[1417 mart on sekiz perşembe, paradis adası]
Gecenin yanlız olduğu sırada, gök yüzünde tek bir yıldız bile asılı değilken, rüzgar bile kendi kendine üzülüp ağlarken genç kadın göğsündeki boşluğa rağmen sahilde boş boş yürüdü. Lacivert görünen, tuzlu, dalganan suya uzun uzun baktı.
Gözlerindeki tek ifade, ifadesizlikti. Acısı dinmemişti ama alışmıştı; kanamıyordu, kabuk bağlamıştı.Hatırlamıyordu, unutmamayı öğrenmişti.
Genç kadın elini karnına attı. Daha avcu kadar olan candı onun nefes almasını sağlayan. Gürültülü bir soluk çekti içine. Bitti dedi kendi kendine, artık bitti her şey. 'Kaybettim, oyunu kaybettim. Sen zaten kaybedilen bir oyundun Levi.' kendi kendine düşündü.
Kıkırdadı ve o naif gülüşün dudaklarından ıssız geceye dağılmasına izin verdi. 'Senden bir parçayı taşımak, kazandığım tek şey buydu.'
Rüzgar daha acıklı esti, sanki genç kadını anlar gibi.
"Senden kalan tek şey; küçük bir cenin, her şeye, her yere ve her kişiye rağmen ona iyi bakacağım."
Not:
Farklı bir kurgu olacak. Yazımı ve kurgusuyla çok fazla uğraştım umarım hoşunuza gider ve sizi tatmin eder.Yazarken zamanlar çok önemli lütfen bölüm başında yazan tarihleri dikkate alarak okuyun yoksa kafanız çok fazla karışacaktır. Hikayenin zaman algısı düzeltemeyeceğim kadar karışık oldu çünkü.
Coğrafyayı ve evreni kendim tasarladım bu yüzden gerçek tarihe ve coğrafyaya dayanmıyor kafanız karışmasın. Hepsi benim hayal ürünüm. Elbette gerçekten, bir sürü olaydan esinlendim ama çok fazla farklılık mevcut.
Ayrıca karakterler, karakter dışı özellik gösterebilir.
Uyarılara dikkat ederek okuyun lütfen.
Kendizine iyi bakın.-lavi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İchirin No Hana ❦︎ Attack On Titan
Fiksi PenggemarGüce olan arzu muydu insanı canavarlaştıran; yoksa şehvet miydi günahkâr kılan. Belkide sadakâtti insanı köleleştiren. Ancak tek gerçek, tüm bu bilinmezlik denizinde insanı dibe çeken küflü prangalardı. Bazen insanlar bazen de duygular. Levi Ackerma...