O BENİ ANLADI (BxB)

22.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Korhan
Saate baktığımda sabah altı buçuk olduğunu gördüm. Bütün gece uyuyamamıştım. Müzik bile işe yaramamıştı. Kafamdaki düşünceleri dinlemekten, müziğe de odaklanamamıştım aslında. Bütün gece Uluç'un bana dediği şeyi düşündüm. Uluç beni seviyordu...

Aslında Uluç çok yakışıklı, fit vücudu olan, çok iyi ve temiz kalpli biriydi. Baya baya mükemmel biriydi. Bende ne bulmuştu? Beni neden seviyordu ki? Yakışmıyorduk bile. Benden daha iyilerine layıktı.

Telefonumun alarmı çalınca saatin yedi olduğunu anladım. Düşüncelerimden uzaklaşıp, telefonu elime aldım ve alarmı kapattım. Tam yerine koyacakken, telefon elimde titredi.

07:00
Uluç: Günaydın Korhan. Kahvaltını atlama.

Mesajı görünce yüzüme bir gülümseme yayıldı. Önemsenmek güzel şeydi...

Korhan: Günaydın. Atlamam teşekkür ederim.

Mesajı gönderdiğim gibi görüldü oldu. Telefonu yatağa bıraktım ve kalktım yataktan. Bugünkü ders programına göre çantamı hazırladım ve banyoya geçtim. Duş alacaktım.

Kısa bir duştan sonra tamamen kendime gelmiş hissediyordum. Odama geçip okul kıyafetlerimi giydim. Kalbim hızla atıyordu. Günler sonra okula gidecektim. Uluç'u görecektim. Bir türlü aklımdan atamıyordum. Her şeyde onu düşünüyordum. Ya dedikleri beni çok etkiledi ya da...

Çantamı tek omuzuma takıp odadan çıktım. Kapının kenarına bıraktım çantayı ve direkt mutfağa geçtim. Abimle annem vardı masada. Babam uzun yol şoförüydü ve yine yola çıkmıştı. Abim kahvaltı ediyor, annem sadece çay içiyordu.

"Günaydın." diyerek giriş yaptım mutfağa. Annem bana gülümseyip cevap verdi.

"Günaydın oğlum." dedi ve kalktı. "Hadi otur da kahvaltını et." dedi ve bir bardağa çay doldurup önüme bıraktı.

"Sağol anne." diye mırıldandım ve çayıma tek şeker attım. Çayı karıştırırken, kahvaltı masasıyla bakışıyordum. Canım hiçbir şey istemiyordu ama Uluç'a atlamayacağım dediğim için yemek zorundaydım.

Zar zor bir şeyler yedikten sonra kalktım masadan. Banyoya geçip dişlerimi fırçaladım ve banyodan çıkıp kapıya yöneldim. Annem de kapının orada beni bekliyordu. Ben kapıya gelince, ellerini yüzüme koyup yüzümde gezdirdi gözlerini.

"İyi misin yavrum?" diye sordu. Başımla onayladım.

"İyiyim anne. Bir şeyim yok." dedim. Vardı işte. Bir şeyim vardı. Garip hissediyordum. Üstündeki yeleğin cebinden para çıkarıp elime tutuşturdu.

"Al bakalım bunu. Akşam salona gidecek misin?" deyince, salon aklıma geldi. Oraya da gitmiyordum üç gündür. Başımla onayladım.

"Gideceğim anne." dedim ve spor çantasını almak için odama gidecekken, annem kolumdan tuttu.

"Sen ayakkabılarını giy. Ben çantanı getiririm." deyince, kapıya çıktım ve ayakkabılarımı giydim. O sırada da annem spor çantamı getirdi. Çantamı omuzuma taktım ve annemin yanağına öpücük bırakıp çıktım binadan. Birkaç adım attıktan sonra abimin sesini duyunca arkama baktım.

"Korhan! Bekle." deyince, abimi bekledim. Ona baktım anlamsız bir şekilde.

"Ne oluyor abi?" dedim. Yanıma gelene kadar bir şey demedi. Tamamen yanıma gelince birlikte yürümeye başladık.

"Bir şey yok. Birlikte gidelim dedim." diye cevap verdi. Ben de sadece başımla onayladım. Bir süre sessizce yürüdük. Okula yaklaşmıştık. Okula doğru yöneleceğim sırada, abim kolumdan tuttu. Abime baktım yine. Bir garipti bu sabah. Anlayamıyordum.

"Bak Korhan. Sen benim canımsın. Tek kardeşimsin. Ne kadar zorlandığını, ne kadar bocaladığını görebiliyorum. Farkındayım bunun." dedi ve iki elini omuzlarıma yerleştirip sıktı hafifçe. "Sevmek, aşık olmak ayıp bir şey değil..." dedi ve derin bir nefes aldı. "Bu kişi erkek olsa da." dedi. Abime şaşkınlıkla baktım. Tam bir şey diyecektim ki, parmağını dudağına götürüp, sus işareti yaptı ve güldü. "Seviyorsan git konuş bence. Korkma. Cesur ol. Aşk bazen cesaret ister." dedi. Omuzlarımı düşürdüm.

"Bunu bir kez yapmıştım." dedim. Başıyla onayladı beni.

"Biliyorum." dedi. Nereden biliyordu ki? "Ama sen de biliyorsun ki artık doğru kişiyi buldu kalbin değil mi?" dedi ve gözü arkamda bir yerlere kaydı. Daha sonra tekrar beni buldu bakışları. "Arkanda ben varım. Her zaman. Akşam görüşürüz. İyi dersler." dedi ve saçlarımı karıştırıp ayrıldı yanımdan.

Abim gittikten sonra okula girmek için arkama döndüğümde, gördüğüm bedenle kalbim deli gibi atmaya başladı. Sanırım cevabı artık biliyordum.

Yorumlarınızı bekliyorum 🖤