+18
Bazen bir seni seviyorumla, bazen bir çocukla, bazen bir ölümle değişir insanın hayatı. Bazense davetsiz bir misafirin gökten inip hayatınızı alt üst etmesiyle değişir her şey.
Metin her şeyden kaçarak kendi halinde yaşarken Sezen ile tanışır. H...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İKİNCİ KISIM SEZEN
Arka koltukta oturan Metin iyi gözükmüyordu. Buğday teni sararmış halde hasta gibi bir hali vardı. Boş gözleri pencereden akan akışa dalmış, sol eli sabırsızca dizinin üzerine vurup duruyordu.
Sezen yanağının içini ısırıp direksiyona asıldı. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Nasıl nasihat vermesi hakkında en ufak bir fikri yoktu. Adamı cellatıyla buluşmaya yollarken eli kolu bağlı halde duruyordu. Genelde aksiyon almaktan çekinmezken yanlış bir şey söyleme ihtimalinden korkarak susuyordu şimdi.
"Benden daha gergin görünüyorsun," dedi Metin. Bakışları dikiz aynasında buluştu.
"Üstesinden gelemeyeceğin bir şey değil," dedi adam. İnce dudakları kıvrılınca sağ yanağındaki gamze baş gösterdi.
"Senin de," dedi Sezen, gelen kırmızı ışığı fark edip hafifçe hız keserek. "Senin de üstesinden kalkamayacağın bir şey değil Metin."
Adam başını sallayıp, "İyiyim ben, benim için endişelenme," dedi soğuk bir tonla. Belli ki zayıf durmak istemiyordu fakat Sezen'in gözleri kör olamayacak kadar adamı iyi tanıyordu.
İşinden çok adamı düşünür olunca ayrıntıları gözden kaçırıp onların yerini Metin ile doldurur olmuştu. Adamın zayıf mizacı da bu duruma yardımcı oluyordu. Metin'in bir yerde bayılıp kalmasından endişe ediyordu.
"Yalnız değilsin," dedi Sezen yüreklendirmek isteyerek. Ama adam pek inanır gözükmedi.
Metin bakışlarını kaçırıp dışarıyı izlemeye koyuldu tekrardan. Tek bir kelime etmeden parmaklarını bacağına vurmaya devam etti.
Silah meselesinden sonra pek konuşmamışlardı. Daha doğrusu konuşmaları gereken şeyleri gündeme getirmekten çekinmişlerdi. Sezen aslında birkaç kez talihsiz girişimlerde bulunmuştu fakat Metin onu göz ardı etmeyi başarıyordu. Bu yüzden tüm hafta yemek ve plan yapmakla geçmişti Sezen için. Neyseki sadece planlar tek kişiyi içeriyordu.
Kesiğin dikişleri alınmıştı ama pansumanı devam ediyordu. Metin'in sol bileğini saran bez orada biraz daha duracaktı, bu yüzden adam gömlek manşettini çekiştirip duruyordu. Çok resmi giyinmişti bugün. Normalde giydiği keten pantolonları, spor ceketleri bir kenara atıp lacivert bir takım elbise geçirmişti üzerine. Tıraş olmuş, saçlarını da düzgünce arkaya taramıştı. Dışarıdan bakan biri için iyi görünüyordu adam. Fakat Sezen içerideydi. Hatta olması gerekenden fazla derindeydi.
