O BENİ ANLADI (BxB)

1.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Korhan
Sabaha kadar heyecandan uyuyamamıştım. Bugün doğum günümdü. Reşit olacaktım artık. Aslında heyecanım, doğum günüm olmasından kaynaklı değildi. Bugün, Akın'a ondan hoşlandığımı söyleyecektim. Artık içimde tutmak istemiyordum.

Çantama tekrar göz attıktan sonra, her şeyin tamam olduğuna kanaat getirip, çantamı kapattım ve odamdan çıktım. Mutfağa doğru giderken, burnuma güzel kokular gelmeye başlamıştı bile.

"Nazan Sultan, yine mis gibi kokuyor her yer." dedim ve masaya oturdum. Nazan, benim annem oluyordu. Annem, gülümseyerek bana döndü ve yanağıma öpücük bıraktı.

"Günaydın bitanem. Abin kalktı mı?" diye sordu. Dudağımı büktüm, bilmem anlamında. Ne yani? Doğum günümü hatırlamadı mı?

"Babam gelmedi mi daha?" diye sordum. Belki o hatırlardı. Annem, başını olumsuz bir şekilde salladı.

"Yarım saat önce aradı. Öğleye doğru anca gelirmiş." dedi. "Ben abini kaldırayım. Geç kalacak yoksa." dedi ve abimin odasına gitti. Ben de, tabağıma kahvaltılık doldurdum. Kurt gibi acıkmıştım. Abim de geldikten sonra, hep birlikte kahvaltı yaptık.

Ben okula gitmek için ayaklandım. Abim de benle birlikte kalktı. Birlikte çıktık evden. Merdivenlerden inerken, abim laf attı bana.

"Manita yaptın mı yoksa hâlâ sap mısın?" diye sordu alayla. Kilolu olduğum için sevgilim olmuyordu. Hem eşcinseldim ben. Kızlara ilgi duymuyordum ki.

"Yok. Yapmadım." dedim. Apartmandan çıkınca, abimle yürümeye başladık. Ben okula yürüyerek gidiyordum. O da işe yürüyerek gidiyordu. Çarşıdaki, büyük alışveriş merkezinde güvenlik olarak çalışıyordu. Vardiya değişecekti.

"Biraz kilo versen. Biraz da spor yapsan taş gibi olursun. Ama işte, içinde yok." dedi. Doğru diyordu. İçimde yoktu. İstesem yapardım ama üşeniyordum.

Okulun oraya gelince, abime baktım. O da durdu benimle.

"Görüşürüz akşam. Kolay gelsin." dedim. Abim de, elini saçlarıma atıp karıştırarak gülümsedi.

"Görüşürüz. İyi dersler." dedi ve yürümeye başladı. O da hatırlamamıştı doğum günümü. Unutmuşlardı. Normalde sabah kutlarlardı. Ama bu kez unutmuşlardı. Derin bir iç çekip okula girdim. Her zamanki gibi, ilk baktığım yere baktım yine. Akın ve grubu oradaydı. Aklıma gelen şeyle yutkundum. Bugün büyük gündü. Her şey ya başlayacaktı ya da bitecekti...

Kısa hikaye olacak. Bu yüzden biraz hızlı gelişecek olaylar.

Yorumlarınızı bekliyorum 🦋