Bölüm 21

291 182 24
                                    

Ağzım kulaklarımda telefonun açma düğmesine bastım ve kulağıma götürdüm.

Ben:
-Alo

Dedikten sonra karşıdan bir ses bekledim ama kimse konuşmuyordu. Acaba telefon kapalı mı diye ekranına baktım. Telefon açıktı, tekrar kulağıma götürdüm fakat yine Serkan'dan bir ses bile çıkmıyordu. Yoksa bu da Kenan'ın bir oyunu mu diye düşünmeye bile başladım. Belki de Serkan'ı yakalamıştı. Telaşla telefonu kapatıp yatağa fırlattım.

Bu adamdan herşeyi bekliyorum. Serkan'a olan öfkesini,nefretini kendi gözlerimle görmüştüm. Onu öldürmek için bir bahane arayacak adam değil ama bu ona bir fırsat olabilir, o yüzden çok dikkatli olmam gerekiyor. Odanın içinde düşünceli bir şekilde gezinip dururken telefonun titreşim sesini duydum.

Bir kez daha arıyordu. Açıp açmamak konusunda kararsız kalmıştım ama açmayışımın daha çok dikkat çekeceğini düşünüp açmaya karar verdim. Yatağa doğru adımlayıp, üstüne attığım telefonu elime aldım. Arayan numaraya baktığımda yine Serkan'ın numarası olduğunu gördüm. Tedbirli olmam gerekiyordu. Her bir kelimemi düşünerek söylemeliydim. Telefonun açma tuşuna basıp kulağıma götürdüm ve hiçbir şey demeden beklemeye başladım.

Serkan:
-Alo.

Karşıdan gelen Serkan'ın sesiyle neredeyse havalara uçacaktım.

Ben:
-Alo Serkan iyi misin? Bir şeyin yok değil mi? Bu hayvan herif sana bir şey yapmadı değil mi?

Nefes almadan sorduğum soruların ardından karşıdan gelen gülme sesiyle bende gülümsedim. Serkan'dı işte benim iyilik meleği arkadaşım. Ona çok değer veriyordum.

Serkan:
-Behice kızımız yine nefes almadan konuşmalara başladı.

Söylediği sözlerden sonra yüksek sesle gülmeye başladım ama yaptığımın sakıncalı bir durum olduğunu düşünüp elimi hemen ağzıma bastırdım. Kenan'ın beni duyup buraya gelmesini,telefonu görmesini istemem sonuçta.

Yatağın kenarına oturdum ve sesimi kısarak konuşmaya başladım.

Ben:
-Serkan beni kurtarması için gönderdiğin adam vuruldu. Bu adamın yanında ne yapacağım bilemiyorum. Bana dediğin gibi gerçekten çok tehlikeli bir adam o.

Çok tedirgindim. Acımasız bir katilin yanında nasıl başka kötü insanlardan korunabilirdim ki. Asıl benim bu adamdan kendimi korumam gerekiyordu. Kötü düşünceleriminin arasından Serkan'ın o naif sesiyle kendime geldim.

Serkan:
-Biliyorum güzelim. Sen sakın korkma tamam mı? Seni oradan kesinlikle alacağım bunu böyle bil ama bir plan yapmamız gerek. Kenan'ın gözüne kesinlikle batmamalısın.

Ben:
-Plan mı? Nasıl bir plan bu?

Sorduğum soruyla Serkan bana ne yapmamız gerektiğini baştan sona tek tek anlatırken yüzümdeki gülümseme de büyüyordu. Bu fikir hem çok mantıklı hem de fazlasıyla eğlenceli olacaktı benim için. Eninde sonunda burdan kurtulacak olmamda ayrı bir mutluluk veriyordu bana.

Serkan:
-Sana anlattığım gibi, ama çok dikkatli olmalıyız sakın bir açık verme. Telefonu da güvenli bir yere saklamalısın eğer yakalanırsan planımız da suya düşmüş olur. Ben seni arada ararım ve ne yapmamız gerektiğini konuşuruz.

Ben:
- Tamam Serkan ben dikkatli olurum ama sende kendine çok dikkat et olur mu?

Serkan:
-Sen beni merak etme güzelim. Bana bir şey olmaz ama sen sakın Kenan'ın etkisi altına girme olur mu?
-Şimdi kapatıyorum. Müsait oldukça arayacağım.

Dedikten sonra telefonu yüzüme kapattı. Kenan'ın etkisi altına girme de ne demekti öyle. Bu sözlerine pek anlam verememiştim, yinede fazla takmayıp telefonu saklamak için güvenli bir yer aramaya başladım.

ABİS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin