Get married | taekook✓

6

Evet, arkadaşlar bu bölüm de flashback, belki sonda yazdıklarımı okumayan falan varsa diye buraya yazmak istedim.

Öncelikle hakimin verdiği karar hukuk alanında ki gerçek karar mı bilmiyorum  yani tamamen benim kararım. Ay ne çok karar dedim GKDÖVKRÖFWLVOLVORLVELCODV

neyse işte böyle hadi iyi okumalar 🤍

-

"Karar!"

Hakimin bağırışıyla salondaki herkes birden ayaklanmış hakimin ağzından çıkacak kelimeleri bekliyordu.

En çokta Taehyung bekliyordu.

"Tüm deliller incelenmiş, Sanıkların ifadeleri dinlenmiş ve bir karara varılmştır. Karar Jeon Jungkook'un suçsuz olduğuna ve tutuksuz yargılanmasına, Jung woojin'in ise suçlu olduğuna ve 30 yıl ağırlaştırılmış hapis cezasına karar verilmiştir!"

Elindeki tokmak ile masaya vurduğunda çıkan tok ses ile Taehyung irkilmiş ve kafasını direkt olarak Jungkook'a çevirmişti.

Jungkook yüzünde ki bariz rahatlama ifadesiyle yanında ki avukatına sarılıyordu.

Taehyung kolunun dürtülmesiyle kafasını yanında ki Jin'e çevirmişti.

"Tae... Hadi gidelim."

Taehyung Jungkook'a son bir kez bakıp salonun çıkışına ilerledi.

Binanın çıkışına ulaştıklarında Taehyung temiz havayı derince içine çekti, sanki bir işe yarayabilecekmiş, tüm dertleri yok olabilecekmiş gibi.

Kafasını havaya kaldırıp içini kaplayan kara bulutların gökyüzünü de kapladığını gördü, gözlerini sımsıkı kapatıp düşünmemeye çalıştı ama tabiki başarısız oldu.

Kocası suçsuzdu ama o aptal gibi onu suçlayıp hakaretler yağdırmıştı.

Ondan nefret edecekti, belkide ayrılmak isteyecekti.

Taehyung'un istemsizce gözleri dolmuştu, zaten annesinin ölümünü hala atlatamamış olması ve üstüne böyle olaylar yaşanması onu oldukça fazla yıpratıyordu.

Psikolojisi hiç iyi değildi.

"Taetae istesen bize gidelim ha? Ne dersin?"

Konuşursa ağlamaya başlayacağını bildiği içim kafasını olumsuz anlamda salladı. Eve gitmeliydi, onunla konuşması gerekiyordu.

Jin, koluna sarılıp destek vermek ister gibi sıktı.

"Taehyung lütfen...kendini bu kadar üzme, herşey geçecek söz veriyorum. Ben her zaman yanıda olacağım."

Artık konuşması gerekiyordu. Boğazına oturmuş olan yumruyu yutkunarak gerçirmeye çalıştı, tabi ki gitmemişti.

"Ben-ben iyi olacağım, sen merak etme. Şimdi eve gitmeliyim. Seni sonra ararım."

"Kendine dikkat et...lütfen."

Kafasını belli belirsiz sallayıp Jin'e sarıldı, en büyük destekçilerinden biriydi. İyi ki vardı.

Jin yavaş yavaş gözden kaybolurken, Taehyung olduğu yerde öylece bekliyordu.