma yansımıştı. İçimde öyle bir ateş vardı ki ne yaparsam sönerdi bu ateş hiç bilmiyordum.

Ben öfke ile gözlerimi Kenan'a dikmişken Serkan'ın söyledikleriyle Kenan âdeta deliye dönmüştü.

Serkan:
-Sana sevdiğimi bırakıyorum, o zamana kadar benim Behicem'e iyi bak, hareketlerine dikkat et Kenan onu sakın incitme. Benim olanı yakında senden alacağım.

Karşımda kahkahalarla gülen Kenan ve şaşkınlıktan ağzım iki karış açılan ben.

Kenan gülmelerine devam ederek Serkan'a doğru ilerliyordu. Serkan'ın sözleri ise beynimin içinde dönüp duruyordu. "Benim olanı yakında senden alacağım." "Sana sevdiğimi bırakıyorum." "Benim Behicem."

  Beni sevdiğini buraya getirmeden önce söylemişti fakat bu kadarını tahmin etmezdim. Sadece bir hoşlantı, gelip geçici hisler olarak düşünmüşken tam tersi gibi görünüyordu.