Escaping the Reality (COMPLETED)

Chapter 39

"Nicholas! Tara na! Malelate tayo!"

Itinaas ko ang hem ng long gown kong suot habang dahan-dahan bumaba sa hadanan. Nang makababa ako sa sala ay naabutan ko si Charlotte at Cassie na nag-hihintay. Napangiti ako sa ayos nila. Ilang buwan palang ang nakakalipas mag-mula ng kasal namin ni Nico, ngayon naman ay si Cath na.

"Ate! I'm flower girl again po!" Masayang sabi ni Cassie saakin at pinakita ang basket na hawak-hawak niya na naglalaman ng mga bulaklak. She's wearing a cute white dress. Nakalugay ang buhok niya pero may mga nakataling flower hairpin doon.

"Yes, you are. Ang pretty mo, baby," papuri ko sakanya.

"Si Kuya, 'te?" Tanong ni Charlotte. She's wearing a light blue one shoulder strap long-gown. Her long hair was curled. She has a light make up that I've done.

"I'm here!"

Sabay kami napatingin kay Nico. Nagmamadali siyang bumaba ng hagdan. Holding the car keys on his hand. He's wearing a white long sleeve tucked in to his pants. His hair was neatly brush up.

Lahat kami ay lumabas na ng bahay para pumunta sa simbahan. Hindi naman ako kasali sa abay kaya sa simbahan na kami didiretso.

Nang makarating kami, halos naroon na ang pamilya ni Cath at Micheal. We went to left side and seat. Si Charlotte ay sinamahan si Cassie para mag-stand by kapag nag-simula na.

"Oh, hello!"

Napatingin ako sa harap ko at nakitang si Layla pala iyon, kaibigan ni Micheal.

"Hi, Layla," ngiting bati ko rin.

"I think malapit ng dumating si Cath. Where are the others?"

"Nasa hotel pa ata."

Tumango siya, "okay. Thank you! See you in reception."

"Who's that?" Bulong ni Nico.

Sinulyapan ko siya, "Micheal's friend. She's a doctor."

Tumaas ang dalawang kilay ni Nico at napatango bahagya, "Impressive."

"Ang alam ko, nasa iisang work place lang silang tatlo."

Ilang sadali pa ay inanusyo na mag-sisimula na ang kasal. Sabay kaming tumayo ni Nico. Tumugtog ang musika at naunang nag-lakad si Micheal na malaki ang ngiti sa labi kasama ang magulang niya.

"I also have that kind of smile on our wedding," sabi ni Nico.

"What kind of smile is that?" Natatawang tanong ko.

He kissed my forehead, "It's 'finally where here' smile."

"Ang corny mo."

Tumawa kaming dalawa at muling binalik ang tingin sa gitna. Nang si Cassie na ang mag-lalakad ay kinuha ko ang phone kk at vinideohan siya. I can't help to smile wider. She's so pretty! Lumalaki na talaga ang baby ko!

"And now, let's welcome our bride."

Lahat ng atensyon ay nasa malaking pintuan. Dahan-dahan itong binuksan. Nakatungo ng kaunti si Cath at inangat din niya ang tingin. I think, her eyes fixed to Micheal who's standing at the end of the isle.

She start walking. A little steps. Alone. Bravely. She has been strong when we were young. She's a type of person who doesn't like asking for help, instead she wants to learn by herself.

Nang dumaan siya sa gilid namin ay bumaba ang tingin ko sa hawak niyang bouquet. I had a urge to cry when I saw a small picture place on her flower. It was her parents picture.