O BENİ ANLADI (BxB)

11.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Korhan ve Turan, iki gencin yanına vardıklarında, Cemil de ayağa kalkmıştı. Korhan, abisinin omuzundan tutarak konuştu.

"Bu benim abim Turan. Abi, Uluç'u tanıyorsun zaten." dediğinde, Turan başıyla onayladı. Korhan devam etti konuşmasına. "Bu da Cemil." diyerek tanıttı. Yalnız, bilmediği bir şey vardı. İki genç birbirini zaten tanıyordu.

"Memnun oldum." diyerek elini uzattı Cemil, Turan'a. Turan yutkunup, kendine uzatılan eli kavradı.

"Ben de memnun oldum." dedi ve çekti elini. İkisi arasındaki elektiriği henüz kimse farketmemişti. Korhan, abisinin dediğini hatırladı ve abisine baktı.

"Abi sen gidecek misin yoksa bizimle mi takılacaksın?" dediğinde, Cemil'in bakışları Turan'ı buldu. Turan, kolundaki saate baktı. Bu ortamda olmak istemiyordu şu anlık.

"Ben giderim. Arkadaşla takılırım. Görüşürüz gençler." deyip arkasına döndüğü sırada, koluna dolanan elden dolayı durdu ve kolunu tutan kişiye baktı.

"Gitmeseniz..." dedi Cemil, kısık çıkan sesiyle. Uluç ve Korhan da şaşkın bir şekilde bakıyordu karşılarındaki manzaraya. Cemil, ortamdaki sessizliği farkedince elini çekti ve boğazını temizleyip konuştu. "Yani şey... Bowlinge gideriz diyorduk da biz. Belki siz kalırsanız takımlı oynardık." deyince, Turan başıyla onayladı. Bu çocuğu hiç kıramamıştı zaten. Her şey bu yüzden olmuştu.

"Tamam." deyince, Uluç havadaki gerginliği dağıtmak amacıyla konuştu.

"O zaman gidelim hadi." dedi ve dört genç, alışveriş merkezine doğru yürümeye başladılar.

Yolda yürürken, Korhan ve Uluç sohbet ediyordu ve farkında olmadan diğer ikiliden bir iki adım önde yürüyorlardı. Cemil ve Turan arkadalardı ama konuşmuyorlardı. Turan, yanındaki çocuğa bakmamak için büyük bir çaba sarfediyordu. Cemil, kaçamak bir şekilde de olsa bakıyordu.

Ayrılmayı o istemişti ama özlemişti. Çok özlemişti... Turan'ı görünce, bunu daha iyi anlamıştı...

4 ay önce
"Neden? Neden ayrılmak istiyorsun? Sevmiyor musun artık beni?" diye sordu Turan, dolu gözlerle. Cemil, ağlamamak için dudaklarını ısırırken sevgilisine baktı.

"Onunla ilgili değil. Ben... Ben artık yapamıyorum. Korkuyorum. Arkadaşım öğrendi. Panik yapıyorum ve sürekli açık veriyorum. Yapamıyorum. Anlıyor musun?" dedi, sesinin titremesine engel olamayarak. Turan, oturduğu koltuktan kalktı ve histerik bir şekilde güldü.

"Korkuyorsun. Korkuyorsun öyle mi? Ben de korkuyorum. Ama aşkım, korkumdan büyük. Korkum, seni bırakmak için bir sebep değil. Sevmiyorsun beni artık değil mi?" dedi ve Cemil'e baktı dolu gözlerle.

Cemil, Turan'ın dolu gözlerine baktı. Kalbinin acıdığını hissetti. Ama buna rağmen korkuyordu da. Ailesinin duymasından korkuyordu. Çünkü hem annesi hem babası homofobikti ve babasının nasıl bir adam olduğunu biliyordu. Eğer öğrenirlerse, yalnız Cemil'e zarar vermekle kalmaz, Turan'a da dokunurdu ucu. Korkusu bundandı. Turan'a bir şey olmasını istemiyordu.

Cemil, Turan'ın elini tuttu ve avucuna öpücük bıraktı. Gözünden bir damla yaş düştü ama bunu umursamadan konuşmaya başladı.

"Seni tahmin ettiğinden daha çok seviyorum. Bunu sadece kendim için değil, daha çok senin için, bizim için yapıyorum." dedi. Güçlükle konuşuyordu çünkü içinden gelen ağlama isteğine karşı koyamamış, ağlamaya başlamıştı. Bir yandan da, Turan'a her şeyi doğruca anlatmaya çalışıyordu. "Seni sevmediğimi düşünme olur mu? Seni sevmemem mümkün değil. Yaşadığım sürece bu kalp senin için atacak. Belki başka bir yerde yeniden başlayacağız. Daha özgürce seveceğim seni." dedi ve Turan'ın yanağından öptü.

Turan, karşısında ağlayan çocuğa daha fazla dayanamadı ve kolları arasına aldı. Cemil de, kollarını Turan'ın sırtına çıkardı. Bu sıcaklığı bırakmak çok acı ve zor olsa da, yapmak zorundaydı. Turan, gözlerinden süzülen yaşlara aldırmadan, Cemil'i kendinden hafifçe uzaklaştırdı. Cemil, Turan'ın yüzüne baktı. Turan, Cemil'in yüzüne doğru fısıldadı.

"Seni seviyorum. Asla vazgeçmeyeceğim sevmekten." diye konuştu, fısıldar gibi çıkan sesiyle. Cemil de aynı şekilde karşılık verdi.

"Seni seviyorum. Asla vazgeçmeyeceğim sevmekten." dedi ve saniyeler sonra dudakları kavuştu.

Bu, son öpücüktü. Son ve acı öpücük...

Turan ve Cemil shipleyen var mıydı 🤭

Yorumlarınızı bekliyorum 🦋